Heey,
Ik heb er een tijdje over nagedacht om weer een topic aan te maken.. Want dit is er zo'n eentje die ik nu al 4/ 5 keer heb gemaakt. Of 6 keer als je de verwijderde topic mee zou tellen. En natuurlijk ook omdat ik vorige week een topic had gemaakt met daarin dat het weer super met me ging. Dat zou je nu kunnen zien als 1 grote leugen.. Nou ging het daarvoor wel degelijk erg goed met mij, maar de gedachtes waren er nog steeds en hoewel ik zelf dacht dat deze gedachtes erg zwak waren, waren ze nog altijd even sterk. Weer zo'n typische masker die ik altijd maar opzet zodat mensen gaan denken het gaat weer goed met Mr.S. Een grote leugen. Ik haat het. Maar het komt telkens weer terug. En meestal lukt het me dan om in een klap 1 groot verhaal te maken over hoe ik me voel, maar dat lukt me nu ook niet.
Waar het natuurlijk weer eens over gaat, is dat ik me slecht voel en dat ik er geen zin in heb, bla,bla ,bla, En ik weet dat jullie waarschijnlijk niet zoveel zin hebben in weer een verhaal van Mr.S over hoe hij zich voelt. Maar toch maak ik maar even een klein verhaaltje over hoe ik me nu voel en wat de 5 Days betekenen..
Ik voel me dus weer eens heel slecht en ja ik heb weer eens geen zin in het leven ( niet dat ik dat dit jaar wel een keer heb gehad). En ook nu weer heb ik gekozen voor de dood, want dat is (voor mij) een hele makkelijke keuze. Ik heb geen zin in alle mensen om me heen. Niemand begrijpt me en het lijkt of niemand ook maar iets om me geeft. Zelfs me ouders niet! Ik sta er helemaal alleen voor. Ik moet al mijn problemen zelf oplossen. Er is niemand die naast me staat en zegt Mr.S samen komen we er wel uit/ samen lossen we het op/ samen vechten we tegen deze problemen. Nee. Ik moet het helemaal alleen doen. En waarom? Waarom vechten tegen iets, als je niet eens weet hoe je het moet verslaan? En niet weet hoe het is ontstaan? Niet eens weet hoelang je moet vechten? Wat heeft dat voor zin?
Na een halfjaar kan niemand me vertellen wat ik heb? Nee , zoek het lekker zelf maar uit! Heb ik depressie? Weet niet. Heb ik een psychose? Weet niet. Waar komen de schimmen vandaan? Weet niet. Ik weet helemaal niks. Een halfjaar moeten vechten voor wat? Tegen wat? In dat halfjaartje bij Mediant heb ik niks meer gedaan dan stomme gesprekjes over wat er 10 jaar geleden is gebeurd en hoe ik me toen heb gevoeld?? IK BEDOEL, HOE MOET IK WETEN HOE IK ME TOEN VOELDE!! En wat boeit dat? En dan maar zeggen. Oh we hebben zo veel vooruit gang gemaakt met Mr.S . We weten zoveel meer nu. Oja? IK WEET NIKS! Ik ben zo klaar met Mediant. Ik wou er weg, maar dat kom niet volgens de huisarts want nee tuurlijk niet. Ik heb geen stem meer. Nee Mr.S is gewoon een poppetje en wij bepalen waar die neer wordt gezet.
Ik ben er net zoals bij al mijn topics zo klaar er mee. Ik geef weer op en dit keer voel ik me er beter bij dan de andere keren. Ik heb er gewoon geen zin meer in. Ik wil verdwijnen. Ik wil onzichtbaar worden. Ik wil ergens rustig verder kunnen gaan, waar ik niet hoef te vechten tegen iets waarvan ik niet weet wat het is. En zo als ik tegen sommige forumgebruikers heb gezegd dat het er misschien niet beter op wordt als je dood bent en dat je niet weet waar je terecht komt. Misschien is het wel velen erger dan hier. Natuurlijk heb ik ook net als iedereen een soort wens/hoop waar je naartoe gaat als je dood bent. Ik heb er 2. De eerste is dat ik gewoon op aarde verder leeft alleen dan als een geest. Een beetje hoe ik mijn schimmen zie. Ze lopen wat heen en weer en er is niemand die hun wat aan doet, niemand die hun ziet. De tweede is dat ik ergens kan leven in de bergen waar het altijd rustig is en waar de mensen van me houden zoals ik ben. Maar ook weet dat dit het waarschijnlijk niet zou zijn, maar iedereen mag hopen toch?
Nou even terug te komen op me 5 Days. Zoals ik al in een andere topic (meerdere pogingen maar mislukt altijd) had verteld had ik voor mijn 3e opname een regel voor mezelf en de verpleegkundige gemaakt dat ik pas over 50 dagen opnieuw een poging zal doen. Als ik dan nog een poging wou doen. Ik zou dan nu nog 13/14 dagen moeten wachten, maar daar heb ik geen zin meer in. Het hele plan ligt klaar. De brieven zijn opnieuw uitgeprint. Het enige wat ik nog moet hebben is een locatie en een tijdstip. So easyy! En de 5 Days zijn de aftel dagen. Na die dagen kies ik wat ik definitief ga doen. Ga ik opnieuw vechten? Of geef ik dan nu eindelijk is op? En dan is het weer zo dat het weer een aantal dagen gaat duren voordat ik dan ook definitief stop.:8. Alleen ik weet dat je geen afscheid mag maken ( wat ik natuurlijk snap) Dus ik kan dan geen afscheid nemen, maar jullie komen er dan vanzelf wel achter. Ik heb in me brief immers neergezet dat me ouders een topic aan zouden maken met daarin het trieste nieuws ( wat natuurlijk niet mag, maar dat verwoorden ze dan wel anders, Hoop ik) en anders merk je het wel als ik nooit meer online kom. Maar zoals ik al zei dat is pas over een aantal weken/ dagen. Tenzij ik naar die 5 dagen zoiets heb van wat ben ik in hemels naam aan het doen? Ik moet gewoon door vechten!
En dan misschien nog de vraag waarom schrijf je deze topic? Omdat ik eigenlijk me verhaal even kwijt wou en misschien verander ik nog van gedachten. En misschien heel gek gezegd. Ik zie sommige mensen hier op het forum als mijn vrienden of familie omdat ik met jullie wel gewoon open en eerlijk kan zijn en wat ik thuis en in mijn omgeving niet kan zijn. Nogmaals misschien heel gek, maar zo komen jullie voor mij over!:)
Oké..
Gr: Mr.S
Bladzijde 1 / 1
Damn dude. Twee weken geleden ging het op meerdere vlakken de goede kant op. Jammer dat je nu weer zo diep zit. Ik geloof ook niet dat dat topic destijds een leugen was of dat je een masker opzette. Het ging gewoon echt even beter met je en dat voelde je. Je gaf in je post ook aan dat die gedachtes er nog steeds waren alleen net wat meer op de achtergrond dus je hield jezelf niet voor de gek.
Ik heb het ook zo met je te doen. Net wanneer je het gevoel hebt dat het de betere kant op gaat; BOEM. Harses in de realiteit gedrukt. Ook balen dat je niemand hebt die er altijd even voor je is. Ik zou het zo doen (al is het dan niet irl), maar de regels laten het niet toe.
Ik ga dit nu stoppen aangezien ik niet helemaal helder meer ben (geen drank of drugs ofzo hoor). Gewoon veel te weinig slaap. Heb verder ook niks te melden dat jou zou helpen naast wat Pin allemaal heeft neergezet, dus laat ik ons de moeite besparen. Formulering en opbouw zal ook ver te zoeken zijn, maar dat zien we eens door de vingers. Ik hoop dat ik je na die 5 dagen nog steeds op dit forum zie verschijnen. Vechten is je beste optie hier.
Ik heb het ook zo met je te doen. Net wanneer je het gevoel hebt dat het de betere kant op gaat; BOEM. Harses in de realiteit gedrukt. Ook balen dat je niemand hebt die er altijd even voor je is. Ik zou het zo doen (al is het dan niet irl), maar de regels laten het niet toe.
Ik ga dit nu stoppen aangezien ik niet helemaal helder meer ben (geen drank of drugs ofzo hoor). Gewoon veel te weinig slaap. Heb verder ook niks te melden dat jou zou helpen naast wat Pin allemaal heeft neergezet, dus laat ik ons de moeite besparen. Formulering en opbouw zal ook ver te zoeken zijn, maar dat zien we eens door de vingers. Ik hoop dat ik je na die 5 dagen nog steeds op dit forum zie verschijnen. Vechten is je beste optie hier.
" En ik weet dat jullie waarschijnlijk niet zoveel zin hebben in weer een verhaal van Mr.S over hoe hij zich voelt. "
Nouja, ze zijn op z'n minst overzichtelijk en duidelijk, wat ik met enige jaloezie moet bekennen.
En ik klaag nooit over een leesbare tekst, dus mij zul je daar niet over horen.
"en het lijkt of niemand ook maar iets om me geeft."
Nouja, je hebt hier een paar random tieners die in een zekere mate aan jou gehecht zijn, dus dat is al een begin.
"Ik moet het helemaal alleen doen."
Wederom is dezelfde groep tieners, waarvan de meesten ook hun eigen problemen hebben, er wel voor jou.
Zij doen eigenlijk alles wat zij kunnen doen; jouw verhaal lezen en reageren.
Zo kun jij toch je verhaal kwijt, zo weet je toch dat je er niet alleen voor staat, zo kom je misschien tot een oplossing.
"Wat heeft dat voor zin? "
"Sometimes the journey beats the destination"
Natuurlijk is de uitkomst en de reis onzeker, maar de dood sluit elke weg, eindigt elk pad.
Misschien zijn de mensen die je zult ontmoeten het waard, of wat je behaalt, waar je aan mee werkt.
Wat zou het voor jou waard zijn?
"Weet niet."
Was het maar zo simpel.
Het menselijk brein is het meest complexe object dat we ooit hebben gevonden, dus jouw antwoorden hoeven niet in handbereik te zijn.
Dat betekent niet dat je moet opgeven.
Wie weet zal er een behandeling zijn die werkt, misschien krijg je wel je antwoorden, je komt er maar op een manier achter...
Men ondekt constant nieuwe dingen, dus misschien stuimel jij op de uitkomst.
"Ik heb geen stem meer."
Ze hebben jou toch niet handelingsonbekwaam verklaard?
Het is mogelijk, maar ik zou hopen van niet.
"En zo als ik tegen sommige forumgebruikers heb gezegd dat het er misschien niet beter op wordt als je dood bent en dat je niet weet waar je terecht komt."
Jouw toekomst is onzeker, maar de dood brengt geen zekerheid.
Er is altijd een toekomst, maar na de dood hoeft er niets te zijn....
Waarom zou je dan nu al dat risico nemen, met de kans dat het geen verlossing brengt.
(Ik weet dat ik nu wartaal spreek tegen dovenmans oren, maar ik doe slechts een poging...
Ik ben slechts wie ik ben, niet diegene die jij nodig hebt....)
"Alleen ik weet dat je geen afscheid mag maken ( wat ik natuurlijk snap)"
Ja, dit heeft ook een 50% kans om verwijderd te worden...
", maar jullie komen er dan vanzelf wel achter."
Nouja, die conclusie had ik al eerder getrokken...
"Ga ik opnieuw vechten?"
Ik heb eerlijk gezegd liever dat je dat doet.
"Nou even terug te komen op me 5 Days."
Eerlijk gezegd maak je verdacht goede titels, dus ik hoop dat je daar eerder iets mee gaat doen dan het noodlot tegemoet stappen.
Je zult het te vaak horen, maar blijf doorzetten.
En ik hoop jouw posts/reacties nog een tijd te zien, Mister Snake ?.
Met vriendelijke groeten van je anonieme forumgebruiker,
MensPersoon
Nouja, ze zijn op z'n minst overzichtelijk en duidelijk, wat ik met enige jaloezie moet bekennen.
En ik klaag nooit over een leesbare tekst, dus mij zul je daar niet over horen.
"en het lijkt of niemand ook maar iets om me geeft."
Nouja, je hebt hier een paar random tieners die in een zekere mate aan jou gehecht zijn, dus dat is al een begin.
"Ik moet het helemaal alleen doen."
Wederom is dezelfde groep tieners, waarvan de meesten ook hun eigen problemen hebben, er wel voor jou.
Zij doen eigenlijk alles wat zij kunnen doen; jouw verhaal lezen en reageren.
Zo kun jij toch je verhaal kwijt, zo weet je toch dat je er niet alleen voor staat, zo kom je misschien tot een oplossing.
"Wat heeft dat voor zin? "
"Sometimes the journey beats the destination"
Natuurlijk is de uitkomst en de reis onzeker, maar de dood sluit elke weg, eindigt elk pad.
Misschien zijn de mensen die je zult ontmoeten het waard, of wat je behaalt, waar je aan mee werkt.
Wat zou het voor jou waard zijn?
"Weet niet."
Was het maar zo simpel.
Het menselijk brein is het meest complexe object dat we ooit hebben gevonden, dus jouw antwoorden hoeven niet in handbereik te zijn.
Dat betekent niet dat je moet opgeven.
Wie weet zal er een behandeling zijn die werkt, misschien krijg je wel je antwoorden, je komt er maar op een manier achter...
Men ondekt constant nieuwe dingen, dus misschien stuimel jij op de uitkomst.
"Ik heb geen stem meer."
Ze hebben jou toch niet handelingsonbekwaam verklaard?
Het is mogelijk, maar ik zou hopen van niet.
"En zo als ik tegen sommige forumgebruikers heb gezegd dat het er misschien niet beter op wordt als je dood bent en dat je niet weet waar je terecht komt."
Jouw toekomst is onzeker, maar de dood brengt geen zekerheid.
Er is altijd een toekomst, maar na de dood hoeft er niets te zijn....
Waarom zou je dan nu al dat risico nemen, met de kans dat het geen verlossing brengt.
(Ik weet dat ik nu wartaal spreek tegen dovenmans oren, maar ik doe slechts een poging...
Ik ben slechts wie ik ben, niet diegene die jij nodig hebt....)
"Alleen ik weet dat je geen afscheid mag maken ( wat ik natuurlijk snap)"
Ja, dit heeft ook een 50% kans om verwijderd te worden...
", maar jullie komen er dan vanzelf wel achter."
Nouja, die conclusie had ik al eerder getrokken...
"Ga ik opnieuw vechten?"
Ik heb eerlijk gezegd liever dat je dat doet.
"Nou even terug te komen op me 5 Days."
Eerlijk gezegd maak je verdacht goede titels, dus ik hoop dat je daar eerder iets mee gaat doen dan het noodlot tegemoet stappen.
Je zult het te vaak horen, maar blijf doorzetten.
En ik hoop jouw posts/reacties nog een tijd te zien, Mister Snake ?.
Met vriendelijke groeten van je anonieme forumgebruiker,
MensPersoon
Hoi
Dat het even goed met je ging, hoeft geen leugen te zijn. Er kunnen soms lichtpunten zijn, die gevolgd worden door donkerdere periodes. Dat je je goed voelde, kan je je nu misschien moeilijk voorstellen. Lees anders je topic van toen het goed met je ging opnieuw? Misschien begrijp je dan beter en zie je in dat je je toen echt even beter voelde. Zo'n betere momenten kunnen er nog aankomen, ook al gaat het nu slecht.
Hoewel ik je alleen hier ken, ben ik me aan jou gaan hechten. Wie ben ik? Daar ben ik zelf nog niet uit, maar jij bent een persoon die ik apprecieer. Ik ken je alleen hier, dus heb geen totaalbeeld van jou, maar uit de reacties die je hier plaats, leid ik af dat jij een behulpzame, vriendelijke jongen bent. Het zou zo jammer zijn als jij nu al uit het leven stapte, want het kan bijna niet anders dat jouw medemens op een dag inziet dat jij hun appreciatie waard bent. Ik hoop dat je inziet dat jij ook je eigen appreciatie waard bent.
De reacties hierboven zijn reacties van personen die er voor je willen zijn. Wegens de forumregels mogen we niet afspreken, maar als dat wel kon, stonden er momenteel waarschijnlijk een hoop mensen voor je deur om je een bemoedigende knuffel en steun te bieden. Ik weet niet hoeveel je hebt aan mijn *virtual hug*, maar ik hoop dat het je doet voelen dat er mensen rondlopen die je weten te appreciëren, ook al ben je die misschien nog niet tegengekomen. Soms kan het helpen om niet alleen te leven voor de mensen die je al kent, maar ook voor de mensen die je nog zal ontmoeten.
Mr.S. Samen komen we er wel uit. Samen lossen we het wel op, en zullen we vechten tegen deze problemen.
Waarom? Waarom leven we, wat is de zin van het leven, wanneer eindigt de wereld? Over deze vragen nadenken kan interessant zijn, maar soms maken ze heel erg moe. Ik probeer steeds vaker hetgeen wat ik niet weet te accepteren, en er niet tegen te vechten. Ik weet van mezelf niet waar bepaalde angsten vandaan komen, maar in plaats van ertegen te vechten, probeer ik ze te omarmen, en te accepteren dat ze er zijn. Misschien werkt dit niet in elke situatie of met elk probleem, maar het kan een manier van handelen zijn. The worst kind of fear is the fear that can't be explained. Ok, geen uitleg. Misschien komen we de uitleg nog tegen, misschien niet. Dat zien we wel.
Je hebt het heel moeilijk en zwaar gehad, en bent nog steeds in leven. Je hebt gevochten om te leven, en daar ben je in gelukt. Je leeft nog steeds. Het kan nog steeds lastig zijn, maar het feit dat je bent blijven vechten, maakt jou een doorzetter.
Warriors are not always the ones that win
But always the ones that fight
Je kan, ook als je in leven blijft, dit bereiken. Misschien is een subtiel, onopvallende levensstijl jouw ding, en word je nu teveel gestuurd in een richting die jou niet ligt. Jij hebt al het recht je omgeving en hulp bij te sturen, en aan te geven wat voor jou werkt, en wat niet.
Iedereen mag hopen, en niemand heeft het recht hoop van jou weg te nemen.
Ik denk altijd: ik ga sowieso dood, ooit. Laten we er dan nu nog geen einde van maken, en wachten tot de dood natuurlijk komt. De pijn stopt ooit, sowieso, en daarom kan ik nu blijven vechten, want de zekerheid dat ik ooit sterf, heb ik. Nu kan ik leven, en moet ik oprecht proberen er het beste van te maken.
The bad news
Nothing lasts forever.
The good news
Nothing lasts forever.
Dat heb ik ook. Soms denk ik: waar ben ik mee bezig, dat de enige personen waar ik me goed bij voel anoniem online zijn, maar dan denk ik: als zij steun bieden, is dat helemaal prima. It is during our darkest moments that we must focus to see the light. Als dat licht dit forum is, is dat prima.
Dus, forumvriend Mr.S, stop er alsjeblieft nog niet mee. Jij kan het, het vechten en doorzetten. Dat heb je al meermaals bewezen. New beginnings are often disguised as painful endings. Misschien is dit de keer dat jij de strijd, of alvast een veldslag, wint, en de pijn minder wordt. Fall seven times and stand up eight.
Misschien is dit heel voor de hand liggend, maar je kan altijd terecht bij de KinderTelefoon en 113. Misschien vind je daar iemand die naar je kan luisteren en je echt begrijpt. Wij kunnen je schrijven, maar niet steunen d.m.v. een stem.
Misschien kan de stem van Casey Breves jou steunen.
Je hulp kan je helpen, maar if you're looking for the one person to change your life, look in the mirror.. Niemand kent jou zo goed als jijzelf.
Ja! Yes! Hai (Japans)! Door vechten, dat is het! Gambatte kudasai (verzoek in het Japans om hard te werken)!
Om erachter te komen waar je struggles vandaan komen, zal je moeten doorzetten, hoe zwaar dat ook is. Niet weten is ok, maar zoeken is ook ok. There are only two mistakes one can make along the road to truth; not going all the way, and not starting.
Life is a circle of happiness, sadness, hard times, and good times.
If you are going through hard times have faith that good times are on the way.
You can die at any time
But living takes true courage
Jij bent iemand die die true courage bezit.
Ik hoop dat ik je niet gek gemaakt hebt met mijn quotes. Ik voel er me vaak door geholpen, en ik hoop dat ze bij jou hetzelfde helpende effect hebben.
Groetjes
xx
Dat het even goed met je ging, hoeft geen leugen te zijn. Er kunnen soms lichtpunten zijn, die gevolgd worden door donkerdere periodes. Dat je je goed voelde, kan je je nu misschien moeilijk voorstellen. Lees anders je topic van toen het goed met je ging opnieuw? Misschien begrijp je dan beter en zie je in dat je je toen echt even beter voelde. Zo'n betere momenten kunnen er nog aankomen, ook al gaat het nu slecht.
En ik weet dat jullie waarschijnlijk niet zoveel zin hebben in weer een verhaal van Mr.S over hoe hij zich voelt
Hoewel ik je alleen hier ken, ben ik me aan jou gaan hechten. Wie ben ik? Daar ben ik zelf nog niet uit, maar jij bent een persoon die ik apprecieer. Ik ken je alleen hier, dus heb geen totaalbeeld van jou, maar uit de reacties die je hier plaats, leid ik af dat jij een behulpzame, vriendelijke jongen bent. Het zou zo jammer zijn als jij nu al uit het leven stapte, want het kan bijna niet anders dat jouw medemens op een dag inziet dat jij hun appreciatie waard bent. Ik hoop dat je inziet dat jij ook je eigen appreciatie waard bent.
Ik sta er helemaal alleen voor.
De reacties hierboven zijn reacties van personen die er voor je willen zijn. Wegens de forumregels mogen we niet afspreken, maar als dat wel kon, stonden er momenteel waarschijnlijk een hoop mensen voor je deur om je een bemoedigende knuffel en steun te bieden. Ik weet niet hoeveel je hebt aan mijn *virtual hug*, maar ik hoop dat het je doet voelen dat er mensen rondlopen die je weten te appreciëren, ook al ben je die misschien nog niet tegengekomen. Soms kan het helpen om niet alleen te leven voor de mensen die je al kent, maar ook voor de mensen die je nog zal ontmoeten.
Mr.S. Samen komen we er wel uit. Samen lossen we het wel op, en zullen we vechten tegen deze problemen.
En waarom? Waarom vechten tegen iets, als je niet eens weet hoe je het moet verslaan? En niet weet hoe het is ontstaan? Niet eens weet hoelang je moet vechten? Wat heeft dat voor zin?
Waarom? Waarom leven we, wat is de zin van het leven, wanneer eindigt de wereld? Over deze vragen nadenken kan interessant zijn, maar soms maken ze heel erg moe. Ik probeer steeds vaker hetgeen wat ik niet weet te accepteren, en er niet tegen te vechten. Ik weet van mezelf niet waar bepaalde angsten vandaan komen, maar in plaats van ertegen te vechten, probeer ik ze te omarmen, en te accepteren dat ze er zijn. Misschien werkt dit niet in elke situatie of met elk probleem, maar het kan een manier van handelen zijn. The worst kind of fear is the fear that can't be explained. Ok, geen uitleg. Misschien komen we de uitleg nog tegen, misschien niet. Dat zien we wel.
Een halfjaar moeten vechten voor wat?
Je hebt het heel moeilijk en zwaar gehad, en bent nog steeds in leven. Je hebt gevochten om te leven, en daar ben je in gelukt. Je leeft nog steeds. Het kan nog steeds lastig zijn, maar het feit dat je bent blijven vechten, maakt jou een doorzetter.
Warriors are not always the ones that win
But always the ones that fight
Ze lopen wat heen en weer en er is niemand die hun wat aan doet, niemand die hun ziet. De tweede is dat ik ergens kan leven in de bergen waar het altijd rustig is en waar de mensen van me houden zoals ik ben.
Je kan, ook als je in leven blijft, dit bereiken. Misschien is een subtiel, onopvallende levensstijl jouw ding, en word je nu teveel gestuurd in een richting die jou niet ligt. Jij hebt al het recht je omgeving en hulp bij te sturen, en aan te geven wat voor jou werkt, en wat niet.
Maar ook weet dat dit het waarschijnlijk niet zou zijn, maar iedereen mag hopen toch?
Iedereen mag hopen, en niemand heeft het recht hoop van jou weg te nemen.
Ik denk altijd: ik ga sowieso dood, ooit. Laten we er dan nu nog geen einde van maken, en wachten tot de dood natuurlijk komt. De pijn stopt ooit, sowieso, en daarom kan ik nu blijven vechten, want de zekerheid dat ik ooit sterf, heb ik. Nu kan ik leven, en moet ik oprecht proberen er het beste van te maken.
The bad news
Nothing lasts forever.
The good news
Nothing lasts forever.
Ik zie sommige mensen hier op het forum als mijn vrienden of familie omdat ik met jullie wel gewoon open en eerlijk kan zijn en wat ik thuis en in mijn omgeving niet kan zijn.
Dat heb ik ook. Soms denk ik: waar ben ik mee bezig, dat de enige personen waar ik me goed bij voel anoniem online zijn, maar dan denk ik: als zij steun bieden, is dat helemaal prima. It is during our darkest moments that we must focus to see the light. Als dat licht dit forum is, is dat prima.
Dus, forumvriend Mr.S, stop er alsjeblieft nog niet mee. Jij kan het, het vechten en doorzetten. Dat heb je al meermaals bewezen. New beginnings are often disguised as painful endings. Misschien is dit de keer dat jij de strijd, of alvast een veldslag, wint, en de pijn minder wordt. Fall seven times and stand up eight.
Misschien is dit heel voor de hand liggend, maar je kan altijd terecht bij de KinderTelefoon en 113. Misschien vind je daar iemand die naar je kan luisteren en je echt begrijpt. Wij kunnen je schrijven, maar niet steunen d.m.v. een stem.
Misschien kan de stem van Casey Breves jou steunen.
Je hulp kan je helpen, maar if you're looking for the one person to change your life, look in the mirror.. Niemand kent jou zo goed als jijzelf.
Ik moet gewoon door vechten!
Ja! Yes! Hai (Japans)! Door vechten, dat is het! Gambatte kudasai (verzoek in het Japans om hard te werken)!
Om erachter te komen waar je struggles vandaan komen, zal je moeten doorzetten, hoe zwaar dat ook is. Niet weten is ok, maar zoeken is ook ok. There are only two mistakes one can make along the road to truth; not going all the way, and not starting.
Life is a circle of happiness, sadness, hard times, and good times.
If you are going through hard times have faith that good times are on the way.
You can die at any time
But living takes true courage
Jij bent iemand die die true courage bezit.
Ik hoop dat ik je niet gek gemaakt hebt met mijn quotes. Ik voel er me vaak door geholpen, en ik hoop dat ze bij jou hetzelfde helpende effect hebben.
Groetjes
xx
Heey allemaal,
Als ik wist hoe je delen uit een tekst kan plukken, dan had ik dat ook gedaan..
@Pin,
Over het schild heb je helemaal gelijk in. Ik heb echt een schild om me heen tegen teleurstellingen, ik liet hem vorige week zakken en deze week was er elke dag een teleurstelling, waardoor ik me nu erg rot voel en weer denk aan de dood. En over mijn gewoonte klopt ook helemaal. Ik hoop van niet, maar het lijkt er wel erg veel op. Het lijkt net of iets in me lichaam zegt van je mag niet veranderen, je mag niet beter worden. En elke keer als het dan eindelijk is goed (lijkt) gaat, dan gebeurd er iets in mij die ervoor zorgt dat ik me weer rot ''moet'' voelen. En dat gebeurd echt elke keer..
Aan de ene kant lijkt het me fantastisch om niet meer elke week zowat elke dag naar een psycholoog te hoeven gaan en zelf te mogen bepalen wat ik doe, maar ik ben tegelijk ook weer bang dat ik zonder hulp niet ver kom. In ieder geval hoop ik dat ik 30 juli weg mag bij Mediant en dat ik naar een ander instelling kan waar de mensen wel naar me willen luisteren en waar ze me wel begrijpen, maar daar ben ik met de huisarts mee bezig.
Grappig van Winne the Pooth dat die soorten quotes heeft. Ik ga daar ook maar is na kijken misschien wordt ik daar wat blijer van.
@ Daan,
Misschien was het geen leugen, maar zo kom ik in mijn ogen wel een beetje over. Eerst van jeej het gaat goed en dan een paar weken later van ik wil dood. Toch bedankt voor je reactie het helpt me zeker!
@Menspersoon,
Het is fijn om te horen dat mensen hier wel wat om me geven ookal kennen ze me niet. En dat mis ik zo erg in mijn eigen omgeving. Ik kan met niemand praten, want ik heb geen vrienden, en op sociaal gebied ben ik al helemaal slecht. De einigste mensen hier zijn me familie. Waarvan ik me ernstig afvraag of ze wel wat om me geven.
Ik kijk wel in deze 4 laatste dagen wat ik nu echt wil. Ik had het vandaag kunnen doen, maar door de stomme warmte lukte het niet om alles ''klaar'' te maken. Ben tenminste wel weer een stapje dichterbij. Of misschien wel een stapje verderweg?
@100Divergent11,
Slim idee om die topic opnieuw te lezen ga ik zo na deze reactie meteen wel even doen, misschien kom ik er dan wel achter waraom ik zo blij was. Ik hoop dat ik andere mensen tegen zal komen die me wel willen begrijpen en naar me willen luisteren, maar of ik daarop wil wachten is nog onduidelijk.
Ik weet dat we uiteindelijk wel dood gaan, maar ik vraag me af waarom zou ik daar zolang op moeten wachten? Wat heeft dit leven voor een zin als het al zo slecht begint? En wat als het nooit meer beter gaat, wat als ik altijd me negatief blijf voelen? Dan heb ik een leven lang geleefd terwijl ik het bewijze van gewoon nu al kan stoppen..
Ik ga zeker weer is met de KinderTelefoon en 113.nl praten, dat helpt me meestal wel erg goed.
Het liedje van Casey Breves is écht heel erg mooi! Jammer dat die niet op Spotify staat anders had ik hem meteen toegevoegd. Ik heb nu ook eindelijk weer een liedje waar ik blij van wordt. dus Thnx daarvoor!!
Gr: Mr.S
Als ik wist hoe je delen uit een tekst kan plukken, dan had ik dat ook gedaan..
@Pin,
Over het schild heb je helemaal gelijk in. Ik heb echt een schild om me heen tegen teleurstellingen, ik liet hem vorige week zakken en deze week was er elke dag een teleurstelling, waardoor ik me nu erg rot voel en weer denk aan de dood. En over mijn gewoonte klopt ook helemaal. Ik hoop van niet, maar het lijkt er wel erg veel op. Het lijkt net of iets in me lichaam zegt van je mag niet veranderen, je mag niet beter worden. En elke keer als het dan eindelijk is goed (lijkt) gaat, dan gebeurd er iets in mij die ervoor zorgt dat ik me weer rot ''moet'' voelen. En dat gebeurd echt elke keer..
Aan de ene kant lijkt het me fantastisch om niet meer elke week zowat elke dag naar een psycholoog te hoeven gaan en zelf te mogen bepalen wat ik doe, maar ik ben tegelijk ook weer bang dat ik zonder hulp niet ver kom. In ieder geval hoop ik dat ik 30 juli weg mag bij Mediant en dat ik naar een ander instelling kan waar de mensen wel naar me willen luisteren en waar ze me wel begrijpen, maar daar ben ik met de huisarts mee bezig.
Grappig van Winne the Pooth dat die soorten quotes heeft. Ik ga daar ook maar is na kijken misschien wordt ik daar wat blijer van.
@ Daan,
Misschien was het geen leugen, maar zo kom ik in mijn ogen wel een beetje over. Eerst van jeej het gaat goed en dan een paar weken later van ik wil dood. Toch bedankt voor je reactie het helpt me zeker!
@Menspersoon,
Het is fijn om te horen dat mensen hier wel wat om me geven ookal kennen ze me niet. En dat mis ik zo erg in mijn eigen omgeving. Ik kan met niemand praten, want ik heb geen vrienden, en op sociaal gebied ben ik al helemaal slecht. De einigste mensen hier zijn me familie. Waarvan ik me ernstig afvraag of ze wel wat om me geven.
Ik kijk wel in deze 4 laatste dagen wat ik nu echt wil. Ik had het vandaag kunnen doen, maar door de stomme warmte lukte het niet om alles ''klaar'' te maken. Ben tenminste wel weer een stapje dichterbij. Of misschien wel een stapje verderweg?
@100Divergent11,
Slim idee om die topic opnieuw te lezen ga ik zo na deze reactie meteen wel even doen, misschien kom ik er dan wel achter waraom ik zo blij was. Ik hoop dat ik andere mensen tegen zal komen die me wel willen begrijpen en naar me willen luisteren, maar of ik daarop wil wachten is nog onduidelijk.
Ik weet dat we uiteindelijk wel dood gaan, maar ik vraag me af waarom zou ik daar zolang op moeten wachten? Wat heeft dit leven voor een zin als het al zo slecht begint? En wat als het nooit meer beter gaat, wat als ik altijd me negatief blijf voelen? Dan heb ik een leven lang geleefd terwijl ik het bewijze van gewoon nu al kan stoppen..
Ik ga zeker weer is met de KinderTelefoon en 113.nl praten, dat helpt me meestal wel erg goed.
Het liedje van Casey Breves is écht heel erg mooi! Jammer dat die niet op Spotify staat anders had ik hem meteen toegevoegd. Ik heb nu ook eindelijk weer een liedje waar ik blij van wordt. dus Thnx daarvoor!!
Gr: Mr.S
Naar een andere instelling, waar ze een andere aanpak kunnen hebben die jou beter ligt, lijkt me een goed idee.
Dat iets slecht begint, hoeft niet te betekenen dat het slecht eindigt. Je kan ook denken: ik zit nu zo diep, het kan alleen maar beter gaan.
Wat als je je altijd negatief blijft voelen? Daar kom je pas achter als je blijft leven. Voor hetzelfde geld ziet jouw toekomst er mooi uit.
Fijn dat de KinderTelefoon en 113 je helpen. Ook leuk dat je het liedje mooi vond. Het is eigenlijk een cover, Casey Breves is niet de originele zanger, maar ik vond deze versie mooier. Ik hoop dat dat liedje je veel moed geeft.
Ik hoop dat die andere instelling jou kan helpen, en dat ze dan eens naar jou luisteren, echt luisteren. Misschien helpt het om deze topics te laten lezen, of de tekst van je topics in een document te plaatsen, en zeggen dat het een dagboek is, zodat ze niet weten dat je hier een account hebt, voor het geval je dat liever privé houdt.
Misschien vind je deze mashup van liedjes ook wel mooi.
Dat iets slecht begint, hoeft niet te betekenen dat het slecht eindigt. Je kan ook denken: ik zit nu zo diep, het kan alleen maar beter gaan.
Wat als je je altijd negatief blijft voelen? Daar kom je pas achter als je blijft leven. Voor hetzelfde geld ziet jouw toekomst er mooi uit.
Fijn dat de KinderTelefoon en 113 je helpen. Ook leuk dat je het liedje mooi vond. Het is eigenlijk een cover, Casey Breves is niet de originele zanger, maar ik vond deze versie mooier. Ik hoop dat dat liedje je veel moed geeft.
Ik hoop dat die andere instelling jou kan helpen, en dat ze dan eens naar jou luisteren, echt luisteren. Misschien helpt het om deze topics te laten lezen, of de tekst van je topics in een document te plaatsen, en zeggen dat het een dagboek is, zodat ze niet weten dat je hier een account hebt, voor het geval je dat liever privé houdt.
Misschien vind je deze mashup van liedjes ook wel mooi.
Heey,
Ik hoop dat dit niet verkeerd gaat anders was het allemaal voor niks haha.
Ja dat bedoelde ik, nu maar hopen dat ik het niet verkeerd gedaan hebt (sorry als dat wel het geval is!).
Dat vraag ik me nu eigenlijk ook wel af. Ik heb er eigenlijk nooit eerder aan gedacht. Tot nu toe dan. Ik hoop wel dat als ik geen suïcidegedachten meer heb, dat ik verder kan gaan met leven, en wat dat precies is? In iedergeval weer met plezier naar school kunnen gaan en niet elke week zowat elke dag naar een psycholoog, arts en verpleegkundige toe hoeven gaan. En natuurlijk het belangrijkste niet elke dag te hoeven denken over hoe en wanneer ik dood wil gaan. Maar dat zal nog wel heel lang gaan duren voordat ik dat weer kan.
En waar ik me dan wel zorgen om maak, is dat ik in september weer ga beginnen met me BOL- opleiding. Ik wou eerst BBL doen, maar dat gaat niet lukken, want er is geen enkel bedrijf die iemand voor 1 jaar wil opleiden en begeleiden. Dus dan maar BOL doen. Het fijne is dat je wel het een en ander kan regelen met school, maar momenteel voel ik me elke dag heel slecht en vindt ik het al moeilijk om überhaupt 1 dag door te komen. En als ik dan weer naar school moet en ik voel me slecht dan kan ik niet zeggen:'' Heey, het gaat niet goed, dus ik ga naar huis!''. Want dan haal ik volgend jaar het ook niet. Dus daar maak ik me dan wel zorgen om..
Dat probeer ik ook te laten zien, wat niet gemakkelijk gaat, omdat ik nogal een stil type bent en niet snel durf te zeggen dat iets niet gaat zoals ik dat wil. Maar ook bij mij is er een limit, en daar gaat Mediant nu echt wel over heen!
Hopelijk wordt het voor mij net zo geweldig als dat het bij jouw was. Maar heb jij nu helemaal geen hulp meer dan? En helpt dat dan beter, want mij lijkt het zo als ik helemaal geen hulp meer krijgt, dat ik het best wel moeilijk ga hebben.
Grappig over Winnie the Pooth ik wist niet dat ze allemaal een stoornis hadden. Dat Pooh veel van eten hield was al wel duidelijk haha:8
Gr: Mr.S
Ik hoop dat dit niet verkeerd gaat anders was het allemaal voor niks haha.
Bedoel je dit?
Ja dat bedoelde ik, nu maar hopen dat ik het niet verkeerd gedaan hebt (sorry als dat wel het geval is!).
wat komt er na de depressie?
Dat vraag ik me nu eigenlijk ook wel af. Ik heb er eigenlijk nooit eerder aan gedacht. Tot nu toe dan. Ik hoop wel dat als ik geen suïcidegedachten meer heb, dat ik verder kan gaan met leven, en wat dat precies is? In iedergeval weer met plezier naar school kunnen gaan en niet elke week zowat elke dag naar een psycholoog, arts en verpleegkundige toe hoeven gaan. En natuurlijk het belangrijkste niet elke dag te hoeven denken over hoe en wanneer ik dood wil gaan. Maar dat zal nog wel heel lang gaan duren voordat ik dat weer kan.
En waar ik me dan wel zorgen om maak, is dat ik in september weer ga beginnen met me BOL- opleiding. Ik wou eerst BBL doen, maar dat gaat niet lukken, want er is geen enkel bedrijf die iemand voor 1 jaar wil opleiden en begeleiden. Dus dan maar BOL doen. Het fijne is dat je wel het een en ander kan regelen met school, maar momenteel voel ik me elke dag heel slecht en vindt ik het al moeilijk om überhaupt 1 dag door te komen. En als ik dan weer naar school moet en ik voel me slecht dan kan ik niet zeggen:'' Heey, het gaat niet goed, dus ik ga naar huis!''. Want dan haal ik volgend jaar het ook niet. Dus daar maak ik me dan wel zorgen om..
Wees niet het brave hondje uit hun systeem, laat ze zien dat je hun systeem niet nodig hebt door je eigen weg te vinden.
Dat probeer ik ook te laten zien, wat niet gemakkelijk gaat, omdat ik nogal een stil type bent en niet snel durf te zeggen dat iets niet gaat zoals ik dat wil. Maar ook bij mij is er een limit, en daar gaat Mediant nu echt wel over heen!
Hopelijk wordt het voor mij net zo geweldig als dat het bij jouw was. Maar heb jij nu helemaal geen hulp meer dan? En helpt dat dan beter, want mij lijkt het zo als ik helemaal geen hulp meer krijgt, dat ik het best wel moeilijk ga hebben.
Grappig over Winnie the Pooth ik wist niet dat ze allemaal een stoornis hadden. Dat Pooh veel van eten hield was al wel duidelijk haha:8
Gr: Mr.S
Hey
Ik weet hoe je je voelt ik voel me ook zo opgesloten en ik mag ook niet bepalen of ik naar hulp ga want het helpt toch niet ik vind dat we dat zelf mogen bepalen
Gt
Ik weet hoe je je voelt ik voel me ook zo opgesloten en ik mag ook niet bepalen of ik naar hulp ga want het helpt toch niet ik vind dat we dat zelf mogen bepalen
Gt
Joehoe! De quotes werken! Goed gedaan :)
Je geeft aan één ding te gaan doen als er een 'na de depressie' komt: met plezier naar school gaan. Verder geef je eigenlijk vooral aan wat je niet meer gaat doen... Niet dat dat fout is, maar het is ook niet echt een antwoord op de vraag.
Dit is dus meer om je ervan bewust te maken dat je er verder over kan nadenken. Met nadruk op KAN. Hoeft natuurlijk niet. Het kan alleen zinvol zijn om het een en ander over jezelf te ontdekken en eventueel wat dingen te vinden om voor te vechten.
Is het in jouw opleiding mogelijk een (soort van) tussenjaar te nemen? Of doe je dat nu al? Dan heb je in ieder geval één ding waar je je geen zorgen om hoeft te maken.
Het zou jammer zijn als het meteen een soort 'alles of niets' situatie wordt. Want alles lukt gewoon niet, maar niets is ook vervelend, want je wilt ook graag naar school toe. De BOL-opleiding biedt dus meer mogelijkheden voor aanpassingen? Hopelijk werkt dat dan wel.
Biedt die opleiding wel de mogelijkheid door te groeien naar de HBO studie die je wou doen?
Hopelijk wordt het voor mij net zo geweldig als dat het bij jouw was.
Nou... Dat is wel erg overdreven. Het was een fijn gevoel om mijn figuurlijke middelvinger naar ze op te steken en weg te gaan. Zeker weten.
Het is een beetje dubbel. Je komt zelf ook niet echt vooruit, maar met hen heb je het gevoel dat je alleen maar achteruit gaat.
Het enige wat je zeker weet is dat niks zal verbeteren als je daar blijft, dus daarom voelt het wel euforisch om daar lekker weg te gaan. Dan heb je toch nog een soort van strijd gewonnen.
En ik zeg ook niet dat jij geen hulp moet hebben. Ik weet ook niet of het verstandig is wat ik allemaal aan het doen ben. Of beter gezegd: Wat ik niet aan het doen ben. Het ging dus vooral om het weggaan bij de instelling die vervelend is.
Gr. Pin
Je geeft aan één ding te gaan doen als er een 'na de depressie' komt: met plezier naar school gaan. Verder geef je eigenlijk vooral aan wat je niet meer gaat doen... Niet dat dat fout is, maar het is ook niet echt een antwoord op de vraag.
Dit is dus meer om je ervan bewust te maken dat je er verder over kan nadenken. Met nadruk op KAN. Hoeft natuurlijk niet. Het kan alleen zinvol zijn om het een en ander over jezelf te ontdekken en eventueel wat dingen te vinden om voor te vechten.
Is het in jouw opleiding mogelijk een (soort van) tussenjaar te nemen? Of doe je dat nu al? Dan heb je in ieder geval één ding waar je je geen zorgen om hoeft te maken.
Het zou jammer zijn als het meteen een soort 'alles of niets' situatie wordt. Want alles lukt gewoon niet, maar niets is ook vervelend, want je wilt ook graag naar school toe. De BOL-opleiding biedt dus meer mogelijkheden voor aanpassingen? Hopelijk werkt dat dan wel.
Biedt die opleiding wel de mogelijkheid door te groeien naar de HBO studie die je wou doen?
Nou... Dat is wel erg overdreven. Het was een fijn gevoel om mijn figuurlijke middelvinger naar ze op te steken en weg te gaan. Zeker weten.
Het is een beetje dubbel. Je komt zelf ook niet echt vooruit, maar met hen heb je het gevoel dat je alleen maar achteruit gaat.
Het enige wat je zeker weet is dat niks zal verbeteren als je daar blijft, dus daarom voelt het wel euforisch om daar lekker weg te gaan. Dan heb je toch nog een soort van strijd gewonnen.
En ik zeg ook niet dat jij geen hulp moet hebben. Ik weet ook niet of het verstandig is wat ik allemaal aan het doen ben. Of beter gezegd: Wat ik niet aan het doen ben. Het ging dus vooral om het weggaan bij de instelling die vervelend is.
Gr. Pin
In iedergeval weer met plezier naar school kunnen gaan en niet elke week zowat elke dag naar een psycholoog, arts en verpleegkundige toe hoeven gaan. En natuurlijk het belangrijkste niet elke dag te hoeven denken over hoe en wanneer ik dood wil gaan.
Geen idee hoe het leven van een gelukkig persoon eruit ziet, maar dit lijkt me een realistische beschrijving van wat geluk kan zijn. Klinkt fijn. (rijmpje)
En als ik dan weer naar school moet en ik voel me slecht dan kan ik niet zeggen:'' Heey, het gaat niet goed, dus ik ga naar huis!''.
Jij bent belangrijker dan eender welke opleiding. Jouw mentale gezondheid gaat voor, en dat moeten ze op school begrijpen. Een briefje van een psycholoog kan daarmee helpen. Misschien krijg je dan een aangepast pakket, of bijlessen, voor als je wat gemist hebt.
Als je denkt dat het zonder enige vorm van hulp slechter kan gaan, kan je naar een andere hulp, met een andere aanpak, op zoek. Misschien even een pauze van hulp, als dat je fijn lijkt. Als je de nood aan hulp voelt, kan je die inroepen, maar dan best bij een organisatie die een andere aanpak heeft dan Mediant, en wel naar je luistert.
Dat probeer ik ook te laten zien, wat niet gemakkelijk gaat, omdat ik nogal een stil type bent en niet snel durf te zeggen dat iets niet gaat zoals ik dat wil.
The deepest rivers flow in silence.
Je bent blijven doorzetten, en bent er nog. Ik was heel blij als ik jouw naam in een mail van het forum zag staan.
Heey,
@Pin,
Nee klopt is inderdaad niet echt een antwoord. Euhm. Werk weer oppakken en school (zoals ik al zei), misschien meer sociale contacten tja voor de rest weet ik het eigenlijk nog niet, maar dat zal nog wel komen.
Ik heb doe nu eigenlijk een soort tussen jaar. Het is niet echt een tussen jaar, maar ik ben in februari gestopt met die opleiding voor dat jaar, dat was/ is voor mij een soort tussenjaar geworden. Het leek ons toen ook juist beter om te stoppen met school, want dan hoefde ik geen zorgen meer te maken om school. En als ik nu weer een tussenjaar zal nemen, dan ben ik weer een jaar bij huis en zit ik weer de hele dag thuis beetje achter me PlayStation en op me laptop rond te kijken op de KT. En wat het grootste probleem is, is dat ik dan weer een jaar langer moet wachten om eindelijk naar het HBO te kunnen. Dus dat is geen optie.
Weggaan bij Mediant kan ik wel vergeten. Me huisarts heeft ervoor gezorgd dat die mensen nu dan misschien eindelijk iets gaan doen. Ze willen met mij in gesprek over hoe het tot nu toe gaat, en hoe zei het kunnen verbeteren. Is opzich ook niet slecht nieuws, alleen hoop ik wel dat er nu dan eindelijk iets gaat veranderen. En dat er wel naar me geluisterd wordt en dat er meer helderheid komt. Dus dat wordt nog maar even afwachten als het niet veranderd ben ik daar alsnog binnen de kortste keren weg.
En het vinden van een andere instelling of iemand anders in het zuiden van Overijssel is nou ook niet bepaald makkelijk er is dan Mediant, maar voor de rest zitten al die hulp instellingen allemaal in het noorden van Overijssel. Dus daar moet ik sws nog even naar kijken met me ouders.
@100Divergent11,
Ik hoop ook dat ik dus bij school iets kan regelen als het dan slecht gaat dat ik dan bijv. ook eerder weg kan of misschien wel naar hulp kan gaan. Er zal heus wel iets te regelen moeten zijn op school, maar heel (heel) misschien voel ik me tegen die tijd ook wel een stuk beter.
Ik zou het inderdaad wel fijn vinden als er een soort pauze kan zijn in de hulp en dan gewoon voor een paar weken. Deze week heb ik ook alleen donderdag een telefonisch gesprek met Julliet en dat vind ik eigenlijk wel prima zo. Zolang ik maar niet elke dag naar een gesprek moet gaan waar ik toch niks aan hebt, of wat de laatste tijd ook zo is dat ik 1 uur moet reizen naar Mediant om vervolgens 1 vraag te beantwoorden en dan binnen een 15 min weer buiten sta.
Ik heb vandaag ook maar besloten om nog geen einde aan me leven te maken. Zaterdag heb ik wel de plek gevonden die ideaal zou zijn, en toen dacht ik van mooi dan sta ik om 6.00 op en het is nog geen 5 min fietsen van waar ik woon en dan ga ik gewoon. Maar op een of andere manier houdt iets me tegen. Elke dag gaat die wekker en dan denk ik eerst ja dit is de dag, en dan vervolgens heb ik zoiets van neh veels te vroeg:D. Misschien ligt het ook wel gewoon aan de tijd? Maar de rest van de dag is het dik 35 graden en dan heb ik al geen zin meer om te fietsen ook al is het maar 5 min. Dus heb ik maar besloten om het sws uit te stellen tot dat deze hittegolf voorbij is, en dat duurt volgensmij nog 2/3 weken. En tegen die tijd kijk ik wel weer verder, misschien is dan de plek ook kapot en heeft het daar dus geen zin meer en moet ik opzoek naar een andere plek, maar dat zien we dan wel.
Ik heb verder niks nuttigs te vertellen dus stop maar eens..
Gr: Mr.S
@Pin,
niet echt een antwoord op de vraag
Nee klopt is inderdaad niet echt een antwoord. Euhm. Werk weer oppakken en school (zoals ik al zei), misschien meer sociale contacten tja voor de rest weet ik het eigenlijk nog niet, maar dat zal nog wel komen.
Is het in jouw opleiding mogelijk een (soort van) tussenjaar te nemen?
Ik heb doe nu eigenlijk een soort tussen jaar. Het is niet echt een tussen jaar, maar ik ben in februari gestopt met die opleiding voor dat jaar, dat was/ is voor mij een soort tussenjaar geworden. Het leek ons toen ook juist beter om te stoppen met school, want dan hoefde ik geen zorgen meer te maken om school. En als ik nu weer een tussenjaar zal nemen, dan ben ik weer een jaar bij huis en zit ik weer de hele dag thuis beetje achter me PlayStation en op me laptop rond te kijken op de KT. En wat het grootste probleem is, is dat ik dan weer een jaar langer moet wachten om eindelijk naar het HBO te kunnen. Dus dat is geen optie.
Weggaan bij Mediant kan ik wel vergeten. Me huisarts heeft ervoor gezorgd dat die mensen nu dan misschien eindelijk iets gaan doen. Ze willen met mij in gesprek over hoe het tot nu toe gaat, en hoe zei het kunnen verbeteren. Is opzich ook niet slecht nieuws, alleen hoop ik wel dat er nu dan eindelijk iets gaat veranderen. En dat er wel naar me geluisterd wordt en dat er meer helderheid komt. Dus dat wordt nog maar even afwachten als het niet veranderd ben ik daar alsnog binnen de kortste keren weg.
En het vinden van een andere instelling of iemand anders in het zuiden van Overijssel is nou ook niet bepaald makkelijk er is dan Mediant, maar voor de rest zitten al die hulp instellingen allemaal in het noorden van Overijssel. Dus daar moet ik sws nog even naar kijken met me ouders.
@100Divergent11,
Ik hoop ook dat ik dus bij school iets kan regelen als het dan slecht gaat dat ik dan bijv. ook eerder weg kan of misschien wel naar hulp kan gaan. Er zal heus wel iets te regelen moeten zijn op school, maar heel (heel) misschien voel ik me tegen die tijd ook wel een stuk beter.
Ik zou het inderdaad wel fijn vinden als er een soort pauze kan zijn in de hulp en dan gewoon voor een paar weken. Deze week heb ik ook alleen donderdag een telefonisch gesprek met Julliet en dat vind ik eigenlijk wel prima zo. Zolang ik maar niet elke dag naar een gesprek moet gaan waar ik toch niks aan hebt, of wat de laatste tijd ook zo is dat ik 1 uur moet reizen naar Mediant om vervolgens 1 vraag te beantwoorden en dan binnen een 15 min weer buiten sta.
Ik heb vandaag ook maar besloten om nog geen einde aan me leven te maken. Zaterdag heb ik wel de plek gevonden die ideaal zou zijn, en toen dacht ik van mooi dan sta ik om 6.00 op en het is nog geen 5 min fietsen van waar ik woon en dan ga ik gewoon. Maar op een of andere manier houdt iets me tegen. Elke dag gaat die wekker en dan denk ik eerst ja dit is de dag, en dan vervolgens heb ik zoiets van neh veels te vroeg:D. Misschien ligt het ook wel gewoon aan de tijd? Maar de rest van de dag is het dik 35 graden en dan heb ik al geen zin meer om te fietsen ook al is het maar 5 min. Dus heb ik maar besloten om het sws uit te stellen tot dat deze hittegolf voorbij is, en dat duurt volgensmij nog 2/3 weken. En tegen die tijd kijk ik wel weer verder, misschien is dan de plek ook kapot en heeft het daar dus geen zin meer en moet ik opzoek naar een andere plek, maar dat zien we dan wel.
Ik heb verder niks nuttigs te vertellen dus stop maar eens..
Gr: Mr.S
Hai,
Ik heb een slechte tijd (ongeveer 3 jaar gehad) ik heb geen idee of ik toen depressief was of niet maar het was erg k*t. ik heb bij een psycholoog geweest waarbij ik geen flauw idee had wat er nou precies gebeurde en had ook niet het idee dat het iets hielp (ze had volgens mij nog geen eens het idee dat ik aan zm dacht (durde het niet hardop te zeggen) en ik ben hier uiteindelijk ook mee gestopt. Ik ban via via bij een bepaald groepje gekomen met 2 andere meiden waar ik heb geleerd dat er 1 van zich ongeveer hetzelfde voelde en we allebei geen goede hulp kregen (we zaten toevallig bij elkaar op school). Hierdoor heb ik in kunnen zien dat ik niet de enige ben en door me beter te voelen alles eruit moet gooien (nog steeds niet gebeurt maar ja..) ik heb wel een aantal dingen gezegd en daarbij hulp gekregen. Ook heb ik verschillende manieren geleerd om met stres om te gaan (het klinkt heel stom ik weet het maar het heeft mij wel echt geholpen).
Ik heb hier voornamelijk geleerd om mezelf te accepteren hoe ik ben. Ja ik ben niet mooi en ja ik verlang soms naar de dood maar ik ben hierdoor wel gelukkiger en heb mezelf meer weten te accepteren waardoor ik ook sterker was en zo ook overkwam op andere mensen. toen ben ik pas vriendinnen gaan maken enz.
ik weet dat dit voornamelijk over mij gaat en niemand waarschijnlijk uit dit verhaal iets zal begrijpen maar wat ik wil zeggen is dat iedereen op een bepaalde manier goed en slecht is. Het is alleen hoe jij ermee omgaat. accepteer je je jezelf zit je beter in je vel dan wanneer je dat niet doet (alleen is de weg hier naar toe erg moeilijk)
Ik ga nu stoppen en nogmaals geen idee of iemand hier aan iets heeft gehad maar ik moest dit kwijt.
sorry voor de spelfouten, ben er niet meer echt bij met mijn hoofd.
Ik vind het fijn om te horen dat je het nog langer uitprobeert (ook al ken ik je niet)
groetjes,
Ik heb een slechte tijd (ongeveer 3 jaar gehad) ik heb geen idee of ik toen depressief was of niet maar het was erg k*t. ik heb bij een psycholoog geweest waarbij ik geen flauw idee had wat er nou precies gebeurde en had ook niet het idee dat het iets hielp (ze had volgens mij nog geen eens het idee dat ik aan zm dacht (durde het niet hardop te zeggen) en ik ben hier uiteindelijk ook mee gestopt. Ik ban via via bij een bepaald groepje gekomen met 2 andere meiden waar ik heb geleerd dat er 1 van zich ongeveer hetzelfde voelde en we allebei geen goede hulp kregen (we zaten toevallig bij elkaar op school). Hierdoor heb ik in kunnen zien dat ik niet de enige ben en door me beter te voelen alles eruit moet gooien (nog steeds niet gebeurt maar ja..) ik heb wel een aantal dingen gezegd en daarbij hulp gekregen. Ook heb ik verschillende manieren geleerd om met stres om te gaan (het klinkt heel stom ik weet het maar het heeft mij wel echt geholpen).
Ik heb hier voornamelijk geleerd om mezelf te accepteren hoe ik ben. Ja ik ben niet mooi en ja ik verlang soms naar de dood maar ik ben hierdoor wel gelukkiger en heb mezelf meer weten te accepteren waardoor ik ook sterker was en zo ook overkwam op andere mensen. toen ben ik pas vriendinnen gaan maken enz.
ik weet dat dit voornamelijk over mij gaat en niemand waarschijnlijk uit dit verhaal iets zal begrijpen maar wat ik wil zeggen is dat iedereen op een bepaalde manier goed en slecht is. Het is alleen hoe jij ermee omgaat. accepteer je je jezelf zit je beter in je vel dan wanneer je dat niet doet (alleen is de weg hier naar toe erg moeilijk)
Ik ga nu stoppen en nogmaals geen idee of iemand hier aan iets heeft gehad maar ik moest dit kwijt.
sorry voor de spelfouten, ben er niet meer echt bij met mijn hoofd.
Ik vind het fijn om te horen dat je het nog langer uitprobeert (ook al ken ik je niet)
groetjes,
Weggaan bij Mediant kan ik wel vergeten. Me huisarts heeft ervoor gezorgd dat die mensen nu dan misschien eindelijk iets gaan doen.
Dat je huisarts er dan voor zorgt dat ze echt gaan luisteren. Begrijpt je huisarts wat je bedoelt met echt luisteren?
Dus dat wordt nog maar even afwachten als het niet veranderd ben ik daar alsnog binnen de kortste keren weg.
Lijkt me een goed plan.
Ik heb vandaag ook maar besloten om nog geen einde aan me leven te maken.
Yes! Dat hoor ik graag. Heel sterk dat je blijft doorzetten.
Jammer dat je 'm niet gewoon kunt peren bij Mediant. Ik vind het altijd fout als er maar één instantie in de buurt zit en je daarom per se naar die mensen moet. Bij mij in de buurt is er ook één dominerende instantie (waar wij dus klaar mee zijn) en daarom zijn we buiten de provincie gaan kijken en naar zelfstandige mensen.
Misschien kun je nu dan duidelijke eisen stellen. Als dit en dit niet gebeurt voor dan en dan, dan ben je weg. Ik vind dat jij het recht hebt om dat te doen.
Ik ben wel blij dat er iets is waardoor jij nu nog geen zelfmoord wilt plegen! Fijn om te horen! Ik hoop dat je voor het leven blijft kiezen! :)
Nee klopt is inderdaad niet echt een antwoord. Euhm. Werk weer oppakken en school (zoals ik al zei), misschien meer sociale contacten tja voor de rest weet ik het eigenlijk nog niet, maar dat zal nog wel komen.
Kijk, dat klinkt beter 🙂
Misschien kun je nu dan duidelijke eisen stellen. Als dit en dit niet gebeurt voor dan en dan, dan ben je weg. Ik vind dat jij het recht hebt om dat te doen.
Ik ben wel blij dat er iets is waardoor jij nu nog geen zelfmoord wilt plegen! Fijn om te horen! Ik hoop dat je voor het leven blijft kiezen! :)
Kijk, dat klinkt beter 🙂
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your E-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
