Ik weet niet waar ik dit moet beginnen maar ik schrijf gewoon wat.

Ik voel dat ik steeds meer aan het wegzinken ben en elke dag minder zin krijg in dingen, ik functioneer nog gewoon en spreek met mensen af, maar dat is het wel.

Ik ben een last voor iedereen, ik stel alleen maar mensen teleur en verlies 1 voor 1 al m’n vrienden. Ik heb nog 1 echt goede vriendin en een goede vriend. Dat zal ook blijven maar daar is het ook mee gezegd.

Ik wil gewoon echt niet meer leven. Ik denk bijna elk moment eraan hoe het zou zijn als ik er niet meer ben en hoe veel beter mensen hun levens worden, behalve dan dat van m’n tweelingbroer. 

Ik heb alleen afgelopen 2 week al 3 keer iets ondernomen(ivm laat ik er buiten wat dat was) maar op het allerlaatste moment gestaakt. 
 

Ik durf met niemand hier over te praten omdat ik me echt heel erg schaam voor alles. 
 

Ik wilde graag m’n hart even luchten dus bedankt als je tot het einde hebt gelezen.