Ik had vroeger een knipperlicht relatie met een kampbewoner. Die kampbewoners kennen iedereen en zo leerde ik ook veel kennen. Hun gingen altijd met elkaar om met hele groepen. Veel stelen waar ik ook bij was, ik deed het zelf niet maar ik was er wel altijd bij want tja, ik was verliefd en dan zie je de stomste fouten niet. Op een dag stond de politie voor mijn deur om mij te waarschuwen waarmee ik omging. Ik mocht niet meer met hun omgaan.

(Nu, 3 jaar later)
Komt zijn nicht opeens aan mijn deur een paar weken geleden of ik kwam chillen. Ze was met haar vriend. Ik schrok enorm van die gozer! Hij heeft in een instelling gezeten en vaak in de bak. Ook pleegt hij overvallen etc. Ik heb meteen gezegd dat ik niet kon en ze zei geef je nummer etc ik heb het toch maar gegeven ik kan moeilijk nee zeggen. Nou komen ze elke keer 's nachs langs aan mijn deur (scooter met óntzettend veel lawaai en dat in de nacht) rond een uur of 2 en tegen 6 nog een keer of ik kom chillen. Ik zeg tegen mijn vader dat hij de deur niet moet los doen en dat ze gevaarlijk zijn. Maar mijn vader interesseert hem niet en hij doet 's snachs gewoon de deur los in zijn onderbroek ik schaam me kapot. Oké maar gisteren stond zij alleen voor de deur, toen mijn vader los deed en haar vriend stond verstopt achter de muur ernaast kon me vader zien via de schuur raam. Ik schrok toen ik dat hoorde dat (kan) een teken van een overval zijn hij was helemaal zwart gekleed. Waarom verstopt hij zich anders? Maar mijn vader blijft de deur los doen, hoe kwaad ik ook word. Een maand geleden lagen de ramen eruit, wil niet zeggen dat hun dat gedaan hebben maar kan wel.
Ik ben bang
Wat moet ik nou doen?