Er is veel spanning thuis.
Ik heb er al een keer iets over vertelt maar ik wil me hele verhaal kwijt.
Het is een best heftig verhaal om te lezen vind ik zelf. En behoorlijk lang verhaal.
Mijn ouders zijn gescheiden van af mijn 2de (mijn broer was toen 4) ik heb in dat zelfde jaar een super lieve stief vader en stief broer en zus gekregen. Op mijn 8ste ook nog een stief moeder.
Mijn broer woont op een groep (anderhalfjaar)
Hij is nu 17 bijna 18. Ze willen hem weer thuis laten wonnen. Ik zou dat niet aan kunnen als hij weer thuis komt wonen. Hij heeft zelf problemen. Hij is met handelingen 6 jaar oud en met zijn hoofd 17 jaar dat komt door zijn autisme. Dan gaat moeilijk met communiceren met leeftijd genoten. Daarom sluit hij zich zelf op achter de laptop.
Hij heeft mij veel aangedaan. Hij heeft mij veel geschopt en geslagen. Vooral toen ik klein was geslagen met natten handdoeken. Hij heeft heel vaak gezegt dat hij me zou vermoorden als ik aan het slapen ben. Hij heeft ook vaak gedreigd met messen en dat hij me ouders en me vrienden zou vermoorden. Hij heeft mij daar veel pijn mee gedaan. Hij heeft ook heel erg mijn vertrouwen in mensen beschadigd. Ook me zelf vertrouwen heel erg beschadigd. Ik heb zelf vaak zijn zelf moord pogingen tegen moeten houden. Of gwn mee moeten kijken dat andere hem tegen houde. Ik heb zo veel pogingen me gemaakt. Me vader zegt dat ik meer mee gemaakt heb dan een gemiddelde volwassenen. Mijn moeder en ik waren er ook heel depressief door geworden. Ik ben er weer helemaal boven op gekomen gelukkig. Ik heb zo veel mee gemaakt dat ik alleen nog die stomme dingen nog weet. Alle leuke dingen zijn allemaal weg. Mijn vader is de enigste die ik helemaal kan vertrouwen. Zijn vrouw heeft een zelf moord poging mee gemaakt van me broer. Sinds dien wilt ze me broer niet meer zien. Dat is soms lastig want mijn broer wil haar graag zien. Dus mijn vader en ik moeten elke keer liegen tegen hem. Ik kan altijd met mijn vader praten. Ik zie hem om het weekend dus niet zo veel. Bij me moeder wonnen we met zijn 3en. Me stief vader, me moeder en ik. Mijn stief vader heeft dat ook allemaal mee gemaakt van me broer. Hij werkt als enigste in het gezin van me moeder. Vroeger moest hij sochtens stoeie om me broer naar school te krijgen. overdag werken. Als hij thuis kwam moest hij de ruzie's tussen mij en me broer op lossen. Me broers pogingen tegen houden en ook nog is koken. Toen mijn broer uit huis was stoorte hij letterlijk in van 6 jaar knokken. Hij was heel erg overspannen. Hij heeft een half jaar thuis geweest hij werkt net een maand weer volledig. Mijn moeder was ook depressief door me broer. Zij heeft zelf reuma, duikerziekte en nog meer dus zij mag van medische problemen niet werken. Dus zij ligt vooral te rusten overdag.
Je denkt na dat al die problemen op zijn gelost met me broer dat het klaar is. Nee hoor na al dat gedoe. Nee hoor na dat mijn broer uit huis is geplaatst is er nog meer gedoe gekomen. Terwijl mijn stiefvader tijdelijk niet meer werkt heeft mijn moeder een tia gehad. En toen zijn er nog meer problemen ontstaan. Ze had al 2 tia's gehad. Ze heeft na de laatste tia dingen gekregen. Wat ze dachten dat door de tia kwam maar dat is laatst gebleken van niet. Ze kon niet meer goed op worden komen. Dat werd steeds erger. Toen zijn ze onderzoeken gaan doen. Tijdens die onderzoeken werd het nog erger uit eindelijk vergat ze steeds meer. Dat kwam wel terug maar als nog. Ze heeft zo veel onder zoeken gehad. Ze heeft een tijdelijke diagnose gekregen (extreem vroege dementie). Ze krijgt in begin april een groot onderzoek. Daar moet het definitieve uit slag uit komen maar we moeten er van uit gaan dat het dementie is. Dat het ook niet lang gaat duren tot ze vergeten is wie wij zijn en simpel gezegt dood is. Dat is lastig voor iedereen in de familie en de mensen er om heen. Het is een maand geleden vertelt aan mij. Het is in die maand al verslechterd. En dan moeten we nog lang wachten. Daar zitten we met spanning op te wachten we weten pas de uitslag eind april begin mei. Mijn moeder zegt telkens hele nare zinnetjes. Bvb we waren dit weekend bij me oma op bezoek. Me moeder zat zelfie's te maken. Ik vraag waarom maak je selfies. Ze reageert er op ja omdat het leuk is. Dan vraagt me oma het ook (88jaar) wat doe je. Dan zegt me moeder gewoon selfies maken. Dan vraagt me oma waarom doe je dat dan. Dan zegt me moeder. Ja voor over een half jaar als ik dood ben. Zulke zinnetjes zegt ze constant, dat ze over een half jaar dood is. Daar woord ik zo verdrietig van. Als ik dat zeg tegen haar dan zegt ze dat ze het niet meer doet. Maar dan doet ze het weer. Omdat het niet bij der binnen dringt en dus weer vergeet. Ik hoor zoon zin 5 keer per dag. En dan op een school dag. Dus nog vaker in het weekend. Ik slaap er slecht van. En als ik slaap dan hebt ik altijd een nacht merrie. Had soms nacht merries over me broer maar nu altijd wel een nacht merrie. Over dag kan ik alleen denken dat ik me moeder langzaam kwijt raak. Mijn hoofd neemt al afscheit van me moeder. Terwijl ik dat niet wil. Ik kan niet echt snel iemand vinden die ik kan vertrouwen. Ik had iemand die ik kon vertrouwen op mijn school maar die is weg en die kende het probleem van me moeder. Ik kan niet goed op schieten met me mentor.
(Muziek helpt niet met ontspannen of als uit laat klep voor mij)
Hoe kan je iemand vinden als je vertrouwen weg is in mensen?
Hoe kom je van die nare gedachtes af?
Hoe kom je van die nacht merries af?
Hoe kan je je ontspannen?
Hoe kan ik sneller slapen
Als je nog andere tips of verhalen hebt hoor ik het ook graag
Groetjes
Pikachu1
(Heb er lang over nagedacht of ik dit wel wou plaatsen)
Veel spanning en stress thuis.
A
A
gwn mediteren werkt altijd
A
Mijn moeder wilt een euthanasie verklaring maken. Weet iemand wat dat is? Ik zou het graag willen weten wat dat is. Ik kan het niet op internet vinden.
A
Hi Pikachu1,
Ik heb net je verhaal helemaal gelezen. Wat heb jij en jouw familie al allemaal mee moeten maken. Dat is meer dan de meeste mensen ooit in een heel leven zullen mee maken.
Gelukkig heb je een goed contact met je (stief)ouders en kun je er met hen over praten. Over de meeste dingen dan toch.
Ik heb niet echt een pasklare oplossing voor hoe het moet voor als je broer weer thuis zou komen te wonen en hoe het verder moet met je moeder.
Die “rare” opmerkingen die ze maakt horen wel bij de “ziekte” die ze heeft, denk ik, maar het lijkt me heel erg moeilijk om dit mee te maken.
Misschien helpt het om er eens met de Kindertelefoon over te praten. Je kunt via de link lezen hoe het werkt en wanneer het kan, zie https://www.kindertelefoon.nl/13-18/chat/
Verder heb ik nog wat opgezocht en gevonden over wat een euthanasieverklaring is.
Het is best wel een ingewikkeld onderwerp, maar het is wel goed dat je moeder erover aan het nadenken is.
Veel mensen denken er over na, mensen van alle leeftijden. Ze denken dan na wat ze later wel en niet willen voor als ze bijvoorbeeld ziek worden en in het ziekenhuis terecht komen. Je kunt in zo’n verklaring zeggen welke behandelingen je wel of niet zou willen hebben.
Het wil niet zeggen dat mensen die zo’n verklaring hebben, niet heel oud willen worden. Het heeft meer te maken met de manier waarop.
Als je heel erg ziek bent en je kunt eigenlijk niet meer beter worden, kan de dokter soms toch nog een operatie of ingreep voorstellen, omdat hij/zij denkt dat het je leven nog kan verlengen. Dokters zijn eigenlijk verplicht iedereen zo lang mogelijk te helpen, maar sommige mensen die ziek zijn zouden liever niet alle behandelingen die er zijn meer krijgen. Ze weten dat ze er niet meer beter van worden en willen al die toestanden niet meer. Soms vragen ze dan ook hulp voor het einde.
Als je er nu al goed over nadenkt, kun je zo’n verklaring al opschrijven en dat is ook belangrijk, want er zijn allerlei regeltjes en wetten over. Dat het altijd netjes gaat en volgens de wens van degene die de verklaring heeft geschreven.
Ik vind het dan ook knap dat je moeder er al over nadenkt en met jullie en de dokters kan afspreken hoe zij zou willen dat de behandelingen gaan in de toekomst. Natuurlijk weet je nog niet precies hoe alles zal gaan, want uit het onderzoek zal meer bekend worden.
Het wil dus niet zeggen dat ze niet meer wil leven. Alleen wil ze vertellen tot hoever ze wil gaan.
Ik hoop dat ik het je een beetje duidelijk heb kunnen maken.
Je kunt ook op deze website kijken https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/levenseinde-en-euthanasie/vraag-en-antwoord/wilsverklaring-opstellen
Ik wens je iig heel veel sterkte en nog mooie jaren met je moeder en de rest van de familie.
Groetjes,
M&M’s
Ik heb net je verhaal helemaal gelezen. Wat heb jij en jouw familie al allemaal mee moeten maken. Dat is meer dan de meeste mensen ooit in een heel leven zullen mee maken.
Gelukkig heb je een goed contact met je (stief)ouders en kun je er met hen over praten. Over de meeste dingen dan toch.
Ik heb niet echt een pasklare oplossing voor hoe het moet voor als je broer weer thuis zou komen te wonen en hoe het verder moet met je moeder.
Die “rare” opmerkingen die ze maakt horen wel bij de “ziekte” die ze heeft, denk ik, maar het lijkt me heel erg moeilijk om dit mee te maken.
Misschien helpt het om er eens met de Kindertelefoon over te praten. Je kunt via de link lezen hoe het werkt en wanneer het kan, zie https://www.kindertelefoon.nl/13-18/chat/
Verder heb ik nog wat opgezocht en gevonden over wat een euthanasieverklaring is.
Het is best wel een ingewikkeld onderwerp, maar het is wel goed dat je moeder erover aan het nadenken is.
Veel mensen denken er over na, mensen van alle leeftijden. Ze denken dan na wat ze later wel en niet willen voor als ze bijvoorbeeld ziek worden en in het ziekenhuis terecht komen. Je kunt in zo’n verklaring zeggen welke behandelingen je wel of niet zou willen hebben.
Het wil niet zeggen dat mensen die zo’n verklaring hebben, niet heel oud willen worden. Het heeft meer te maken met de manier waarop.
Als je heel erg ziek bent en je kunt eigenlijk niet meer beter worden, kan de dokter soms toch nog een operatie of ingreep voorstellen, omdat hij/zij denkt dat het je leven nog kan verlengen. Dokters zijn eigenlijk verplicht iedereen zo lang mogelijk te helpen, maar sommige mensen die ziek zijn zouden liever niet alle behandelingen die er zijn meer krijgen. Ze weten dat ze er niet meer beter van worden en willen al die toestanden niet meer. Soms vragen ze dan ook hulp voor het einde.
Als je er nu al goed over nadenkt, kun je zo’n verklaring al opschrijven en dat is ook belangrijk, want er zijn allerlei regeltjes en wetten over. Dat het altijd netjes gaat en volgens de wens van degene die de verklaring heeft geschreven.
Ik vind het dan ook knap dat je moeder er al over nadenkt en met jullie en de dokters kan afspreken hoe zij zou willen dat de behandelingen gaan in de toekomst. Natuurlijk weet je nog niet precies hoe alles zal gaan, want uit het onderzoek zal meer bekend worden.
Het wil dus niet zeggen dat ze niet meer wil leven. Alleen wil ze vertellen tot hoever ze wil gaan.
Ik hoop dat ik het je een beetje duidelijk heb kunnen maken.
Je kunt ook op deze website kijken https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/levenseinde-en-euthanasie/vraag-en-antwoord/wilsverklaring-opstellen
Ik wens je iig heel veel sterkte en nog mooie jaren met je moeder en de rest van de familie.
Groetjes,
M&M’s
A
Hoi M&M's
Dankje voor je reactie
Het klinkt misschien raar.
Mijn moeder die praat niet over de euthanasieverklaring met mij. Ze had met mijn vader gebeld en tegen hem had ze het gezegd. Ik heb vandaag door gevraagd aan me vader wat ze er over zij. Ze had gezegd dat ze er in gaat schrijven dat ze niet meer veder wilt leven als ze niet meer weet wie ik ben. Dat klinkt misschien verweg dat dat zo ver is. Maar dat is waarschijnlijk al snel.
Bedankt voor je uitleg wat het is.
En bedankt voor je tip.
Groetjes,
pikachu1
Dankje voor je reactie
Het klinkt misschien raar.
Mijn moeder die praat niet over de euthanasieverklaring met mij. Ze had met mijn vader gebeld en tegen hem had ze het gezegd. Ik heb vandaag door gevraagd aan me vader wat ze er over zij. Ze had gezegd dat ze er in gaat schrijven dat ze niet meer veder wilt leven als ze niet meer weet wie ik ben. Dat klinkt misschien verweg dat dat zo ver is. Maar dat is waarschijnlijk al snel.
Bedankt voor je uitleg wat het is.
En bedankt voor je tip.
Groetjes,
pikachu1
A
Ff een update.
Ik heb net gehoord dat dat grote onderzoek voor me moeder vervroegt is. Dat onderzoek is nu woensdag al. Dus veel eerder de definitieve uitslag.
Ik heb net gehoord dat dat grote onderzoek voor me moeder vervroegt is. Dat onderzoek is nu woensdag al. Dus veel eerder de definitieve uitslag.
A
Hi Pikachu1,
Wel soort van fijn dat het onderzoek vervroegd is, denk ik. Steeds moeten wachten is ook wel spannend, maar het onderzoek en de uitslag zijn dat natuurlijk ook wel, maar dan weten ze beter wat ze kunnen doen. Ik hoop dat je er ondertussen al met iemand over hebt kunnen praten, ik las hier op het forum dat je een fijn gesprek had gehad met iemand van de KT, alleen was het per ongeluk afgebroken, maar ok. Blijf er ook met je vader over praten en als je moeder en jij het fijn vinden, dan ook met elkaar.
Heel veel sterkte alvast voor de komende tijd en ik hoop dat het niet al te snel allemaal achteruit gaat, maar zeg je moeder alles wat je kwijt wilt en dat je van haar houdt enzo.
Dikke knuffel en groetjes,
M&M’s
Wel soort van fijn dat het onderzoek vervroegd is, denk ik. Steeds moeten wachten is ook wel spannend, maar het onderzoek en de uitslag zijn dat natuurlijk ook wel, maar dan weten ze beter wat ze kunnen doen. Ik hoop dat je er ondertussen al met iemand over hebt kunnen praten, ik las hier op het forum dat je een fijn gesprek had gehad met iemand van de KT, alleen was het per ongeluk afgebroken, maar ok. Blijf er ook met je vader over praten en als je moeder en jij het fijn vinden, dan ook met elkaar.
Heel veel sterkte alvast voor de komende tijd en ik hoop dat het niet al te snel allemaal achteruit gaat, maar zeg je moeder alles wat je kwijt wilt en dat je van haar houdt enzo.
Dikke knuffel en groetjes,
M&M’s
A
hi m en ms
het wachten is inderdaad spannend van wegen dan je niet weet wat er gaat gebeuren.
ik ben met een juf van school aan het zoeken naar iemand waar ik mee kan praten die er een beetje verstand van heeft. dat is niet zo makkelijk.
het is nu afwachten tot de uitslag.
als het dementie is dan kan ze medicijnen krijgen om het af teremmen
als het geen dementie is dan is het een onbekend syndroom (dan kunnen ze er niks aan doen en weten we niet wat er gaan gebeuren)
het wachten is inderdaad spannend van wegen dan je niet weet wat er gaat gebeuren.
ik ben met een juf van school aan het zoeken naar iemand waar ik mee kan praten die er een beetje verstand van heeft. dat is niet zo makkelijk.
het is nu afwachten tot de uitslag.
als het dementie is dan kan ze medicijnen krijgen om het af teremmen
als het geen dementie is dan is het een onbekend syndroom (dan kunnen ze er niks aan doen en weten we niet wat er gaan gebeuren)
A
weer ff een update
me moeder die heeft vandaag dat onderzoek gehad. volgens me moeder ging het goed. ze waren zelfs eerder klaar dan verwacht was.
ze hebben meteen een afspraak gemaakt voor de uitslag. die afspraak is aankomende woensdag.
ik vind het zelf heel erg spannend maar ik ben blij dat we eindelijk soort van duidelijkheid krijgen. ik laat het wel weten wat het is
groetjes van:
pikachu1 die heel erg zenuwachtig is
me moeder die heeft vandaag dat onderzoek gehad. volgens me moeder ging het goed. ze waren zelfs eerder klaar dan verwacht was.
ze hebben meteen een afspraak gemaakt voor de uitslag. die afspraak is aankomende woensdag.
ik vind het zelf heel erg spannend maar ik ben blij dat we eindelijk soort van duidelijkheid krijgen. ik laat het wel weten wat het is
groetjes van:
pikachu1 die heel erg zenuwachtig is
A
Hi Pikachu1,
Ik wilde je nog sterkte wensen vandaag met de uitslag.
Gelukkig ging het onderzoek goed en duurde het niet zo lang. Ik snap dat je het spannend vindt en er zenuwachtig over bent.
Het is een belangrijke dag. Ik hoop dat alles meevalt.
Knuffel en groetjes,
M&M’s
Ik wilde je nog sterkte wensen vandaag met de uitslag.
Gelukkig ging het onderzoek goed en duurde het niet zo lang. Ik snap dat je het spannend vindt en er zenuwachtig over bent.
Het is een belangrijke dag. Ik hoop dat alles meevalt.
Knuffel en groetjes,
M&M’s
A
Hoi m&m's
Dank je voor je steun.
Het was gister inderdaad een belangrijke en spannende dag.
Ik had gister al een bericht willen plaatsen maar hij verzond hem niet.
Ik heb gister middag rond 3 uur de uitslag gehoord. De uitslag viel gelukkig mee.
Het ie geen dementie! Ik was compleet verbaast toen ik het hoorde.
Mijn gedachtes toen ik het hoorde:
1. Yes het is geen dementie!
2. F*ck nog steeds geen duidelijk heid.
3. Yes ik raak mama niet meer kwijt!
4. Ch*t heb ik me nou om niks me al die weken zo druk gemaakt en zo kl*ten gevoeld.
5. Misschien heb ik geen nacht merries meer.
Groetjes pikachu 1
Dank je voor je steun.
Het was gister inderdaad een belangrijke en spannende dag.
Ik had gister al een bericht willen plaatsen maar hij verzond hem niet.
Ik heb gister middag rond 3 uur de uitslag gehoord. De uitslag viel gelukkig mee.
Het ie geen dementie! Ik was compleet verbaast toen ik het hoorde.
Mijn gedachtes toen ik het hoorde:
1. Yes het is geen dementie!
2. F*ck nog steeds geen duidelijk heid.
3. Yes ik raak mama niet meer kwijt!
4. Ch*t heb ik me nou om niks me al die weken zo druk gemaakt en zo kl*ten gevoeld.
5. Misschien heb ik geen nacht merries meer.
Groetjes pikachu 1
A
Hi Pikachu1,
ik heb ook wel eens ruzie met mijn computer en dan doet ie ook niet wat ik wil, meestal is het na een tijdje weer opgelost.
Het lijkt me echt super spannend om een week op zo’n belangrijke uitslag te moeten wachten, dus ik begrijp wel dat je zenuwachtig was en er van alles door je hoofd spookte.
De uitslag viel gelukkig mee zeg je, das al mooi toch, hopelijk slaap je nu ook beter en rust je weer een beetje uit.
Jullie weten nu iig dat het geen dementie is en de dokter zal nu wel verder kijken naar wat het dan precies is, maar hij/zij zal dat wel uitgelegd hebben.
Als je weer nieuws hebt of gewoon iets kwijt wilt dan kun je het altijd posten en dan kunnen we je proberen te helpen.
Groetjes,
M&M’s
ik heb ook wel eens ruzie met mijn computer en dan doet ie ook niet wat ik wil, meestal is het na een tijdje weer opgelost.
Het lijkt me echt super spannend om een week op zo’n belangrijke uitslag te moeten wachten, dus ik begrijp wel dat je zenuwachtig was en er van alles door je hoofd spookte.
De uitslag viel gelukkig mee zeg je, das al mooi toch, hopelijk slaap je nu ook beter en rust je weer een beetje uit.
Jullie weten nu iig dat het geen dementie is en de dokter zal nu wel verder kijken naar wat het dan precies is, maar hij/zij zal dat wel uitgelegd hebben.
Als je weer nieuws hebt of gewoon iets kwijt wilt dan kun je het altijd posten en dan kunnen we je proberen te helpen.
Groetjes,
M&M’s
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your username or e-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
