Ik (13) vind het moeilijk om uit te leggen dus zal ik het in een soort verhaal vertellen.

Toen ik klein was zeiden mijn ouders dat mijn half zus problemen had met haar stiefvader (mijn vader) en dat ze hem pijn deed, daarom krijgt ze hulp bij psychiaters en woont ze ergens anders.
Ze lieten mij geloven dat mijn half zus mij probeerde pijn te dien en dat ze spullen kapot maakte en mijn vader pijn deed.
Hierdoor werd de band tussen mij en mijn (half) zus verstoord.
Nu ik 13 ben hebben mijn halfzussen mij laatst verteld hoe het echt zat, mijn zus heeft mijn vader nooit pijn gedaan ze heeft nooit spullen kwijt gemaakt en ze heeft mij nooit pijn gedaan.

(Mijn ene halfzus woont opzichzelf nu 22 op haar 17e ruzie gehad met haar vader mijn vader over dit alles en de andere woont in een pleeggezin zoals ik zei.)

Mijn ouders logen, niemand geloofde mijn zus alleen haar pleegouders (ze woont in een pleeggezin.) Jaren manipuleerde mijn moeder mij bijv. "Als je hier met iemand over praat zullen ze jou ook bij mij weg halen" of "Je bent gewoon introvert" daarmee wou mijn moeder mij tot haar idealen dochter maken. Nu ik de waarheid ken ben ik dieper gaan zoeken de dossiers van mn zus tot mijn familie er voorzichtig over vragen. Mijn ouders weten nog steeds niet dat ik dit alles weet, als ze dat zouden dan zullen ze me naar een psychiater sturen voor mijn 'problemen'

Ze denken dat ik nogsteeds hun perfecte dochtertje ben maar dat speel ik om het uit te houden. Ik ben bang en ongelukkig is er een mogelijkheid waardoor ik in een pleeggezin kan komen ofzoiets? Ik durf het niet tegen iemand behalve mijn zussen te zeggen. Ik wil uit dit Huis!