Zoals de meeste tieners ga ik ook weleens ergens heen met vriend(inn)en, en ik ben begin deze week met een goede vriendin naar een boekenwinkel geweest. Zonder dat ik mijn ouders daarover had gecontacteerd. We hadden allebei een aantal tussenuren (er viel een blokuur uit) en besloten even naar een dichtbijzijnde boekenwinkel te gaan. We waren gewoon weer op tijd terug op school, en ik heb er niets gekocht. In principe hoefde mijn moeder er niets over te weten, maar toen ik thuis kwam was het eerste wat ze zei: “Wat deed je daar bij die boekenwinkel?!’. Blijkbaar had een van haar collega's een vrije dag en was die daar ook. Die heeft mij blijkbaar herkend en heeft dat naar mijn moeder geappt.

Verder zweeg ze over dat voorval, en op de vraag of ze mensen vraagt om mij te bespioneren, antwoordt ze niet. Maar net zei ze opeens dat ze een tracking app op mijn telefoon wil. Haar “beredenering” is dat het veiliger is. Ergens zou dat wel kunnen kloppen, want ik moet in de winter weleens door het donker fietsen, wat ik zelf ook niet bepaald gezellig vind. Maar ik denk dat het gewoon een straf is omdat ik ook mijn eigen leven wil leiden, niet volledig bepaald door bijna dictaturiale ouders.