Vraag

Niet meer thuis wonen

  • 8 March 2018
  • 3 reacties
  • 276 Bekeken

  • Anonymous
  • 0 reacties
Beste,
Ik woon met mijn ouders samen en mijn broer, ik zit op vwo4 maar de school is ver weg, ik zit ook op hockey. Ik heb altijd Mn best gedaan voor hockey, school, gezondheid, goed leven, maar dit jaar kan ik gewoon niet meer zo leven als ik nu doe. Ik heb steeds het gevoel dat ik hier niet hoor en ik kan echt niet volgend jaar nog hier wonen en naar die school gaan. IK HEB T HELEMAAL GEHAD HIER. Ik haat school en ik ga niet over naar vwo 5. De dingen die je doet horen je energie te geven maar ik ben zo doodongelukkig. Het liefst zou ik op mezelf willen wonen, want mijn ouders hebben ook allemaal problemen waarin ik ook wordt meegesleurd(burenruzie blabla) IK MOET GEWOON WEG. Maar ik wil niet in jeugdzorg ofzo ik wil gewoon een studie en op mezelf wonen. Gewoon de dingen zelf bepalen want ik bind school prima hoor evht ik vind het helemaal niet zo erg. Maar door mijn gedemotiveerdheid wil ik helemaal niks meer. Her demotiverend me als ik naar de toekomst kijk en bedenk dat ik nog 3 jaar hier moeten wonen ik wil en moet weg ik kan echt echt echt niet meer hier zijn!!!!!
Wat zijn de opties!

3 reacties

Hey,
De makkelijkste en meest voor de hand liggende optie is gaan wonen bij een familielid of kennis, want ik denk dat je nog iets te jong bent om op kamers te gaan.
Qua school zou ik eigenlijk zeggen: hou nog even vol, maar als je toch al weet dat het echt niet meer lukt, kun je ook kijken of je naar 5 Havo kan. Dan ben je na volgend jaar klaar (en kun je misschien op kamers) en je kunt altijd nog naar de universiteit gaan.
Jonah
Hi,
Ik zit ongeveer met hetzelfde probleem. Ik zit op 6VWO en ben school zo zat, ik weet dat ik nog maar even hoef maar ik ben bang dat ik mijn examens niet haal en dat ik dan nog steeds hier zit. Ik voel me hier echt niet op mijn plek en hoewel mijn ouders, broertjes en zusjes, en stiefouders echt allemaal superlief zijn (en ik dus eigenlijk niet mag klagen) kan ik niet stoppen met denken aan weglopen van huis. Ik ben alles zat hier en zou het liefst ergens in het buitenland helemaal opnieuw beginnen. Ik voel me superschuldig dat ik hier zo vaak aan denk omdat ik een hele goede band heb met mijn ouders en eigenlijk totaal niet mag klagen als ik lees wat sommige mensen hier moeten doorstaan. Ik kan er eigenlijk niet echt over praten. Alles voelt hoe langer hoe verstikkender en ik raak langzaam in een sleur waardoor ik geen zin meer heb in mijn hobbies en niks meer doe voor school. (waardoor ik waarschijnlijk niet ga slagen waardoor ik hier nog langer zit. En hoewel ik het wss makkelijker heb dan jij zoals ik het nu zo lees hebben we wel hetzelfde probleem. Bij familie intrekken lijkt me daan ook niet echt de oplossing omdat je dan nog steeds met dezelfde school etc. zit.

Dus als iemand een oplossing heeft....

Reageer