Vraag

Mijn moeder

  • 11 May 2018
  • 1 reactie
  • 188 Bekeken

  • Anonymous
  • 0 reacties
Hoi allemaal,
Ik heb nu al 4 tot 5 weken ruzie met mijn moeder. Het begon allemaal dat mijn moeder loog over iets waarvan ik 100% zeker wist dat wat ze zei niet waar was. Toen kregen we ruzie daarover. Mijn moeder en ik negeerde elkaar dagen lang. op een gegeven moment zat ze te zeuren op alles wat ik deed dus noemde ik haar een chagrijnig wijf... maar dat was ze vond ik ook echt ik kon niks goed doen zelfs niet als ik haar negeerde dan zocht ze altijd wel een puntje om me te pakken. Ik vond het helemaal niet fijn om ruzie te hebben met mn moeder dus ik dacht ik laat het voor wat het is op maar op 1 moment hadden we weer een discussie over helemaal niks en toen noemde ze me een kansloos kind!!! Toen kon ik het niet meer negeren en dat kwam heel hard binnen toen ze me zo noemde ik heb het tegen mijn vader gezegd en die zei dat hij het ook niet normaal vond hoe mn moeder doet tegen me en toen heb ik even lopen uithuilen bij hem. bij mijn moeder lijkt het alsof het dr niks doet. Nu was het sinds vandaag weer een beetje goed dus we gingen naar bed en mn moeder zei dat ik iets nog moest opruimen dus dat deed ik. Toen zei ik er liggen ook nog zoveel dingen van jou die je niet opruimt mja eigenlijk bedoelde ik t niet gemeen maar mn moeder werd gelijk helemaal boos toen ik dat zei. Ik zei doe is rustig ik zeg het alleen maar bedoel het meer als grap zegt ze nee flikker is op je maakt geen grap dit dat dus ik dacht echt zo van jeemig waar maak je je druk om als ik zeg dat ik t als grap bedoel ist dat zo dan kan jij niet bepalen of ik dat wel of niet zo bedoelde. Toen even later zei ze tegen me dat IK hulp nodig heb en toen werd ik echt super boos en zei dat ze echt niet spoort maar ik vind het echt niet leuk hoe mijn moeder tegen me doet!!! Kan iemand mij misschien een tip hierover geven aub?

1 reactie

Hoi!

Dat klinkt niet zo gezellig. Je moeder en jij lijken veel ergernissen te hebben aan elkaar.

Zouden je moeder en jij, op een moment dat jullie beiden kalm zijn, een gesprek kunnen voeren? Jullie kunnen op voorhand afspreken dat jullie elkaar laten uitspreken, en dat, vanaf het moment dat iemand boos wordt, jullie even een pauze nemen, om daarna het gesprek weer te hervatten. Je vader zou dienst kunnen doen als "scheidsrechter", om ervoor te zorgen dat het gesprek niet uit de hand loopt.

In dat gesprek kunnen jullie benoemen wat het precies is wat de een ergert aan de ander. Misschien zijn er misverstanden die uitgeklaard kunnen worden, of kan je je standpunt verdedigen. Het is belangrijk dat jullie openstaan voor elkaars standpunten, en dat je je probeert in te leven in de ander.

Als zo'n gesprek niet lukt, kan het helpen naar een gezinsbegeleider te stappen. Die kan met jullie in gesprek gaan, het gesprek in goede banen leiden, en advies geven. Je mentor kan je de gegevens van zo'n organisatie die aan gezinsbegeleiding doet bezorgen. School inlichten over deze situatie kan nuttig zijn, aangezien stress en problemen thuis een invloed kunnen hebben op je schoolprestaties.

Groetjes
x

Reageer