Ik voel me in de steek gelaten.

  • 8 February 2018
  • 1 reactie
  • 99 Bekeken

  • Anonymous
  • 0 reacties
Ik woon alleen met mijn moeder , mijn vader is sinds mijn geboorte al weg. Dat is al één belangrijk iets dat ontbreekt in mijn leven , een gelukkig gezin.
Over de jaren ben ik natuurlijk gewend geraakt aan het alleen wonen met mijn moeder samen. Maar sinds ik 12 was en meer zelfstandig en op mezelf begon ze nu "vriendjes" te zoeken. En vanaf daar liep alles uit de hand. In het hele vorige jaar is er tenminste om de 2-3 maanden een nieuwe man in het huis gekomen. Allemaal rare types, ze drinken, zijn agressief en ze zijn "toevallig" ook allemaal vreemdgegaan. Als ik dan zo een type ziet en mijn moeder zegt dat ik niet meer bij haar wil zijn door haar krijg ik te horen dat ik "het haar niet gun", "ik ben eigenwijs". Maar ze ziet het gewoon niet in. Ook mijn school werd volledig aan de kant gezet, geen overzicht , helemaal niks. Ik zelf ben ook niet altijd gemotiveerd maar ik deed nog mijn best maar toen de hele thuissituatie veranderde en ik de schuld bijna van alles kreeg, gingen mijn cijfers omlaag. Het maakte haar niks uit en nog steeds niet. Ook nu heeft ze weer een nieuwe vriend, ik wil hem niet ontmoeten. Ik wil niet meer bij haar zijn want als ik als iets zeg over hoe ik me voel word ik uitgescholden. Niet paar simpele worden zoals "Je bent stom" of "Je bent echt irritant". Nee, ik krijg te horen dat ik een k*twijf ben, dat ik een dom wijf ben dat toch niks kan, een f**king b**ch. En het gaat zo door. En het is ook niet alleen door die mannen waar ze mee gaat ook als ik over school begin en zeg dat ik graag wilt dat ze me meer helpt en niet dat ze me aan de kant moet schuiven. Het enigste wat ik terugkrijg is geschreeuw.

Dit allemaal is nog maar een beetje van het hele gebeuren, over het andere ben ik nog te onzeker om te delen. Maar mijn punt is , weet iemand hoe ik dit kan oplossen ? Hoe versterk ik de band tussen mij en mijn ma ? Hoe gaat ze me meer helpen met school en sta ik er niet helemaal alleen voor ?
Want tot nu staat mijn gedachte vast bij , als ik 18 ben wil ik zo snel mogelijk weg.

1 reactie

Hey,
De reden dat je moeder zo doet, is dat zij ook in een moeilijke situatie zit ook al heb jij daar natuurlijk weinig aan. Maar ook al zit je moeder in een moeilijke situatie, de woorden die ze tegen jou zegt zijn echt niet normaal. Om de band met je moeder te versterken, kun je misschien iemand anders (opa, oma of andere familie?) vragen om met haar te praten? Dat lijkt me voor zowel jou als voor je moeder misschien wel handig.
Is er in de tussentijd niet iemand waar je even bij kan wonen? familie die in de buurt woont, vrienden die in de buurt wonen?
Zit je in je examenjaar? Dan kun je misschien op kamers gaan als je gaat studeren. Hiervoor hoef je niet per se 18 te zijn.
succes
Jonah

Reageer