Vraag

Het Ging Even Beter

  • 9 March 2020
  • 3 reacties
  • 52 Bekeken

  • Anonymous
  • 0 reacties

Zoals de titel al zegt ging het een tijdje wat beter tussen mij en mijn moeder. Ik dacht oprecht dat het allemaal wel weer goed zou komen enzo, maar dat was niet zo. Vanmiddag had ik ook weer een gezellige woordenwisseling met haar.

Moeder: *onverstaanbaar*

Ik: Wat zei je?

Moeder: Bemoei je er niet mee! Dat was niet naar jou!

Ik: Oke dan niet.

Moeder: Vind je dat nou nodig met je brutale kankerbek?

Als je dit een raar gesprek vindt, ja dat vind ik ook.  Ik bedoelde niet iets slechts met dat “Oke dan niet.” Ik bedoelde gewoon dat ik begreep dat het niet aan mij was en dat ik me er verder niet mee ging bemoeien. Dit soort woordenwisselingen hebben we nu meerdere keren per dag, terwijl het de afgelopen maanden juist weer wat beter ging. 

Misschien ben ik een dramatische bitch, maar ik word er hopeloos van. Ik probeer me gewoon goed te gedragen, maar het kan niet zo zijn dat ik altijd maar met de staart tussen de benen in een hoekje ga zitten.

Ook hebben we weer gezeik over de toetsweek. Mijn ouders zijn niet tevreden met mijn cijfers (allemaal voldoendes tussen de 6 en 7) en ze blamen het erop dat ik geen goede samenvattingen maak. Ze willen een vloeiend verhaaltje met “en toen gebeurde dit” en “die vond dit en de andere vond dat”. Dat schrijft voor mij niet fijn. Ik schrijf wel verhalen, maar mijn samenvattingen maak ik liever wat overzichtelijker.

Stel ik me aan? Moet ik er gewoon wat aan gaan doen?


3 reacties

Hoi MissyAnoniem,

Nee,je stelt je absoluut niet aan.

Het is normaal en zeker in de puberteit,probeer je ouders ervan te overtuigen dat je doet wat je kan en dat je weet dat ze het goed bedoelen maar je wilt ook je eigen ding kunnen doen

Maak bijvoorbeeld een kopje thee voor ze en praat over je gevoelens,misschien zullen ze je dan begrijpen

Xx Selfie blossom

dankje dat je dit opgeschreven hebt, ik heb hetzelfde, mijn moeder is de hele tijd kattig tegen mij en als ik vraag waarom ze boos is zegt ze: "ik ben helemaal niet boos, maar zo word ik het wel ja” terwijl we juist hadden afgesproken dat ik het zou vragen (omdat ik dat soort dingen juist niet goed kan beoordelen). En het ene moment maakt ze allemaal grapjes, en dan maak ik een grapje en dan zeg ik dat kennelijk niet goed genoeg en dan word zij boos omdat ik haar kennelijk heb beledigd. terwijl ik alleen maar het goede probeer te doen. Ik ben altijd bang dat het wel aan mij ligt of dat dit heel gewoon is...

Reputatie 3
Badge +2

de fout ligt gewoon niet bij jou als je dat maar weet

Reageer