Hi Scholiertje,

leuk dat je een werkstuk over homoseksualiteit maakt voor school. Is er een speciale reden dat je dit onderwerp hebt gekozen?

Ik zal jouw vragen hieronder ff beantwoorden:

-1 Voelen jullie je veilig op school en/of in de sportvereniging/hobbyclub…?

Ja en nee. Ik ben een jongen van 17 en mijn twinbroertje en ik vallen op jongens. We zijn al sinds ons 12-13e uit de kast. Dus iedereen om ons heen is er ondertussen wel aan ‘gewend’.

Op zich is het natuurlijk al raar dat je kennelijk een soort verantwoording of uitleg schuldig bent aan een hele groep mensen om je heen. Alleen omdat je homo bent. Wij zijn ook gewoon jongens en toevallig vinden wij (sommige, ja sommige) andere jongens leuk. Big deal.

Maar goed, we hebben er geen problemen mee als iemand ons er iets over vraagt. Dat liever dan al die, toch nog steeds voorkomende, op niets gebaseerde vooroordelen over homo’s. We worden ondertussen ook wel een beetje moe van al die flauwe homo grapjes.

Op zich gaat het wel goed op school en bij onze sportverenigingen. Maar, ondanks dat onze vrienden en de meeste leerlingen op school en de meeste andere sporters bij onze sportclubs, ‘normaal’ met ons omgaan, worden we ongeveer dagelijks nog uitgescholden met homo of ergere dingen.

Soms gaat het zelfs verder dan alleen woorden.

Wat we ook niet kunnen snappen is dat sommige mensen, die dan weten dat we op jongens vallen, er van uit gaan dat we dan vast ook wel met iedereen die een piemel heeft, naar bed willen gaan. Ten eerste vallen we niet op oudere mannen en jongens (alles boven de 18-19 jaar) en dus blijf dan ook met jullie handen van ons af. We zijn geen publiek bezit.

Verder vallen we ook niet op al onze leeftijdsgenoten die een piemel hebben. Het gaat ons niet alleen om een piemel. Bij verliefdheid en houden van komen hele andere dingen kijken. Ongeveer net zoiets als bij hetero’s. Je weet wel, die grote groep mensen die zich niet hoeft te verantwoorden voor op wie ze vallen.

Het klinkt misschien alsof we ons onder laten doen door anderen, maar dat is zeker niet het geval. We hebben best een leuk leven. Het is alleen maar om duidelijk te maken dat theorie (zeggen dat je cool bent met homo’s) niet altijd helemaal overeenkomt met de praktijk (laten merken dat je cool bent met homo’s).

 -2 Ervaren jullie Nederland als een (homo)tolerant land?

Als je iemand vraagt of ze moeite hebben met bijvoorbeeld een homo in de klas of bij hun sportclub, dan hoor je (bijna) iedereen zeggen dat ze het prima vinden. Dat is op zich heel mooi natuurlijk. Alleen is de praktijk vaak toch net even anders.

Iedereen is tolerant, zolang je maar uit hun buurt blijft. NIMBY (= Not In My Back Yard). Zo lijkt het soms toch.

Je mag het wel zijn, maar je mag er op geen enkele manier iets van laten merken. Is dat tolerantie?

Wij zijn helemaal geen opvallende gay jongens. Wij hoeven ook geen aandacht van iedereen. Maar, als we eens een keertje bij een feest met een jongen zoenen, dan barst vaak de bom. Het is niet, dat we dan midden in een feestzaal gaan staan zoenen. Meestal is dat bijvoorbeeld buiten als we afscheid nemen van een jongen of zoiets. Dan sta je ergens, op een rustig plekje en krijg je van alles naar je hoofd geslingerd. Vaak zijn er ook wel vrienden die er dan iets van zeggen, tegen diegenen die ons lastig vallen. Verder kunnen we ook heel goed voor ons zelf opkomen, hoor. Alleen wel jammer, dat intolerantie dus nog steeds voor komt.

-3 Hoe lang hebben jullie gewacht voor jullie uit de kast kwamen en waarom?

Wij wisten het al heel vroeg. Alleen toen we klein waren nog niet hoe dat dan heette en wat het precies allemaal inhield. Papa en mama gaven ons alle ruimte om er over te praten en toen we naar een andere school gingen, hebben we het gewoon een keertje gezegd. Het was thuis geen probleem, want we hebben een gay pleegbroer sinds we 7-8 jaar oud zijn. Ook onze oudere broer valt op jongens en die was kort daarvoor ook al uit de kast gekomen.

Hopelijk heb je iets aan deze antwoorden. Ik ben ook wel benieuwd naar hoe anderen het mee maken.

Groetjes,

M&M’s

Hoi Scholiertje,

Tof dat je je werkstuk over homoseksualiteit doet. Hoe meer bekendheid, hoe beter. :)

Ik ben bi- of panseksueel en non-binair (gender).

-Voelen jullie je veilig op school en/of in de sportvereniging/hobbyclub…?

Op school voel ik me over het algemeen veilig. We hebben een GSA (Gender & Sexuality Alliance) op school en veel van mijn vrienden en sommige docenten zijn ook lhbt+. We zijn best een tolerante school en je wordt niet in elkaar geslagen ofzo, maar ‘homo’ wordt nog vaak als scheldwoord gebruikt.

Ik weet niet of dit ook een onderdeel is van je werkstuk, maar er is nog minder begrip voor transgenders, vooral voor mensen die geen man of vrouw zijn, die worden vaak belachelijk gemaakt als het onderwerp aan bod komt. Daar kan ik me soms erg kwaad over maken, maar meestal hoor ik erover via via, dus kan ik er niet echt iets van zeggen op dat moment.

Ik heb wel vrienden maar ben erg stil vergeleken met de rest, dus val ik sowieso niet zo op voor anderen. 

Ik zit trouwens (al sinds lang) niet echt op een sportclub of iets dergelijks. 

-Ervaren jullie Nederland als een (homo)tolerant land?

In vergelijking met veel andere landen wel ja, en daar ben ik heel erg blij mee. Maar er valt nog een hoop te verbeteren. Als voorbeeld vind ik dat er veel meer mensen/personages met andere geaardheden in bijvoorbeeld boeken, films en reclames moeten. Ik word er zelf heel moe van als er alleen maar hetero’s in een verhaal voorkomen. Vooral representatie van non-binaire personen is ver te zoeken, maar daar zijn we als samenleving nog verder vandaan. 

Een vriend(in) van mij wordt best vaak uitgescholden voor homo en soms zelfs geslagen. Ook in het nieuws komen nog geregeld incidenten voorbij waarbij homofoben mensen in elkaar hebben geslagen. Dus ja, zo tolerant zijn we nou ook weer niet. Ik zou me zelf in het openbaar niet altijd veilig voelen met een vriend(in).

-Hoe lang hebben jullie gewacht voor jullie uit de kast kwamen en waarom?

Ik ben voor iedereen uit de kast behalve mijn familie haha. Nou ja, niet dat iedereen het van mij weet, maar het is ook geen geheim ofzo.

Mijn vrienden zijn bijna allemaal zelf lhbt+ dus dat is geen probleem. Ik vertelde het gewoon wanneer het aan bod kwam. Voor de rest maakt het me niet uit wat anderen van me vinden, zolang ze me maar geen pijn doen (en dat doen ze op school niet). 

Aan mijn ouders vind ik het om de één of andere reden superongemakkelijk om te vertellen. Ik zou mijn geaardheid wel noemen denk ik als ik een relatie zou hebben (nooit gehad), maar mijn gender vind ik heel lastig. Ze zijn helemaal oké met alle lhbt+ dingen, maar sommige dingen zijn te persoonlijk ofzo. Al zou ik het wel gewoon willen vertellen, want dan kunnen ze me ermee helpen (met mijn gender).

Ik weet trouwens dat ik bi of pan ben sinds mijn 13e of 14e (ik ben nu 18) en dat ik non-binair ben pas zeker sinds een paar maanden. 

Succes verder met je werkstuk!

Groetjes, Trippel

Hey iedereen,

Bedankt voor het antwoorden op mijn vragen! Ik moet vandaag mijn kladversie inleveren, en daar staan jullie antwoorden alvast in verwerkt. Mijn ‘echte’ versie moet ik pas binnen 6 weken inleveren, nog antwoorden zijn dus van harte welkom!

Ik heb dit onderwerp gekozen omdat ik in mijn omgeving ook best wel veel homo- of biseksuelen ken, en ik merk dat ze het altijd moeilijk hebben om uit de kast te komen bij iemand. Ik vind dit gek omdat we in Nederland wonen, een homotolerant land. En dat is het ook op papier, maar in de praktijk (zoals M en Ms al zei) is het wat anders. Ik wilde graag onderzoeken vanwaar deze homonegativiteit of homohaat kwam. 

Jullie hebben me erg geholpen om de huidige situatie voor lhbti’s te schetsen. Dankjulliewel daarvoor :))

xxx

Scholiertje

lmao ben zelf gay ben ik achtergekomen :)