Vraag

Miskraam

  • 18 February 2018
  • 7 reacties
  • 343 Bekeken

  • Anonymous
  • 0 reacties
Hoi allemaal,
Ik zit nu al een tijdje met een probleem. Ik heb nu al best lang een vriend. We hadden een tijd lang onveilige seks, maar ik slik de pil, dus we dachten dat dat wel veilig genoeg zou zijn. Ik zat best vaak aan de antibioticakuren en ik wist dus niet dat dit invloed had op de veiligheid van de pil (is mij ook niet verteld door iemand). Vorig jaar augustus was ik ineens best wel misselijk en mn ongesteldheid kwam ook niet opdagen in de stopweek. Ik dacht dat het wel mee zou vallen maar nadat mn ongesteldheid tijdens mn volgende stopweek ook uitbleef, kocht ik voor de zekerheid maar een zwangerschapstest. Dezelfde avond nog kreeg ik ontzettende last van buikpijn en kreeg ik een miskraam. Ik heb het toen meteen aan mijn vriend verteld maar schaamde me te erg om het tegen mijn ouders te zeggen. Ik was erg lang erg verdrietig... Nu was ik de afgelopen weken elke ochtend aan het spugen. Daarnaast had ik vrijwel geen eetlust en was ik erg moe. Vorige week was ik op vakantie en kreeg ik erg last van buikkrampen. Ik was in de bergen dus dacht dat het misschien een bepaalde vorm van hoogteziekte zou zijn of hooguit een buikgriepje. Ik maakte me er dus niet al te druk om. Nu heb ik vanmorgen weer een miskraam gehad. Ik heb het in een handdoekje gewikkeld en het is een stuk groter dan de vorige keer. Het doet erg veel pijn en mn buik is erg overstuur. Daarnaast heb ik alleen maar op bed gelegen van verdriet. Ik weet echt niet wat ik moet doen, laat staan hoe het komt! We hebben het na de vorige miskraam maar 1x onveilig gedaan maar ook toen zat ik aan de pil. Ik durf er niet mee naar mn ouders en zeker niet mee naar mn vriend. De vorige keer was hij al zo geschrokken. Daarnaast weet ik niet wat ik met het kindje moet doen, of je na een miskraam naar de huisarts moet en wat ik tegen de pijn kan doen? Kan iemand mij helpen...? Ik weet het echt niet meer!

7 reacties

Hi Anowiliknietzeggen,

ik denk dat het verstandig is om zo snel mogelijk contact op te nemen met je huisarts. Die kan je helpen en onderzoeken. Zelf experimenteren lijkt me niet verstandig. Ik weet niet of "alles" er al uit is en of je dan kans heb op extra bloedverlies enzo, dus ik zou sws bellen!! Met je moeder erover praten kan natuurlijk nooit kwaad, maar ja, dan kan later ook nog.

Ik kan me voorstellen dat bellen lastig is, maar het is wel het beste. Als alternatief zou je kunnen bellen/chatten/mailen ofzo met een medewerker van Sense.

Kijk op deze site voor alle mogelijkheden en tijden dat ze bereikbaar zijn:
https://www.sense.info/hulp-advies

Sterkte en "beterschap".

Groetjes,
M&M's
Ontzettend bedankt!
Hi Anowiliknietzeggen,

het komt wel weer goed, denk ik, het is niet jouw schuld, maar het lijkt me wel verstandig om even met een arts te praten.
Luister naar je lichaam, als je NU veel pijn hebt en event. andere klachten is het verstandig om NU de huisartsenpost te bellen.
Zij kunnen je helpen.

Groetjes,
M&M's
Hi Anowiliknietzeggen,

Hoe gaat het nu?
Heb je er met iemand over kunnen praten?
Moest je een behandeling of medicijnen?
Ik ben gwn benieuwd hoe het me je gaat.

Groetjes,
M&M’s
Hi!
Lief dat je het vraagt!
Het gaat inmiddels al weer wat beter. Ik heb het al snel tegen mijn vriend gezegd maar nam me voor om het niet tegen mijn ouders te zeggen (uit schaamte)...
Gisteravond kreeg ik hele erge pijn (waardoor ik het wel tegen mijn moeder moest zeggen) en ben ik met mijn moeder naar het ziekenhuis gegaan. Ik word nu goed in de gaten gehouden door de huisarts en heb daar binnenkort weer een afspraak om te kijken of mijn baarmoeder leeg is (alles eruit is gekomen) en of er geen infectie is ontstaan.. nu slik ik vooral veel pijnstillers en heb wat meegekregen tegen de misselijkheid. Ook ga ik binnenkort naar een psycholoog om het te kunnen verwerken. Je tips hebben me ontzettend geholpen; onwijs bedankt! Groetjes
Hoi, ik las net pas heel deze post over dit erg gevoelige onderwerp. Ik ben blij dat alles verder goed met je is gekomen. Maar gebruik de volgende keer Aub een Condoom en de pil samen. (sorry toen ik deze post las moest ik weer denken aan wat mn bio docent altijd vertelde.) Dat al deze elende en pijn in de toekomst voorkomen kan worden
Hi Anowiliknietzeggen,

Ik ben blij dat je er met je vriend en ook met je moeder over hebt kunnen praten en verder goede hulp en medicijnen van de dokter hebt gekregen.

Praten is goed, dat helpt en een psycholoog heeft er ervaring mee.

Ik hoop dat het vanaf nu alleen maar beter gaat. Ik wens je ”beterschap” of hoe zeg je dat in deze situatie.

En ja, ik was benieuwd, want ik vond het wel een heftig verhaal en ik zag je in gedachten zo’n beetje met pijn alleen in bed liggen en huilen, dus ik ben wel blij dat je een berichtje terug hebt gestuurd. Dat vind ik dan weer lief van jou.

Groetjes,
M&M’s

Reageer