Hey.

Ik ben 16 jaar, en heb een beetje een probleem, of meer een irritatiepunt.
Ik ga die benoemen (het zijn meer kenmerken die ik (soms) best irritant vind, of wat mij opvalt).

1. Ik denk 24/7, maakt niet uit over wat, ook al ben ik met iemand in gesprek. Ik denk gewoon na over andere dingen (of iets wat diegene zegt) en ga dan in mijn hoofd de conversatie uitwerken. En ik mis dan soms ook hetgeen wat er wordt gezegd door diegene.

2. Ik ben perfectionistisch als de malle. Bij school is het altijd zo, wat ik ook voor cijfer haal, het is niet goed. Bijvoorbeeld elk cijfer onder de 9 is voor mij eigenlijk als slecht. Dit heb ik al mijn hele leven lang.

3. Ik vind heel veel/alles (heel snel) makkelijk. Na 1 of 2x kijken of uitleg van iets te krijgen, weet ik al waar het over gaat, bouw ik er eigenlijk mijn eigen logica van of begrijp ik het compleet en is het opgeslagen in mijn geheugen.

4. Ik ben niet echt snel trots ofzo op iets, eigenlijk vrijwel nooit. Ik heb altijd het gevoel dat het beter kan. Ik heb al vaker meegemaakt dat iemand zei: ‘Woww, je hebt dit gedaan zonder enige moeite!’. En dat ik gewoon zei: “Ja, maar dat kan iedereen, wat is daar nou bijzonder aan?”.

5. Ik haat het als iets oneerlijk, of onrechtvaardig, gebeurt. Ook met mensen bijvoorbeeld, laat lekker mensen doen waar ze zin in hebben enzo, wat boeit een ander dat? Dat is toch niet hun leven of probleem?

6. Ik kan niet tegen, voor mij, "domme" dingen. Want voor mij zit er een bepaalde logica aan vast, wat volgensmij anderen niet begrijpen(?)

7. Ik kan niet tegen veranderingen, het is gewoon heel irritant als ik me er dan niet op voor kan bereiden op wat ik moet doen, of wat ik dan te horen zou (kunnen) krijgen.

8. Ik denk veel meer dan dat ik zeg, daarnaast denk ik ook "snel", wat eigenlijk per mens verschilt, want wat is snel denken o.i.d.?

9. Ik ben graag alleen, gewoon rustig dingen aan het doen, ik hoef niet hele tijd af te spreken met vrienden of iets, dus wellicht ben ik introvert ofzo.

10. Ik kan meerdere antwoorden geven of bedenken op 1 (open) vraag, of ik denk dan bij gesloten vragen van "maar, die andere antwoorden kloppen toch ook deels?". En dan meestal kom ik er wel uit, omdat het antwoord best logisch is, of ik het begrip of de uitleg al wel ken enzo. Maar dan nog steeds vind ik dat lastig en/of irritant.

11.Ik vind het niet chill/fijn als iemand me ‘slim’ noemt. Ik walg trouwens ook van het woord ‘slim’. of iets in die trend. Want ik heb daar geen bewijs voor, kan het niet officieel laten zien, dus hoe ben ik dan slim? Dat vraag ik mij dan weer af.

12. Ik heb al een keer faalangst voor school gehad, maar dat is toen gewoon weggegaan puur doordat ik uiteindelijk geen zin meer had, het was te makkelijk, te saai, verveling kwam toen ook even om de hoek kijken en meer… en toen heb ik ook niks meer gedaan aan school, ook zonder te leren ben ik geslaagd, ik ben niet eens blij met mijn domme diploma. Het interesseert me letterlijk niks. Anderen zijn blijer voor mij dat ik het heb gehaald dan dat ik zelf ben.

13.Ik wil mezelf nooit ergens “goed” in noemen. Puur doordat:
1. Ik wil niet arrogant over komen, of dat ik beter lijk dan een ander, terwijl ik vind dat iedereen gelijk is. Ook al geldt dat voor sommigen niet volgensmij. En 2. Ik vind zelf dat ik nooit ergens echt goed in ben. Want het kan meestal wel beter, of ik had veel meer verwacht van iets dan dat het werkelijk was. Dus dan was het weer te makkelijk enzo.

​​​​14.Ik vind school niet (echt) leuk. Maar dit kan door meerdere dingen komen, bijvoorbeeld door de leerlingen, de school zelf en doordat ik slecht aansluiting vind, communiceren eigenlijk haat. En doordat ik sowieso ben genaaid door school. En nog meer redenen (zoals het schoolsysteem in het algemeen).

​​​​​​​15.Ik ben hooggevoelig, voel emoties veel erger dan anderen, ik heb echt een super goed gehoor, ook volgens de dokter en anderen. Ik voel, ruik en zie alles gewoon 50x zo goed als anderen.

Dus mijn vraag aan jullie/jou is : “wat kan dit zijn?”

Ik dacht/denk zelf (al 2 jaar lang, sinds ik dit een grondig heb ‘onderzocht’):

-HFA (Hoog Functionerend Autisme)/Asperger. 

-(Hoog)begaafd, ookal zei een IQ test toen van niet, maar dat is een momentopname en dat is al 5/6 jaar geleden. Dusja, het kan altijd. Maar wat denken/denk jullie/jij?

Ik weet dat jullie/jij geen diagnose kunnen en/of mogen stellen, maar wat zou jullie/jouw idee zijn, als jullie dit zo lazen en gingen opzoeken?

En zijn er hier ‘toevallig’ hoogbegaafden (of gewoon anderen) die zich hierin herkennen
en/of tips hebben?


BTW: Ik word over (ongeveer) 3 maanden wel onderzocht of ik autisme heb, maar wordt daar ook een IQ test gedaan, volgensmij niet per se, dacht ik?