sinds de middelbare school begon was de hell voor mij begonnen, ik was gewoon een kind in havo/vwo leerjaar 1 met de leukste klas die je kon hebben. Niemand van mijn basischool ging naar die klas ik kende er niemand. Ik maakte vrienden, de beste 4 ooit. Ik was al sinds de basischool gewend om geen huiswerk te maken en toen we huiswerk hadden in de basischool maakte ik het niet en kreeg ik een streepje, voor toetsen leerde ik ook niet ik herinner nog dat ik een 3 haalde voor een topo+ak toets. Ik had met mijn eindcito vwo+ gekregen, vandaar dat ik op de havo/vwo zat. Ik deed niks in dat leerjaar ik had veel te veel meegemaakt besef ik nu pas. Ik deed niet alleen niks omdat ik lui was maar ook om wat er is gebeurd: oom overleden --> moeder vertrok naar het land van mijn overleden oom en bleef daar 2 hele maanden wat mij achter liet thuis met een vader die nooit heeft gekookt en een broer die nooit thuis is, ik moest elke dag bij me tante eten en ik vond het eten verschrikkelijk. Ik had ook nog eens eczeem gekregen dat jaar dus was ik meer bezig met mijn handen vol eczeem verbergen op school dan op te letten, de dokter dacht toen dat ik schurft had dus ik bleef een hele week thuis maar later bleek dat het gwn eczeem was. Ik heb ook gehad dat mijn zus weg is van de famillie van iets verschrikkelijks van wat zij heeft gedaan: ik ga niet zeggen wat maar ik weet dat het in een ander land ze allang vermoord zou worden want wat zij heeft gedaan met de famillie.. ik ga daar niet over praten want het is al erg genoeg dat ik het weet... het liefst gooi ik het weg uit me hoofd. Ik heb veel te veel meegemaakt en dus ben afgestroomd naar 2 Mavo maar ik had als sinds dag 1 het kut gevoel dat ik er niet hoor en niet wil zijn. Mijn klas is letterlijk, ik mag niemand! Ookal heb ik het geprobeerd Ik mag niemand! Ik kan niet naar 3 Havo want ik dacht al sinds het begin wat helpt het nog, het is onmoglijk. Ik heb al een profielkeuze gemaakt voor 3 Mavo wat ik niet eens wou. Ik zou graag hebben dat ik naar 2 Havo kan maar mijn ouders hebben nik geprobeerd om me te helpen daarmee, ze hebben nooit geholpen met hw of leren ook vooral omdat me moeder nooit naar school is geweest en me vader nooit thuis is. Sinds wat mijn zus heeft gedaan is me vader anders, ook mijn moeder. Het is een gevoel alsof mijn vader niet mijn vader is. Hij gedraagt zich raar en wil nooiy oude spullen weggooien, we hadden een kapotte stoel ik wou het weggooien en het movht niet en begon naar mij te schreeuwen dat hij het kan lijmen. Wij hebben veel problemen thuis met het huis, de douche is kapot, alle stoelen zijn kapot, de vloer is kapot, het behang is kapot alles is kapot, ik raad elke keer aan om te verhuizen maar sinds mijn ouders niet werken beide(mijn vader is vrijwilliger) hebben we niet genoeg geld en komen we waarschijnlijk in een at terecht. Mijn broer bleef bijna zitten in klas 3 maar mijn zus had toen gepraat met de afdelingsleider en hij ging over, de hele famillie boeide het en was boos op mijn broer. Bij mij boeit niemand het iets... niemand zei wat niks... dat laat me nog meer kut voelen... zelf wil ik dokter worden maar ik heb elke dag al dat ik het niet kan worden met mavo en lui zijn. Ik heb een hoge motovatie maar toch doe ik niks... ik ben ook nog eens elke vriendin die ik had kwijygeraakt.. we zien elkaar nooit meer. Ik weet dat een dokter worden me tovh niet lukt een waarschijnlijk een werkeloze moeder zal zijn.. ik wil gewoon genoeg geld maken om goed te leven en ik wil mijn kinderen geven wat mijn ouders niet kunnen: ik heb nooit speelgoed gehad en we zijn nooit naar een restaurant of pretpark of uitjes geweest, op vakantie gaan we ook nooit. Ik voel me zwaar kut en ik weet niet wat ik moet doen met me leven.......