Hoi!

Je bent best stil, en krijgt graag wat meer aandacht van docenten. Dat is begrijpelijk, zeker na die situatie met die vriendin, die met dat kleine sneetje op haar voorhoofd zo veel meer aandacht kreeg dan jij die je echt niet goed voelde. Je zou voor minder jaloers worden.

Ik denk dat jij je (onbewust) heel sterk probeert te houden. Die momenten dat je je echt niet lekker voelde, was je aan de binnenkant zowat aan het schreeuwen om hulp, maar aan de buitenkant behoud je je "neutrale" gezichtsuitdrukking. Kan dat kloppen? Dit herken ik een beetje in mezelf. Soms voel ik me zo rot, ook mentaal, dat ik denk: 'Nu moet ik er echt als een zombie uitzien.', maar niemand zegt er dan wat van. Alle aandacht gaat naar de persoon die altijd bij me is op school die echt van het minste een ding maakt. Eigenlijk zitten we best in een soortgelijke situatie :D

Je kunt je mentor een mailtje sturen? En uitleggen dat je je helemaal niet goed voelde deze week? Zeg het maar eens goed, dat je vindt dat een docent iets had moeten doen. Je kunt zeggen dat je meer het stille type bent, en dus meer "observatie" nodig hebt om te weten of er nu effectief iets aan de hand is of niet. Je mentor kan dit door communiceren naar de andere docenten, die dan, als ze denken dat het niet goed met je gaat, even kunnen vragen wat er aan de hand is.

Weet je waar die hoofdpijn en dat ongezellige gevoel vandaan kwamen? Lijkt me niet fijn om te hebben...

Groetjes
x