bel 112

Erg dapper van je vriendin, dat ze hulp wil zoeken. Echt sterk van haar. Ook mooi van je ouders om haar op te willen vangen tot ze verder kan. 

Naar mijn vermoeden zou elke organisatie/politieagent discreet omgaan met situaties als deze. Echter vermoed ik dat de linkjes die M en Ms hierboven plaatste, in zijn eerste reactie in dit topic bijvoorbeeld, het nuttigst zullen zijn om eens door te nemen. Dat centrum voor seksueel geweld bijvoorbeeld; ga gerust eens na wat zij voor jullie kunnen doen. 

Gr. Kenshin

je vriendin kan ook anoniem hulp zoeken voor als ze bang is voor haar vader wat ik in deze situatie snap je kan annoniem de politie of de kindertelefoon bellen mischien dat ze dan wel haar verhaal aan iemand kwijt durfd

@Taylor @M en Ms 

Klopt…

Ik heb het er met haar vanochtend heel uitgebreid over gehad. Ik heb de voor en nadelen besproken, gezegd dat ik en de politie haar zouden beschermen ook heb ik gezegd dat het echt niet normaal is wat haar vader haar 2 jaar lang heeft aangedaan en eigenlijk nog steeds  wil doen. Vroeg of laat zou ze toch echt hulp samen met mij moeten zoeken. Hoe graag ik het ook zou willen, ik kan hem niet stoppen, ik kan haar alleen steunen en beschermen.

Ik heb wel het gevoel dat het nu wel echt binnenkwam en ze het nu ook meer gaat beseffen. Ze zei ieder geval dat ze er over na gaat denken.

Jort

Ze kan best een aangifte doen en het kan misschien beangstigend voor haar zijn dan nog wat er gaande is kan niet en de politie steunt haar en zal haar dus de nodige bescherming bieden alsook weet dat als er geen actie ondernomen wordt het een of ander moment eens verkeerd kan lopen bv dat ze zwanger geraakt. De politie heeft als taak discreet te blijven en kan alles onderzoeken zodat ze kunnen ondervinden als zij al dan niet misbruikt wordt want er blijft altijd wel DNA achter van de dader en het kan vroeg of laat ook emotionele schade achterlaten 

@Kenshin 

Mijn ouders weten van de situatie af. Ze zijn bereidt haar op te vangen voor een bepaalde tijd, maar hebben wel gezegd dat ze haar ook niet voor altijd kunnen blijven opvangen en dat ze dan wel echt hulp moet gaan zoeken. Ze zijn nu ook verantwoordelijk en moeten ook eten in huis halen voor haar etc. Dit kunnen ze natuurlijk niet eeuwig blijven doen. 

Ik hoop dat ze niet tot bijna niet meer naar haar vader moet. Al zou dit nog wel een keertje voorkomen, ga ik gewoon met haar mee of ze dit nou wilt ja of nee.

Misschien was falen ook niet echt het goede woord. Meer dat het stom was van mezelf. Zij was bang dat als ik mee zou gaan dat het dan uit de hand zou gaan lopen. Ik had hier eigenlijk niet naar moeten luisteren en gewoon mee moeten gaan.

Jort

@jannick123 

Kan inderdaad, maar het gebeurt thuis. Ik denk niet dat de wijkagent dat in de gaten kan houden? 

Ik zou trouwens even een update geven.

Ze is nu al ruim een week bij mij en dat gaat heel erg goed. Ze heeft één keer echt naar huis gemoeten vanwege privé omstandigheden. Het ging toen ook gelijk weer mis, hij had haar weer de hele nacht misbruikt. Dit voelt voor mij heel erg als falen, omdat ik haar nooit had moeten laten gaan ook al was het zo dringend.

Ik heb het ook nog gehad over hulp zoeken, maar dit blijft ze niet willen. Ze is en blijft zo bang voor hem.

Zelf zegt ze wel dat ze wat fijner in haar vel zit. Ze is nu niet steeds angstig of dat vader toeslaat en ze voelt zich veilig, wat ze zich bijna nooit heeft gevoeld. Dit is natuurlijk erg fijn om te horen. 

Jort

Heel erg bedankt @Kenshin :)

Jort

Deel reactie op een reeds verwijderd bericht weggehaald voor de overzichtelijkheid. De Kindertelefoon

Hoi @M en Ms ,

Bedankt voor je reactie:)

Klopt, ik hoop heel erg dat het beter wordt en dat zal vast ook wel gaan gebeuren. Alleen zal dit heel lang gaan duren. Mijn vriendin maakt het wel allemaal mee in haar ‘vertrouwde’ omgeving. Hierdoor wordt ze er steeds weer mee geconfronteerd. 

Ze woont ook alleen met haar vader, dat maakt het allemaal lastiger. Als ze hulp gaat zoeken is de kans vrij groot dat ze naar een pleeggezin moet. Natuurlijk is dat beter, maar ze heeft al aangegeven dat ze dat echt niet wilt. Ik denk dat dat ook wel één van de redenen is waardoor ze geen hulp durft te zoeken, naast dat ze bang is voor haar vader.

Uiteraard zal ik het erover hebben met haar en haar laten inzien dat dit echt niet oke is. Dit doe ik eigenlijk de hele tijd al, maar misschien dat er ooit een moment komt dat ze over de drempel durft. 

Ik zal het met haar ook over de sites hebben, dankuwel. Misschien dat ze het minder eng vindt om er inderdaad anoniem over te praten. Dat is dan al een stap naar het goede. 

Jort

Hoi, 

Allereerst wil ik zeggen dat ik het echt ontzettend rot voor je vindt dat je die situatie hebt mee moeten maken. Het is inderdaad jou schuld niet en ik hoop echt dat je dat blijft onthouden. @M en Ms 

Ook voor @LeighW vind ik het spijtig dat een vriendin dat mee heeft moeten maken. Ik hoop dat de situatie nu beter is en alles goed met haar gaat.

Daarnaast wil ik iedereen bedanken voor de reacies. 

De video’s die @M en Ms heeft gestuurd zal ik samen met haar gaan bekijken, erg bedankt daarvoor. 

Ik heb haar al heel vaak gezegd dat het niet haar schuld is en ze zegt dat ze dat weet, dus volgensmij zit dat wel oke :)

Hulp zoeken met veilig thuis, ik weet niet of ze dat gaat doen. Ze vreest inderdaad voor haar vader en ik denk eerlijk gezegd ook niet dat ze dat durft/gaat doen. Maar misschien met kleine stapjes dat ze het op een gegeven moment wel gaat durven. 

Onnodige quotes verwijderd door de Kindertelefoon. Iemand verkrachten vind ik echt niet oke, al helemaal niet als het je eigen dochter is en ook nogeens mijn meisje. Daarbuiten is het ook geen normale man. Hij is erg agressief en heeft niks goed in zich. 

Mij heeft hij ook nooit geaccepteerd, waarschijnlijk omdat hij wist dat het dan uit zou komen. Wat ook gebeurd is.  

Ik zal altijd klaar voor haar staan, helpen waar ik kan en haar natuurlijk beschermen. Ze hoeft dit niet alleen te doen. 

Verdere tips of eventuele ervaringen zijn altijd welkom :)

Jort

@LeighW,

om misverstanden te voorkomen of - als die er al mochten zijn - te verhelpen:

mijn reactie was niet persoonlijk bedoeld, maar meer in zijn algemeen. Voor de duidelijkheid had ik daarom misschien beter nog een extra een witregel gezet na ‘ik snap wat je schrijft’.

De quote: ‘Misschien dat je, als je dat zelf niet overkomen is, je daar niet echt een voorstelling van kunt maken’ is ook zeker niet persoonlijk bedoeld. Dat je het weet.

Groetjes,

M&M's

@LeighW,

ik snap wat je schrijft.

De dader een kl**tz*k noemen mag ook wel, maar meestal heeft die kl**tz*k ook nog een andere rol t.o.v. degene die misbruikt/mishandeld is. Voor diegene kan het ook de vader/moeder/leraar/coach etc. zijn.

Ook al ben je door zo iemand misbruikt/mishandeld, dan nog kan het 'slecht voelen’ als die persoon dan een kl**tz*k genoemd wordt door iedereen.

Iemand die jou misbruikt, kan best wel heel lief voor je broertjes en/of zusjes en moeder zijn, terwijl hij ook die slechte kant heeft. Hij is niet slecht in alles wat ie doet. Ik praat niks goed. Ik probeer het alleen maar uit te leggen.

Misschien dat je, als je dat zelf niet overkomen is, je daar niet echt een voorstelling van kunt maken.

Daarom gebruik ik meestal niet gelijk van die woorden in mijn reacties.

Groetjes,

M&M's

 @LeighW,

natuurlijk mogen we alle misbruikers en mishandelaars kl**tz*kken noemen. Dat zijn ze ook.

Het is dus begrijpelijk om dat te vinden. Die emotie mag je zeker uiten. Ik zie daar ook geen reden in voor censuur door de KT.

Het is wel zo, dat die misbruikers/mishandelaars vaak ook op een andere manier een rol spelen in het leven van diegenen die misbruikt of mishandeld worden. Voor diegenen die het overkomt maakt dat het ook nog eens veel moeilijker.

Voordat je iemand aan durft te geven, denk je na over wat de gevolgen kunnen zijn. Dat was bij ons (twin en mij) ook zo. Wat verandert er dan en niet alleen voor ons. Weet iedereen dan ook gelijk dat wij misbruikt zijn? Hoe gaan ze daar op reageren? Gaan ze zeggen dat het onze schuld is?

Het kan bijvoorbeeld een familielid zijn, die als ie je niet misbruikt, je helpt met school en je onderdak geeft of het kan een coach zijn, van een sport die je graag doet. 

Als jij je familielid aangeeft, wat kunnen dan de gevolgen zijn voor de rest van het gezin. Kunnen zij nog wel  thuis blijven wonen. Zie je je zusjes en broertjes nog wel. Misschien is het misbruik door je vader bij jou dan wel gestopt, maar is je zusje dan nog wel veilig of is zij de volgende en is dat dan jouw schuld?

Het is geen uitzondering als kinderen het ‘door laten gaan’. Niet uit vrije keuze. Maar om anderen te beschermen. Bijv. er wordt gedacht: als ik 18 ben, dan ga ik uit huis en dan stopt het vanzelf wel. Dus dan maar nog een paar jaar volhouden, zodat ons gezin niet uit elkaar valt.

Als jij de coach exposed, zit het team zonder coach en voelt het alsof jij daar dan voor verantwoordelijk bent en er dus behalve je misbruik nog een ander probleem bij hebt. Ook zal het door het aangeven bekend zijn dat jij misbruikt bent.

Dat wil natuurlijk nooit zeggen dat misbruik/mishandeling goed te praten is. Dat is het nooit. Er is geen goed excuus voor. 

Maar het maakt het wel moeilijker voor degene die misbruikt/mishandeld wordt, o.a. vanwege die loyaliteit en afhankelijkheid, om hem/haar aan te geven.

Die dingen spelen allemaal in de hoofden van kinderen die zulke ernstige dingen overkomen.

Vaak zorgen misbruikers er voor dat ze voor de buitenwereld er uit zien als een 'geschenk van God’, zo betrokken en niets is te veel voor ze. In werkelijkheid zijn ze 'de duivel zelf'. Grooming is ook een voorbeeld van zich indekken naar de buitenwereld. Die aardige buurman spelen, die elke week rijdt om de kinderen naar sport te brengen etc. Die doet toch niet van de vreselijke dingen?

Verder denk je: 'wie zal me geloven als ik vertel dat hij/zij dat bij mij doet?’

Het is misselijkmakend dat het zo werkt en we moeten er ook alles aan doen om iedereen, die misbruikt/mishandeld wordt, een luisterend oor te bieden.

Je kunt niet alles voor ze oplossen, maar het belangrijkste wat ze als eerste nodig hebben, is iemand die naar ze luistert en die gelooft wat ze zeggen.

Ik ben het dus wel eens met wat je schrijft. Ook over hoe je iemand kunt helpen. Open stellen, vertrouwen geven etc.

Oh ja, ik vond het aan het begin van mijn reactie ook al  kl**tz*kken, die misbruikers en mishandelaars en dat gevoel is alleen nog maar groter geworden door alle dingen die ik hierboven heb genoemd.

Het zijn hele grote  kl**tz*kken.

@jort_ ,

goed dat jij er voor je vriendin bent!

Groetjes,

M&M's