Nog nooit gehad

  • 27 January 2018
  • 6 reacties
  • 263 Bekeken

  • Anonymous
  • 0 reacties
Hoii, laat ik maar eens over m'n verleden beginnen, ik ben op dit moment 14 jaartjes jong. Vroeger (toen ik 12 was) sportte ik extreem veel, 15 uur per week training, ging naar veel internationale toernooien, had een atletisch lichaam etc etc. Toen ik op dat moment net naar de middelbare school ging (had groep 8 overgeslagen) kreeg ik pfeiffer, ik was 8 maanden ziek, het was niet een normale vorm van pfeiffer maar ik had 8 maanden lang 40 graden korts. Na 8 maanden deed ik de eerste over (had wel de kans om over te gaan maar koos voor niet), ik kwam in een hele leuke klas, het was gezellig, maar toen ging 1 ding fout, m'n ouders.. Ze gingen niet scheiden ofso, maar m'n vader kreeg een burnout en belande in een zware depressie, mijn moeder was al in een depressie maar die kwam er een beetje uit zegmaar. Toen ging school helemaal slecht de eerste 2 kwartalen, de eerste 2 kwartalen stond ik een 4,5 gemiddeld, maar met behulp van m'n vader kon ik overgaan naar de 2e (laatste kwartaal gemiddeld een 8 gescoord en dus kon nog overgaan, m'n vader heeft onlangs die burnout en depressie me extreem goed geholpen). In de 2e ging het helemaal fout, m'n vader moest opgenomen worden voor 9 weken lang voor zijn depressie/burnout, en mijn moeder had het ok zwaar dus kon ze me simpelweg niet helpen, dus ik bleef weer zitten in de 2e. Dat was een hele klap voor mij om die klas te verlaten, zaten hele goede en close vrienden in, die ik ook al soms 5 jaar kende (van m'n sport). Ik kwam ook in een depressie.. We gingen wel 4 weken lang naar de oceaan aan frankrijk, dus dat friste me wel een beetje op. Toen kwam ik in de tweede nogmaals, het ging echt heel goed, haalde goede cijfers in het begin, werkte goed mee, was niet meer de 'clown' in de klas, en was beleefd tegen de docenten. Maar toen zei de school heel onverwachts: Je gaat naar een andere school, we willen je niet meer. Dat zorgde voor veel stress en werd elke dag verdrietig wakker, want ik wilde niet van die school af waar ik al een paar jaar zat met enorm veel vrienden.. Maarja, inmiddels was ik eraf gegaan (dat was 2 maanden geleden gebeurd), ik zit nu in een priveschool met 42 kinderen op heel de school, het gaat echt heel goed. Maar nu zit ik met 1 probleem:

Ik heb nog nooit een vriendin gehad, heb ook nooit gezoend of zoiets, wel een paar meiden wilde met me, maar dat wilde ik natuurlijk niet omdat ik me zo enorm slecht voelde.. Ik schaam me een beetje dat ik nog nooit echt een relatie heb gehad, want heel veel andere 14 jarige hebben dat wel.. Maar moet ik me daar zorgen om maken? Hopelijk krijg ik snel een reactie :)

PS: Sorry voor dit enorm lange bericht 🆒

6 reacties

Heya!

Wow, heftig voor je om dit mee te maken. Me ouders waren nooit zo, ik snap je zorgen. Wat betreft je ouders, zou ik met moeder erover praten, zoals je constateerde boven ^^ is ze bijna "uit" haar depressie, dus ik neem aan dat ze wel een beetje praten. Je vader zou ik laten rusten, die heeft het zwaar las ik, ik denk dat je hem een tijdje rust moet geven 🙂 Wel slim dat je de 1e over zou doen. Alsnog is het best jammer dat je in de 2e bent blijven zitten, en nu wilt de school je opeens weg hebben (Waarschijnlijk denken ze dat je een slecht voorbeeld geeft voor de school? Zou natuurlijk kunnen)

Ik zou hier een afspraak over maken met de directeur of rector van de school, ik neem aan dat ze wel wat weten van het incident, maar nog lang niet alles. Ik neem aan als je ze vertelt wat er aan de hand is, dat ze dan ook begrijpen waarom je die slechte cijfers haalt, en dat ze je je nog een eventuele kans kunnen geven om klas 2 over te doen, of zelfs naar klas 3 te mogen bij je leuke klas. Ik las ook dat je vader je extreem holp, heb je moeite om zelf te voor toetsen (Lui etc) Had ik in klas 1 ook. Als dat het geval is zou ik ook misschien extra hulp zoeken & met een planner aan tafel zitten, die helpt je om toetsen in te plannen & zorgt ervoor dat je ze goed leert, maar ik heb geen idee of jullie dat überhaupt heeft.

Over je relatie, het is niet erg om niemand te hebben, ik ben zelf 13 en probeer een meisje te fixen, en opzich gaat het niet echt makkelijk hehe, het bedraagt heel veel tijd en vriendelijk, en tenslotte is niet iedereen overal even vriendelijk. Ik zou eerst ff je school problemen oplossen (Ik klink echt als een ouder i know) Maar dat is het meeste dat telt, het is tenslotte je toekomst he? 🙂 Maar ik denk niet dat 14 DE leeftijd is om liefde te zoeken. Het komt van zelf wel. 🙂 En over dat meisjes met je wouden, weet ik niet zo zeker, dat moet je zelf vinden in je zelf of je meisjes wel leuk vind.

Verder over je post: Het is niet erg om een lange post te typen 🙂 Iedereen heeft problemen, en die vallen soms niet in 10-20 zinnen te formuleren. Anyway, ik hoop dat dit je holp! :)

-Robin
Ik ben 15 en heb ook nog nooit een echte vriendin gehad. Alleen via whatsapp weetje.

Zoals iedereen zegt "wacht gewoon" die hebben zelf wss een vriendin. Als het jou niet uit maakt om echt verliefd te zijn op je vriendin kun je natuurlijk ook gewoon meisjes proberen te fixen!
Hahaahaha srry hoor gwn fiksen worden wij meiden niet blij van.
Je hoeft je niet te schamen your girl hoeft niet jaloers te worden over exen en shit.
Je vind vast wel een lieverdje, ik ben een meid van 14 en mijn eerste boy was ook pas paar maand geleden.
Als je haar leuk vind doe je best voor haar, laat zien wie je echt bent en wie je voor haar bent.
kop op boys 😉
- onnodige quote verwijderd door de Kindertelefoon.-

zie je
- onnodige quote verwijderd door de Kindertelefoon.-


?
Je hebt zelf verkering en zegt "wachten" niet onaardig bedoelt hoor, maar als je nog nooit een vriendin of vriendje gehad hebt en iedereen om je heen het wel heeft/gehad hebt zit je er erg mee. Zeker met die leeftijd. Dus daarom raad ik niet aan te wachten maar gewoon als je een beetje fix hebt met een meisje er voor te gaan.

Reageer