Oude klasgenootjes / exen / oude collega's / nog wat anderen mensen die ik ken :

Ze doen allemaal alsof ze me niet kennen / alsof ik niet besta als ik ze tegen kom.
Het moet áltijd van mijn kant afkomen om een simpele "hoi" te zeggen. Ik ging nadenken en ik dacht: waarom moet ik dat altijd zeggen? Het zou leuk zijn als hun eens een keer beginnen.
Dus ik ging wachten op dat hun eens een keer iets uit hunzelf zeggen: neehoor dan zeggen ze helemaal niks en doen alsof ze me niet zien.
Wat is dat toch allemaal? Ik snap er niks van.
Niet bij één maar echt heel veel.
Mijn omgeving is klein dus iedereen kent elkaar wel. Wat ik wel weet is dat er ontzettend veel geroddeld word over mij. Zelfs door de mensen die ik nooit heb gezien ik schrok er heel erg van. De roddels kloppen nooit.
Weet niet meer wat er aan de hand is
En of het aan mij ligt.

Hoe ga je met zulk soort situaties om?
Het is heel vervelend.