ik heb 2 jaar lang een beste vriendin gehad. We hadden het altijd heel leuk. Maar naar het begin van het schooljaar toe kregen we steeds vaker ruzie. Mijn beste vriendin was iemand die altijd heel gesloten is. Zij zal nooit open praten over haar gevoelens. Als je met haar ruzie hebt, dan moet je niet verwachten dat zij het probeert goed te maken. Ik ben iemand die heel gevoelig is en heel open is. Ik zeg altijd direct wat er scheelt. Onze karakters begonnen steeds harder te botsen. Als we ruzie hadden kwam ik thuis van school en weende ik er alles gewoon uit. Ik ben iemand die ruzie enorm haat en alles altijd direct wil oplossen. Als ik mijn vriendin een berichtje stuurde om het oo te lossen, zodat ik me minder slecht voel, vond ze dit echt niet leuk. Ze zij dat ze het liever in het echt uitpraatte. Dit deden we dan ook enkele keren. We geraakten er altijd wel uit. Maar de laatste ruzie was er toch net iets te veel aan. Het was weer om een heel dom iets. Ik probeerde het weer uit te praten, maar deze keer was ze echt heel gemeen. Ze zij dat het niet lang meer ging duren tot ze echt eens zou uitvliegen tegen mij want dat bij haar de pot vol was. Ze was het beu dat we altijd ruzie hadden om onze karakters. We hebben dan samen besloten om geen beste vrienden meer te zijn. Nu hebben we wel een duidelijke afspraak gemaakt dat we elkaar niet zouden negeren. We zitten namelijk samen in de klas en doen heel veel groepswerken met elkaar. De groepswerken verlopen vlot. Ze antwoord meteen als het over school gaat. Maar die leuke gesprekken die we altijd hadden, hebben we nu niet meer. Op school durven we elkaar niets eens meer aan te kijken & zeggen we niks meer tegen elkaar (buiten dingen over groepswerken). Ik merk ook dat ze in de klas veel drukker & luidruchtiger is als normaal. Ze is echt een beetje badass aan het worden. Ze is gewoon echt heel fel veranderd. Ik mis de oude haar echt heel hard. We hadden het altijd zo leuk samen. Ergens hoop ik dat ze wel nog zal bijdraaien.. maar ik besef goed genoeg dat ik haar voor altijd kwijtben. En daar kan ik gewoon echt heel erg moeilijk mee omgaan. Ik dacht dat ik door geen beste vrienden meer te zijn , eindelijk terug gelukkig zou zijn. Maar ik ga nu ook al niet meer graag naar school, wat ik vroeger wel graag deed. Het is alsof iedereen in de klas ineens tegen mij is, omdat ik geen beste vrienden meer met haar ben.