hallo,
ik ben een meisje van 13 dat haar hele leven lang al is gepest.
het begon al in de kleuterklas en ging door tot groep 5. daar had ik een aardige juf die me echt begreep maar nog steeds niets aan het pesten kon veranderen. in groep 6 werd het verschrikkelijk(ik bewaar details) en ben ik van school veranderd.
tot groep 8 ging alles goed. nu zit ik op de middelbare school en was het weer raak. we zijn een drukke klas en 3 kwart van de leraren kon geen orde houden en rende huilend het klaslokaal uit. bij mijn leraar wiskunde was alles het ergste. pennen werden uit het raam gegooid, ik werd geschopt, geslagen en als ik dan wat terugdeed had ik het gedaan. ik ben meteen naar mijn mentrix gestapt omdat ik op de basischool ook al problemen had en niet wou dat het weer zo ver moest gaan. mijn mentrix hoorde mijn verhaal aan, zei dat ze het in de gaten ging houden en liep weg.
toen het pesten doorging kreeg ik een coach. die heeft mijn zelfvertrouwen helemaal naar beneden gewerkt en zei steeds dat alles mijn schuld was. na een paar afspraken heb ik hem meteen afgezegd en kreeg ik via school een nieuwe begeleider. zij was veel aardiger, rustiger en kwam vriendelijker over, al was het mijn lerares nederlands. toen het pesten zijn top bereikte(dat echt de hele klas tegen me was en alles veel erger werd) ging zij voor de klas staan en vertelde dat onze klas nogal (netjes gezegd) stom was. als iemand nog zou pesten zou diegene geschorst worden.
na de les kwam de hele klas om me heen staan en vroeg waarom ik had gezegd dat de grootste pester zoveel schold. (ik ben de enige van de klas die niet vloekt/scheld) dat had ik niet gedaan was mijn antwoord, terwijl dat natuurlijk wel zo was.
tijdens beeldende vorming was alles té erg en had ik er genoeg van. toen een trutje mij sloeg mepte ik flink terug. toen kwamen haar vriendinnen om me heen staan.'' waarom sla jij haar?'' en  begonnen mij te slaan. daarna was er een jongen die weer begon te spotten met mijn uiterlijk en de hele klas deed mee. de docent kon er niets tegen beginnen en ik al helemaal niet. ik had tranen in mijn ogen(ik huil niet zo snel en echt bijna nooit) en  vroeg of ik even naar het toilet mocht. dat was mijn schuilplaats. ook als ik in de pauzes alleen stond kroop ik het toilet in. ik had geen andere keus.

waarom wordt er nooit wat aan pesten gedaan? waarom? ik heb al zoveel gedaan, niets werkt. heeft iemand tips?😕
p.s. kan de kindertelefoon hier niets aan doen ofzo?😕