waarom doet niemand wat aan pesten, al willen ze het nog zo graag?

  • 17 August 2012
  • 51 reacties
  • 3037 Bekeken

  • Anonymous
  • 0 reacties
hallo,
ik ben een meisje van 13 dat haar hele leven lang al is gepest.
het begon al in de kleuterklas en ging door tot groep 5. daar had ik een aardige juf die me echt begreep maar nog steeds niets aan het pesten kon veranderen. in groep 6 werd het verschrikkelijk(ik bewaar details) en ben ik van school veranderd.
tot groep 8 ging alles goed. nu zit ik op de middelbare school en was het weer raak. we zijn een drukke klas en 3 kwart van de leraren kon geen orde houden en rende huilend het klaslokaal uit. bij mijn leraar wiskunde was alles het ergste. pennen werden uit het raam gegooid, ik werd geschopt, geslagen en als ik dan wat terugdeed had ik het gedaan. ik ben meteen naar mijn mentrix gestapt omdat ik op de basischool ook al problemen had en niet wou dat het weer zo ver moest gaan. mijn mentrix hoorde mijn verhaal aan, zei dat ze het in de gaten ging houden en liep weg.
toen het pesten doorging kreeg ik een coach. die heeft mijn zelfvertrouwen helemaal naar beneden gewerkt en zei steeds dat alles mijn schuld was. na een paar afspraken heb ik hem meteen afgezegd en kreeg ik via school een nieuwe begeleider. zij was veel aardiger, rustiger en kwam vriendelijker over, al was het mijn lerares nederlands. toen het pesten zijn top bereikte(dat echt de hele klas tegen me was en alles veel erger werd) ging zij voor de klas staan en vertelde dat onze klas nogal (netjes gezegd) stom was. als iemand nog zou pesten zou diegene geschorst worden.
na de les kwam de hele klas om me heen staan en vroeg waarom ik had gezegd dat de grootste pester zoveel schold. (ik ben de enige van de klas die niet vloekt/scheld) dat had ik niet gedaan was mijn antwoord, terwijl dat natuurlijk wel zo was.
tijdens beeldende vorming was alles té erg en had ik er genoeg van. toen een trutje mij sloeg mepte ik flink terug. toen kwamen haar vriendinnen om me heen staan.'' waarom sla jij haar?'' en  begonnen mij te slaan. daarna was er een jongen die weer begon te spotten met mijn uiterlijk en de hele klas deed mee. de docent kon er niets tegen beginnen en ik al helemaal niet. ik had tranen in mijn ogen(ik huil niet zo snel en echt bijna nooit) en  vroeg of ik even naar het toilet mocht. dat was mijn schuilplaats. ook als ik in de pauzes alleen stond kroop ik het toilet in. ik had geen andere keus.

waarom wordt er nooit wat aan pesten gedaan? waarom? ik heb al zoveel gedaan, niets werkt. heeft iemand tips?😕
p.s. kan de kindertelefoon hier niets aan doen ofzo?😕

51 reacties

je hebt helemaal gelijk ik ken dat gevoel ook ik heb hetzelfde verhaal en dat antwoord wil ik ook wel weten maar veel sterkte het is indd erg rot om dat te hebben 
Ik dacht dat ik de enige was. Ik ken veel mensen die zijn gepest maar door 1 gesprek de pesters hebben veranderd, vaak zelfs dat het stopte.
stopte het bij mij een keer vroegen ze waar ligt dat werkblad en toe zij ik " moet je daar kijken " en hun me weer eens pesten met die ene zin 2 jaar lang en met alles wat je kan verzinnen ook met kanker egt een stelletje onbenullige kinderen vind ik da
Haha ja. Wel vervelend van die zin, maar ik blijf altijd onthouden: De gepesten overwinnen!
ik denk gwn hopelijk gaan ze weg uit me leven en zie ik ze niet meer en basis school genotn is gelukt zie ze heel amper alleen als ik ga skaten in het park maar ik doe wat ik doe en hopelijk houden ze hun bek en als ze aan me komen ik heb altijd wel een mes opzak en ze zijn al twee jaar wetende van dat mes dus nu doen ze niks meer
Ik heb een hekel aan alle pesters maar ik zou ze niet willen steken ofzo en mijn pesters hebben ook messen mee....
een keer steelde een klas genoot mijn fiets en had mes bij er waren heleboel (buitenlanders) groepje populaire kids ik ken ze allemaal en zocht de popu;airste op en mes bij de keel en toen kwam me fiets wel weer terug
Wow. Bij ons werd een fiets van een meisje in de bosjes gegooid en de jongens werden geschorst.
bij mij niet het was op een avond toen ik zat te vissen en het waren marokkanen die ik niet mag
http://www.pestweb.nl/aps/pestweb

daar kan je mee praten over pesten ook soort vna mailen op de site zelf. ook bellen kan of op forum berichtje plaatsen.
dan proberen ze je tips en handvaten te geven.
misschien een goede tip voor jou.
verwacht geen wonderen maar misschien geeft het in ieder geval wat meer steun en voel je je niet totaal alleen.
pesten is een rotprobleem helaas word er op flink wat scholen nog te weinig aan gedaan.
Aan pesten wordt inderdaad te weinig gedaan, in vele gevallen ook omdat de docenten slecht of niet voldoende personaliteit hebben om de orde in het klaslokaal en daarbuiten tot orde te houden, wat leid tot dit soort situaties.

Ik kan je verzekeren dat de helft van de klas "meelopers" zijn, die waarschijnlijk bang zijn om zelf gepest te worden, als ze er wat van zouden zeggen.
Hallo melina,
Dankje voor de tip. Ik heb al met pestenweb gemaild maar ze kon me niet helpen. Ik moest naar mijn mentrix gaan bijv. Heb ik al gedaan. Ik heb ook hulpmix.nl gemaild, maar die konden me ook niet verder helpen.
Maxinator33, dat pesters meelopers zijn kan wel kloppen. De keer dat het het ergste was zeiden ze eerst: "dat is zielig!" en daarna deden ze ook mee.
Bedankt voor alle reacties!
Ik ben in het verleden ook erg gepest, alleen deed mijn mentrix er wel wat aan.
Misschien kun je naar een andere klas geplaatst worden?
Stap gewoon nog een keer naar je mentor/mentrix
Vertel het, als ze het nog niet weten, aan je ouders! zij kunnen je verder helpen.
Ik hoop dat je hier wat aan hebt!

Xx Valee
Stap naar een hoger iemand. Vertrouwenspersoon, teamleider, desnoods directeur. Durf je dit niet alleen? Vraag je ouders (of een andere volwassenen) om hulp. Schrijf desnoods een brief als je echt heel bang bent
Ik had een afspraak gemaakt met mijn mentrix bij welke mensen ik zou komen. Ik zag vandaag in de klassenindeling dat ik bij de pesters zat. Ik heb meteen contact opgenomen met de school.

Heel erg bedankt voor alle tips!!!
hallo,
ik ben een meisje van 13 dat haar hele leven lang al is gepest.
het begon al in de kleuterklas en ging door tot groep 5. daar had ik een aardige juf die me echt begreep maar nog steeds niets aan het pesten kon veranderen. in groep 6 werd het verschrikkelijk(ik bewaar details) en ben ik van school veranderd.
tot groep 8 ging alles goed. nu zit ik op de middelbare school en was het weer raak. we zijn een drukke klas en 3 kwart van de leraren kon geen orde houden en rende huilend het klaslokaal uit. bij mijn leraar wiskunde was alles het ergste. pennen werden uit het raam gegooid, ik werd geschopt, geslagen en als ik dan wat terugdeed had ik het gedaan. ik ben meteen naar mijn mentrix gestapt omdat ik op de basischool ook al problemen had en niet wou dat het weer zo ver moest gaan. mijn mentrix hoorde mijn verhaal aan, zei dat ze het in de gaten ging houden en liep weg.
toen het pesten doorging kreeg ik een coach. die heeft mijn zelfvertrouwen helemaal naar beneden gewerkt en zei steeds dat alles mijn schuld was. na een paar afspraken heb ik hem meteen afgezegd en kreeg ik via school een nieuwe begeleider. zij was veel aardiger, rustiger en kwam vriendelijker over, al was het mijn lerares nederlands. toen het pesten zijn top bereikte(dat echt de hele klas tegen me was en alles veel erger werd) ging zij voor de klas staan en vertelde dat onze klas nogal (netjes gezegd) stom was. als iemand nog zou pesten zou diegene geschorst worden.
na de les kwam de hele klas om me heen staan en vroeg waarom ik had gezegd dat de grootste pester zoveel schold. (ik ben de enige van de klas die niet vloekt/scheld) dat had ik niet gedaan was mijn antwoord, terwijl dat natuurlijk wel zo was.
tijdens beeldende vorming was alles té erg en had ik er genoeg van. toen een trutje mij sloeg mepte ik flink terug. toen kwamen haar vriendinnen om me heen staan.'' waarom sla jij haar?'' en  begonnen mij te slaan. daarna was er een jongen die weer begon te spotten met mijn uiterlijk en de hele klas deed mee. de docent kon er niets tegen beginnen en ik al helemaal niet. ik had tranen in mijn ogen(ik huil niet zo snel en echt bijna nooit) en  vroeg of ik even naar het toilet mocht. dat was mijn schuilplaats. ook als ik in de pauzes alleen stond kroop ik het toilet in. ik had geen andere keus.

waarom wordt er nooit wat aan pesten gedaan? waarom? ik heb al zoveel gedaan, niets werkt. heeft iemand tips?😕
p.s. kan de kindertelefoon hier niets aan doen ofzo?😕



Als eerste wil ik zeggen, toen ik dit las moest ik bijna huilen, hoe kunnen  mensen zich zo walgelijk gedragen.

Als ik je verhaal lees kan ik zien dat een slim persoon bent en ik ben blij dat je het durft te delen met andere. Je verteld dat je geslagen en geschopt word, weet dat fysiekgeweld onacceptabel is en de enige tip die kan geven is probeer niet met geweld te reageren en vertel dan zo snel als je kan dat dit gebeurt. Als andere er niks aan willen doen doe dat dan zelf want iemand fysiek pijn doen is strafbaar.
Als je blauwe plekken of andere wonden hebt die veroorzaakt zijn door andere, maak er foto's van en laat ze zien aan school.  Doe er alles aan om serieus genomen te worden zelfs als je daarvoor boos moet worden op de schoollijding. Wanner je je echt onveilig voelt op school ga er dan niet naartoe voordat er iets gebeurd is want niemand wil dat jij het risico neemt om gevaar te lopen. Vergeet ook niet dat er leerplicht is en dat leren goed voor je is maar als je dit niet veilig op school kunt doen zoek dan naar een andere manier om te doen. Vertel ook zeker je ouders over je problemen zij zijn er om een veilige omgeving voor jou te creeren.

Blijf sterk en blijf trouw aan jezelf, laat niemand je vertellen dat je minder waard bent dan andere.
En laat ook zeker niemand je vertellen dat wat ze jou aandoen acceptabel is.

Ik wou dat ik meer voor je zou kunnen doen dan enkel een reactie geven op je post.
Helaas is er niet meer dat ik kan doen en ik hoop ook zeker dat je met iedereen blijft delen hoe gaat met je. Het zou geweldig zijn als je op een dag een post kan sturen met: dankjewel iedereen, het gaat nu beter en het probleem is opgelost.
Ik ben zo onzeker! Met sporten, op school... Ik leef er mee. Het zit zo tussen mijn oren maar ik krijg het maar niet weg!
De klas is nog steeds best oké. Ik zit naast een meisje dat gewoon niet mijn type is(we hebben al vaak kennis gemaakt) en alle mensen waarvan ik dacht die aardig waren zijn ingenomen, door haar of andere klasgenoten. Nu heb ik niemand meer. Ik ef nagewezen en aangestaard maar ben helemaal alleen. (gelukkig heb ik thuis vriendinnen) ik kan alleen prima leven, ik ben het onderhand wel gewend, maar toch hoop ik op een vriendin. De helft van mijn klasgenoten weten alle namen behalve de mijne!(ik heet nu "dat mens","meisje" of "dat kind". Dat kind is het ergste. Alsof hun meer waard zijn. Er werd ook vaak genoeg geropen:"er zit toch ook een (mijn naam) bij ons in de klas? Wie is dat dan? Ik ben tot mu toe.alleen maar aangesproken of ik een tas achterop kon houden, op mensen afstappen durf ik ook niet.) we gingen baketballen met gym, daar ben ik goed in, en ik moest constant wisselen en kreeg nauwelijks de bal. Tot ik scoorde en van een verre afstand bijna raakte. Toen was er een jongen, een populaire, die heel vaak naar me gooide en me aanstaarde. Contenu. Soms botste we tegen elkaar. Aan het einde hield hij de bal achter me, plagerig, van plan om hem tegen mijn hoofd te gooien. Ik heb wéér vrienden minder, al die meiden lopen achter hem aan en hij gaf mij alle aandacht ipv hun.(er is een groepje duidelijk genoeg laat merken dat ze mij niet mogen.) mijn gymlerares is als een soort mentor voor me en helpt me. Zij zorgt er ook voor dat we vaker gaan basketballen en vraagt steeds hoe het met me gaat. Dat zie ik mijn echte mentrix nog niet doen.
Ik ben heel erg dankbaar voor al jullie reacties. Ik blijf bijhouden hoe het met me gaat. Elke keer blijf ik berichten posten en ik hoop zo dat jullie dat ook doen!
Alvast bedankt!
P.s. Mn moeder, die altijd optimistish blijft, hoorde ik zeggen:" als dit niet werkt weet ik het ook niet meer"
Stap naar een hoger iemand. Vertrouwenspersoon, teamleider, desnoods directeur. Durf je dit niet alleen? Vraag je ouders (of een andere volwassenen) om hulp. Schrijf desnoods een brief als je echt heel bang bent


Mijn mentrix weet ervan, vertrouwenspersoon ook maar ze houden het alleen hij praten. Één keer heeft de vertrouwenspersoon de klas aangesproken. Toen gingen ze in een groep om me heen staan" wat heb jij verteld? Nu wordt ... Straks geschorst door jouw schuld!" daarna werd alles alleen maar erger.....
Arme meid! Maar het is helaas onmogenlijk om al het pesten te stoppen.
Ja, maar waarom kan dat niet? Waarom zet niemand zich ervoor in? Bij mij begint het pesten nu weer in een nieuwe klas. Ik wordt vanaf groep 1 gepest, toen wist ik alleen niet dat t zo heette, dus intotaal wordt ik 7 jaar lang gepest. En dan reken ik dit jaar en pesterijen bij sporten(daar zitten mensen van de basisschool op) en een enorme pesterij op het pleintje vorige zomervakantie niet mee. Ik wordt mn hele leven dus al gepest.
Nog steeds heeft niemand er wat aan gedaan.
Ik ben doodongelukkig. Zelfmoord doe ik niet, dan doe ik mijn vrienden en kenissen pijn.
Net had ik een gesprek met mijn moeder. Ik zei dat ik geen zin had in school en zij vroeg waarom. Ik zei omdat ik naast een meisje zit die over mijn rug roddelt(ik heb haar horen praten tegen mensen die me wel oké leken. Nu niet meer.) en ik geen zin had in al die mensen die me toch maar negeren. Ik heb geen zin in onzekerheid. Mijn moeder zuchtte, zei dat ze hoofdpijn van me kreeg en ik op moest houden. Mijn vader was er ondertussen bij komen staan. Toen zei mijn moeder het ergste ooit:
"Je moet wel van goede huizen komen wil je met Inge bevriend worden. Ze is veel te kieskeurig."(ben ik helemaal niet)

De " tekentjes heb ik gezegd de rest mijn moeder.

Weet je, rudolph(beroemde bakker waar ik fan van ben) heeft het vast ook niet makkelijk gehad op school." maar ik wordt geen bakker!" nee? Wat wordt je dan? "journaliste of columiste." Dat gaat je toch nooit lukken. "waarom niet?" gewoon niet.
Eerder had mijn moeder dat al vrage. Maar al die tijd dat ik gepest werd vond ik steun hij schrijven. Sinds ik het kan is het mijn droom iets met schrijven te doen. Wat weet ik niet.
Ben ik echt zo stom? Dat niemand me aardig vindt? Dat ik nog nooit verkering heb gehad?(daar worstel ik ook mee, zie de topic: ben ik van hem gaan houden? En houdt hij ook van mij?)
WIE HELPT ME? Ik ben echt moedeloos, uitzichtloos en radeloos. Wat moet ik doen?
als ik dit zo lees voel ik me echt heel verdrietig!!!!!!!!! 😢!! ik ben echt blij dat je nog sterk bent gebleven in die tijden!!!! X

Tsja?!?!?! kan je niet dit huilend aan de politie vertellen (dat ze je dan serieus nemen)????? 

en hoe komen jullie erbij dat de pesten onmogelijk gestopt kan worden!??? alles is mogelijk!!!!

weetje wat dan echt de oplossing is??? dit aan een gene vertellen die je echt aardig vindt!!!

en als jouw ouders veel van jouw houden gaan ze naar jouw school komen en dan laten ze zien dat  ze woedend zijn en dat er iets gebeurd moet worden in plaats van dat jouw moeder flauw zegt van 'Ja als het niet stopt weet ik het niet' of anders is het beter dat je van school verplaatst worden!!!!!

want als jij groter word krijg je hier hele ernstige phystische klachten van!!!!!!!!!!!

want als ik dit lees word ik echt verdrietig!

#edit

Bel hiervoor naar 113online of sensoor of de kindertelefoon!!! meld dit nu het nog kan!!!! alsjeblieft!!!
Dat is mijn probleem. Ik heb niemand waar ik écht op kan vertrouwen. Ik heb wel vriendinnen maar niet zoals ze in boeken altijd beschreven worden( bel ze en ze komen kostte wat het kost naar je toe)
Ohw en mn moeder zei al:" ga maar weer lekker naar leerlingbegeleiding toe" ik haat mn ouders. Ze kunnen heel lief zijn hope maar af en toe doen ze me pijn. Ik heb al psychishe klachten volgensmij. Ik ben veel te onzeker en kan er niets aan doen.
Mijn ouders denken dat ik overdrijf. Ik moet het 5 jaar lang met deze klas doen. Ze gaan niet wéér regelen dat ik naar een andere school kan.
HELP!!!

Reageer