hee, ik wil ff mijn verhaal kwijt.

een paar maanden geleden heeft me moeder gehoord dat ze ongeneeselijke kanker heeft.
het begon allemaal een paar dagen na kerst. me moeder kreeg en pijn aanval terwijl ik met een vriendin buiten was. de moeder van die vriendin is ook bevriend met mijn moeder, dus die moeder ging checken bij mijn moeder omdat ze had gehoord dat ze zich niet goed voelde. toen heeft die moeder een ambulance gebeld omdat het echt niet goed ging met me moeder. die vriendin en ik kwamen thuis toen die ambulance net weg was. mijn vader ging naar het ziekenhuis voor mijn moeder en ik ging bij die vriendin slapen. de volgende dag hoorde we dat alvleesklier ontsteking was. toen heeft ze een week in het ziekenhuis gelegen en toen mocht ze naar huis. een maand later kreeg ze een onder zoek wat nou de oorzaak was en toen kwamen ze erachter dat het kanker was. een paar afspraken later wisten we dat ze niet meer beter werd. het ging allemaal zo snel. me moeder was der begravenis al aan het plannen, me broer deed alsof ze al dood was, me vader probeerde sterk te blijven en ik kon alleen maar mensen weg duwen. omdat ik gewoon niet weet hoe je hier mee om moet gaan. heeft iemand het zelfde mee gemaakt of heeft iemand advies hoe ik met me moeder in gesprek kan komen en haar niet weg duw?

xxx E