ik mag niet naar de dokter


Badge +1
  • Weet de weg
  • 20 reacties
Heyy iedereen,
ik denk dat ik misschien gilles de la tourette (een ticstoornis) heb omdat ik al meer dan een jaar 4 motorische en 2 vocale tics heb. Ik zou hiervoor graag naar de dokter gaan om te weten te komen of ik ook echt tourette heb. Het probleem is alleen dat ik van mijn moeder niet mag. Eerst zei ze dat het onzin was en dat ik geen tourette heb, en nu zegt ze: voor je het weet zit je bij een psycholoog.
wat zouden jullie in deze situatie doen? Xx

22 reacties

De huisarts zou je ook kunnen helpen bij het praten met je ouders. Het gebeurt namelijk wel vaker dat een jongere zelfstandig naar de huisarts gaat.

Wat naar dat je moeder je telkens onderbreekt. Het lijkt me nuttig om ook dit te bespreken met de huisarts. Die weet er vast raad mee.

Komen een bij momenten andere gezinsleden voor je op?

Gr. Kenshin
Hey,

Probeer het gewoon stapje voor stapje te bedenken. De eerste stap is naar de huisarts gaan. Als je eenmaal daar bent, kun je met je huisarts bespreken wat de volgende stap is. Het heeft geen nut om je nu zorgen te gaan maken om iets wat ver weg ligt. Probeer dat gevoel even te parkeren en eerst je huisarts te spreken.

Gr. Pin
Hey,

Mocht het alsnog niet lukken om je ouders mee te krijgen naar je huisarts, zou je ook kunnen overwegen om je huisarts een mailtje te sturen of om de praktijk te bellen tijdens een telefonisch spreekuur.

Is er nog iets wat je zou willen naast de diagnose? Wil je bijvoorbeeld hulp om ermee te leren omgaan of iemand om erover te praten?

Zelf heb ik ook tics en ik weet vrij zeker dat als ik getest zou worden, ik ook de diagnose Gilles de la Tourette kan krijgen. Ik laat dit niet doen, omdat het voor mij geen toegevoegde waarde heeft. Ik hoef geen hulp voor mijn tics en ik heb ook geen label nodig.

Dat zijn ook dingen om over na te denken, want als je niks anders wil dan de diagnose, moet je best veel moeite doen voor alleen een naam. En don't get me wrong, misschien is dat het voor jou helemaal waard en dan moet je er ook echt voor gaan.

Gr. Pin
Goed dat je het gaat proberen. Ik hoop dat je de hulp zal krijgen die je nodig hebt.

Graag gedaan trouwens 🙂 Moest je nog vragen hebben, laat je het maar weten.

Gr. Kenshin
Hey Uhmm

Ondanks dat je je best hebt gedaan om je tics met je vader te bespreken, lijkt hij hier geen oor naar te hebben. Da's vervelend. Wel goed dat je het geprobeerd hebt.

Ik stelde het volgende al eerder voor, maar zou het werken om te vertellen dat je last hebt van bv. hoofdpijn? Je zou kunnen zeggen dat deze hoofdpijn je in de weg zit bij je dagelijkse activiteiten.

Gr. Kenshin
Badge +1
bedankt voor de tip!

ja ik zou er graag mee willen leren om te gaan omdat ik er zoals het nu gaat best veel last van heb . maar ik kan er alleen mee om leren omgaan als ik een diagnose heb.mijn moeder zegt dat als ik er iets aan wil doen dat ik dan gelijk bij een psycholoog terecht kom en dat wil zij niet, maar ik denk dat ik ook op andere manieren er mee om zou kunnen gaan. bijvoorbeeld door medicatie ofzo.ik denk niet dat het nodig is om er verder nog met iemand over te praten omdat dat waarschijnlijk toch niks toevoegd.gr van mij
Hey,

De diagnose moet gesteld worden door een psycholoog of psychiater (of neuroloog vgm, maar psycholoog is vgm meer gebruikelijk). Je moeder heeft ook gelijk dat je dan dus meteen bij een psycholoog loopt. Zij kunnen je namelijk ook meteen helpen en je tips e.d. geven.

Echter zie ik niet waarom het erg zou zijn om een psycholoog te zien. Zo'n persoon kan je echt helpen. Je hoeft niet per se te praten ofzo over je gevoelens, maar ze kunnen je wel helpen om bv je tics te onderdrukken.

Gr. Pin
Badge +1
Hoi Keshin
Het is me gelukt. Ik heb tegen mijn moeder gezegd dat ik snachts moeilijk in slaap val en daardoor ook overdag sneller moe ben. Ze gaat nu overleggen met mijn vader wat ze er mee aanmoeten.
Gr van mij
Yes, goed gedaan 🙂 Hopelijk heb je binnenkort een afspraak bij de huisarts.

Gr. Kenshin
Badge +1
Hai,

ik zou best wel zelf een afspraak bij de dokter willen maken maar wat moet ik dan doen als ik uiteindelijk een diagnose heb? Want als ik aan mijn ouders ga vertellen dat ik die diagnose heb dan worden ze boos omdat ik naar de dokter ben geweest zonder dat van te voren aan te geven. Btw: mijn moeder denkt nu opeens dat ik lieg over dat ik te weinig slaap. Iedere keer als ik het er met haar over probeer te hebben doet ze alsof alles wat ik zeg onzin is en dan veranderd ze snel van onderwerp en dat geeft mij een naar gevoel.

gr van mij
Hoi

Je hebt last van tics, en zou hier graag voor naar de dokter gaan. Je moeder is hier geen voorstander van, ze noemt het onzin, en vreest dat je bij een psycholoog terecht zal komen.

Het is verstandig van je om de huisarts te willen raadplegen. Wat jammer dat je moeder niet inziet dat je door een arts of psycholoog heel erg geholpen kan zijn.

In principe kan je alleen naar de huisarts. Je zou eventueel een vriend(in) of familielid kunnen meevragen. Denk je dat je, ondanks dat je moeder er niet mee instemt, zelfstandig naar de huisarts durft?

Groetjes
Kenshin
Badge +1
Hai @Pin en @Kenshin
Het is gelukt!
Mijn moeder ziet nu eindelijk in dat het voor mij lastig is om tics te hebben en ik heb haar kunnen overhalen om naar de dokter te gaan.
Ze gaat een afspraak maken voor in de herfstvakantie.
Héél erg bedankt voor jullie hulp!!
Gr van mij
Hey,

Wat fijn zeg! Alvast veel succes bij de huisarts!

Gr. Pin
Yes, goed zo 🙂 Hopelijk wordt je daar de nodige hulp geboden.

Gr. Kenshin
Badge +1
Nee ik denk niet dat ik dat alleen durf. Vooral omdat ik pas 13 jaar ben.
Dat je alleen naar de huisarts gaan vrij eng vindt, kan ik me voorstellen. Heb je iemand in gedachten die met je zou kunnen vergezellen? Een vriend(in) bijvoorbeeld, of een familielid?

Sommige scholen hebben een verpleger, schoolpsycholoog, of leerlingenbegeleider. Daar kan je, ook zonder het medeweten van je moeder, terecht. Je zou je mentor kunnen mailen met de vraag of je een afspraak kan maken bij zo'n hulpverlener.

Gr. Kenshin
Badge +1
Ik denk dat het vrij moeilijk word om zonder dat mijn ouders het weten toch naar de dokter te gaan aangezien mijn vader non-stop mijn locatie kan zien via google maps en hij altijd wil weten waar ik ben omdat hij overbezorgd is 😞. En mijn school heeft zoiets als een verpleger, schoolpsycholoog of leerlingbegelijder niet. We hebben wel iets als een onderbouw begelijder maar die gaat niet over de gezondheid van de leerlingen.
Denk je dat je je overbezorgde vader zou kunnen overhalen om met jou naar de huisarts te gaan? Je zou hem kunnen vertellen dat je je zorgen maakt over je gezondheid, en dat je het een en ander graag zou laten nakijken. Eenmaal bij de huisarts, mag je zelf bepalen of je vader de spreekkamer mee binnengaat of niet.

Als je vader instemt met je huisartsbezoek, zou hij met je moeder kunnen praten. Wie weet kunnen zijn woorden tot haar doordringen.

Gr. Kenshin
Badge +1
Hai @Pin

ik snap zelf ook niet wat mijn moeder erg vind aan als ik naar een psycholoog ga maar ik snap haar wel want ik krijg dan wel gelijk een “label” als HET meisje dat naar een psycholoog gaat. Ik snap heel goed dat zij dat niet fijn vind maar ik denk dat het wel het beste voor mij en mijn tics is. Ik heb in deze maand al een aantal keer gehad dat iemand (waaronder mijn ouders zelf) vroeg waarom ik zo raar met mijn gezicht doe, dit komt dus doordat ik dan een tic heb maar als ik dat probeer uit te leggen aan mijn moeder dan zegt ze dat ik me aanstel en dat ik eens op moet houden over die tics.het ziet er dus niet uit dat ik binnenkort naar een dokter/psycholoog kan om een diagnose te krijgen. Ik weet niet wat ik nu moet doen.

gr van mij
Hey,

Dat label valt echt wel mee hoor, met "het meisje dat naar een psycholoog gaat." Ik heb jaren bij psyhologen gelopen en de enige labels die ik heb gekregen, zijn stoornissen uit het DSM 👍

Ik zou nog steeds proberen om zelf een afspraak te maken bij je huisarts.

Gr. Pin
Badge +1
ik zal het proberen. In ieder geval heeeel erg bedankt voor je hulp!
Badge +1
Uh hey keshin, ik weet niet of je dit ziet maar het is me niet gelukt...
steeds als ik probeer te zeggen dat ik erg last heb van mijn tics negeert mijn vader het een soort van. Ik heb ook niet een al te goede band met mijn vader omdat we vaak ruzie hebben en hij is vaak boos op me. Oftewel: ik weet nog steeds niet wat ik moet doen.
gr, van mij

Reageer