Mijn verhaal

  • 9 April 2020
  • 5 reacties
  • 464 Bekeken

Reputatie 1
Badge

Hey allemaal,

ik ben 13 jaar oud en heb super veel meegemaakt. Omdat ik er met niemand over kan praten deel ik het met jullie. 
 

Toen ik 9 was gingen mijn oiders uit elkaar. Dat is een vechtscheiding geworden. Mijn vader was vreemdgegaan en hij woont nu met die vrouw, en ze zijn getrouwd. In het begin was ik helemaal hotel de botel van haar, omdat ze zo aardig deed enz. En omdat ze het beste met me voor had. Maar toen kwamen mijn vader en stiefmoeder er achter dat ik wel eens steelde op school. En in plaats van zich zorgen te maken over hoe het met me gaay maakte ze het alleen maar erger. Sindsdien probeer ik alles goed voor hun te doen. Te zorgen dat ik alleen bij hun woon en mijn zusjes ook. Toen in groep 7 heb ik veel problemen met ondergewicht gehad. Ik spuugde al mijn eten uit omdat ik niet tevreden was met mijn lichaam. op 2e kerstdag ben ik toen zelfs opgenomen in het ziekenhuis met 40 graden koorts. 
 

maar dit is het nog niet. Terwijl de mentale mishandeling van mijn vader en stiefmoeder doorgingen heb ik mij afgezet tegen mijn moeder. Er waren veel rechtzaken en onderzoeken etc. Dat viel mij zwaar. Toen ben ik online seksueel over de grens gegaan. Ik heb mijzelf geprobeert te verkopen aan de mensen die mij w waarderen. Want ondanks dat ik een nieuwe start had gemaakt op de middelbare school werd ik nog steeds heel erg gepest. Dat ik als meisje met kort haar gay zou zijn. 
 

ik heb ook weinig vriendin op school. Sinds kort een meisje waar ik het heel goed mee kan vinden. Het lichtpuntje dat mij ervan weerhoud zelfmoord te plegen. 
 

in Oktober zijn mijn vader en stiefmoeder achter mijn online gedrag gekomen. En ja, ik had het allemaal niet moeten doen. En ik heb er spijt van. Maar nogmaals inplaats van mij te helpen hebben ze het erger gemaakt, de mentale mishandeling werd erger. 

Tot eind januari. Toen mijn vader mij geslagen heeft en mijn stiefmoeder ook. Ik heb een paar dagen nog in doodsangst geleefd daar, maar toen ben ik naar mijn moeder gegaan. Die toch nog open stond voor mij, ik ben haar hoer heel erg dankbaar voor. 
 

Al geeft ze mij nu deze fijne leefomgeving waar ik goed kan opgroeien dreigd de raad van de kinderbescherming mij en miin 2 zusjes uit huis te plaatsen. Ik ben bang.…

 

En buiten dit alles heb ik nog mijn tienerdrama, zoals jongens en school. Maar het is allemaal te veel! En door Corona kan ik mijn enige vriendin niet zien... 

 

ik ben de afgelopen 2 jaar door de stress bij mijn vader veel gewicht aangekomen. Gewoon een normaal gewicht voor mijn leeftijd en lengte. Alleen snoep ik veel te veel. Allemaal door stress. Ik heb ook vaak random bloedneusen. Maar ik ga corona gebruiken om fit te worden. Veel workouts thuis doen en hardlopen. 
 

ik hoop dat jullie allemaal gezond zijn en blijven! Be strong and take care of each other!❤️


5 reacties

Hoi

 

Wat naar dat je dit allemaal hebt moeten meemaken. Lastig hoe je bijvoorbeeld geen gezonde thuissituatie had bij je vader en stiefmoeder. Dapper van je, om bij je moeder in te trekken. 

 

Je woont momenteel bij je moeder samen met je zusjes, maar de kans bestaat dat jullie uit huis geplaatst zullen worden. Zijn hiervoor al sociaal werkers of iets dergelijks langsgekomen? Als er jullie gevraagd wordt naar jullie thuissituatie, lijkt het me verstandig om eenvoudig eerlijk te antwoorden. Op die manier kan ervoor gezorgd worden dat jullie kunnen verblijven op de plek die het beste voor jullie is. 

 

Heb je (online) contact met je vriendin? Jullie zouden kunnen videobellen, of berichtjes uit kunnen wisselen. Als jullie op een ok-afstand van elkaar wonen, zouden jullie zelfs kunnen gaan wandelen (de anderhalve meter respecterend).

 

Denk je dat je op momenten dat je de drang naar snoepen voelt, iets gezonds kan pakken? Wortelen bijvoorbeeld. Daar kan je gezellig op kauwen, wat mij tot rust brengt, en je hebt ook nog eens wat gezonds binnen. Ook zou je jezelf kunnen afleiden van het snoepen door bijvoorbeeld een spelletje te spelen met je zusjes, of door je kamer schoon te maken. Jezelf af en toe belonen met een snoepje is uiteraard ok. 

 

Kan je bij iemand terecht met alles wat er speelt? Je moeder bijvoorbeeld, of een familielid? Aangezien je een hoop lijkt te moeten dragen, zouden regelmatige gesprekjes je volgens mij goed doen. Dat zou eventueel, bij voorkeur zelfs, met een professional kunnen. Denk je contact op te kunnen nemen met de huisarts? Dat kan telefonisch of per mail. 

 

In de tussentijd vind je een gesprekje met de Kindertelefoon misschien wel fijn. Zo even anoniem je verhaal doen, gehoord worden en advies krijgen doet vast goed. Je kan zowel chatten als bellen. Kies maar voor hetgeen waar je je het beste bij voelt. 

 

Gr. Kenshin

Reputatie 1
Badge

Hii, bedankt voor je reactie! 
 

ik kan helaas niet bij een familie lid, de enige familie aan mijn moederskant is onlangs overleden en die van mijn vaders kant praten niet met me. 
 

ik praat nu met een psycholoog, maar het zou zo fijn zijn om gw met een vriendin te praten.

 

de sociale werkers zijn bij ons geweest. De raad van de kinderbeacherming. Maar ik heb ze verteld dat het allemaal prima gaat, alleen hebben mijn zusjes verteld dat ze het zwaar hebben. En dan zeggen ze dus dat we alle 3 uit huis moeten. 
 

dank voor je reactie

Goed dat je alvast met een psycholoog praat. Voel je je goed bij deze?

 

Met een vriendin praten is inderdaad vaak fijn. Heb je momenteel contact met die ene vriendin?

 

Je zusjes gaven aan het zwaar te hebben, waardoor jullie alle drie uit huis zouden moeten. Denk je dat het zware gevoel van je zusjes kan liggen aan de thuissituatie bij je moeder, of komt het eerder van wat anders?

 

Pfoef, ik heb meer vragen gesteld dan antwoorden gegeven. Neem gerust je tijd ze te beantwoorden, of beantwoord ze niet, als je dat liever niet doet :slight_smile:

 

Gr. Kenshin

Wat een verhaal zeg!

 

Het was een jaar geleden 

Hoe gaat het nu ?

Reageer