Ik werd toen ik ongeveer 7 jaar oud was tot ongeveer 14 jaar mishandeld door mijn broer. Mentaal en fysiek. Ik heb altijd mijn emoties moeten verbergen zodat het zou stoppen. Daar ben ik eigenlijk nooit mee gestopt. Ik verberg nog steeds mijn emoties en wil nooit met iemand over mijn emoties praten. Ik voel me erg zwak als ik erover praat. Ik heb ook problemen met mensen vertrouwen.. Ik vertrouw eigenlijk helemaal niemand. Ik heb altijd het gevoel alsof ze me iets aan willen doen. Ik vertel mensen nooit geheimen die ik heb of privé dingen. Ik heb altijd het gevoel alsof ze het dan later tegen me gaan gebruiken. Dat ze het dan aan andere mensen zullen vertellen of me voor schut zetten. Me dingen laten doen zo dat het privé blijft. Het wordt alleen erg moeilijk om al mijn emoties binnen te houden. Ik ben nu een puber en ben dus ook vaak verdrietig. Dat probeer ik zo min mogelijk te laten zien. Maar de gevolgen zijn dan wel dat het er allemaal uit komt als ik thuis kom. Ik moet vaak huilen als ik in mijn bed lig en probeer te gaan slapen. Ik denk dan aan mijn verleden en hoeveel impact het op mij heeft gemaakt. Ik denk ook aan mijn toekomst die er niet echt goed uit ziet. Het maakt mij allemaal erg verdrietig. Heeft iemand tips om minder verdrietig te zijn? Of hoe ik mijn emoties nog beter kan wegdrukken.