Hoi, ik heb een vraag ik kijk namelijk altijd de hele week op tegen werk. Ik heb niks wat ik er stom aan vind. Maar ik blijf er tegenop kijken en ik word er helemaal naar van als ik er aan denk. En wil als ik aan m'n werk denk het liefst per direct stoppen... Zijn er meer mensen die dit hebben? En heeft iemand advies voor mij?
A
Hi,
wat vervelend dat je het zo naar ervaart.
Ik denk dat het goed is om een paar vragen aan jezelf te gaan stellen:
- Doe ik dit werk graag
- Zal ik misschien iets anders gaan zoeken waarbij ik me misschien beter ga voelen, en misschien meer zin krijg om te gaan werken.
Ik denk dat deze vragen erg belangrijk zijn.
Stel dat je denkt bij jezelf van; Ik doe dit werk wel graag en wil niet stoppen. Dan zou ik even op je persoonlijk zelf even af gaan. En daarmee bedoel ik stel dan jezelf de vragen: Zijn er daar dingen gebeurd die ik niet fijn heb gevonden of zit ik zelf niet lekker in mijn vel waardoor werken lastiger gaat en ik het liefst me wil focussen op andere dingen.
Ik zal even mijn eigen ervaring met je delen omdat het misschien overeenkomt. Ik heb na mijn examenjaar een nieuwe baan gekregen, super leuk werk, maar beperkte me ` leven ` wel op dat moment want het was van 6u s morgens tot 17u s middags, en dat deed ik bijna de gehele tijd dat ik vrij was na mijn examens en mijn gehele zomervakantie. Dat betekende dat eigenlijk mijn geniet momentjes en even rust voor mezelf er bijna op dat moment er niet van kwam. Op een gegeven moment begon school weer en bleef ik 3 avonden door de weeks en in het weekend werken. Dat gaat op een gegeven moment echt opbreken en dat heb ik toen ook wel gemerkt want kreeg er steeds minder zin in, werd misselijk bij het er naar toe gaan, zag er gewoon heel erg tegen op. En achteraf logisch want me lichaam gaf het gewoon op. Toen ben ik met iemand gaan praten en die zei ook dat het een normaal effect is en dat ik eigenlijk gewoon een burn out heb omdat ik teveel druk voor mezelf er op had gelegd. Nu heb ik voor mezelf besloten om even lekker rust te nemen en even te genieten van me zomer vakantie en 2 maanden van te voren. En dat kan zeker wel even helpen om even tot mezelf weer te komen.
Soms en dan spreek ik vanuit mezelf leg ik best wel wat druk op mezelf en dan vooral wat betreft werk en school, want het is allebei erg belangrijk. School voor je toekomst en werk omdat je in deze tijd gewoon werk moet hebben anders kun je gewoon niks, alles is zo duur. En daarmee is mijn hoofd toen gewoon in de knoei geraakt.
Ik hoop dat je hieruit gaat komen en goede beslissingen voor jezelf gaat maken en kunt gaan nemen en kijk vooral goed naar JEZELF, jij bent immers de enige die kan zeggen wat je voelt en hoe je je erbij voelt.
Heel veel succes !
Mocht je nog vragen hebben kan je me terug feedbacken via het apenstaartje.
Groetjes,
Just Helping.
A
Hii!
ik had dit zelf ook. Ik werkte alleen op de zaterdag in de bloemen en ik werd er alles behalve blij van. Als ik er was kon het wel gezellig zijn maar de avonden ervoor waren drama. Huilen en niet kunnen stoppen, tot aan hyperventileren aan toe. Vaak sliep ik maar 2 a 3 uur die nacht en dat maakte het idee om naar werk te gaan ook niet makkelijker… ik heb het er uiteindelijk met mn ouders over gehad en mijn vader had een mailtje gestuurd dat het mentaal niet goed met mij ging en ik even niet kwam… dit was in november. Ik ben niet meer ernaartoe gegaan. In maart hadden we een mailtje gestuurd dat ik niet meer terug kwam want het ging een stuk beter nu ik niet naar dat werk hoefde. Ik vond een andere baan die ik veel leuker vind en echt veel beter bij mij past. Deze houd ik ook vol met alle plezier. Gaan angst meer de dag voor werk en dat scheelt zo ongelofelijk veel stress.
als deze baan die je nu hebt je er zo over laat voelen, is het misschien beter om een andere baan te zoeken. Het scheelt echt zo veel stress
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your username or e-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
