Zelfmoordgedachten, wat kan ik nog meer doen?


  • Anonymous
  • 0 reacties
hee
Aangezien mijn afgelopen topic is gesloten omdat het is strijd was met de forum regels (wat ik niet wist haha) open ik hierbij een nieuw topic.

Ik weet echt niet met wat ik moet doen. Zelfmoord lijkt de enigste oplossing maar dat is gelijj weer zo definitief. Zou er please please please iemand weten wat ik nog kan doen?
Xxx

46 reacties

Kun je niet praten met iemand, over wat er met je is (ik bedoel in real-life), want dat lucht vaak op!
Super vervelend voor je, dat je er zo aan toe bent, maar geloof me, je moet geen zelfmoord plegen.
Op het eerste gezicht lijkt het een optie, maar als je langer na gaat denken ga je toch superveel missen.
Misschien lijkt het alsof niemand van je houdt (tenminste dat heb ik in je vorige topic gelezen, maar wij zijn er voor je, en we houden van je!:o
xxx
Xx_iemand_xX
Hee lieve meid,

Zoveel bewondering voor jou dat je nu dit topic maakt! Ik ga erover nadenken en je hoort van me. Er zijn geen kant-en-klare oplossingen, maar ik heb wel dingetjes die mij helpen. Waar ik in de eerste instantie ook aan denk is praten, echt waar, dat lucht zo erg op hè! Voor nu is dit het. Ik hoop dat je vandaag een rustige dag met een kleine glimlach tegemoet mag gaan. Gun jou het beste! Stay strong!

Veel liefs,
Bepositive!
Ik heb hier zelf ook heel erg lang last van gehad en ik heb de volgende dingen gedaan:

- Heel veel dingen met vrienden doen, het helpt misschien maar tijdelijk maar het is in ieder geval even een moment dat je je wat fijner voelt
- Zoek iemand waarvan je weet dat je hem of haar echt vertrouwt en praat er met hem/haar over. Het lucht heel erg op als je erover kan praten en weet dat mensen je steunen.
- Veel sporten was voor mij een manier om nare gedachten kwijt te raken. Dit kan voor jou anders zijn, maar als je de hele tijd stil zit ga je vaker over nare dingen denken.

Het leven voelt nu misschien niet geweldig en zelfmoord kan misschien op dit moment een hele goede oplossing lijken, maar het is waar wat iedereen zegt, het wordt beter, echt waar. Je kan het je nu misschien niet voorstellen, maar over een poosje kijk je terug op deze periode en besef je dat je heel blij bent dat je het niet gedaan hebt en dat je blij bent met je leven.

Heel veel sterkte, en als er iets is wat ik voor je kan betekenen, laat het me weten 🙂
Hee
Thnx voor t reageren Xx_iemand_xX, Bepositive en BlackRider,

Ten 1r Xx_iemand_xX
Eugenlijk heb ik biet echt iemand om mee te praten. Ik ben bang dat mensen me raar aan gaan kijken enzo. Ik heb het echter wek tegen mijn mentor gezegd, maar die neemt het. Volgens mij niet serieus. Die denkt dat het allemaal wel me valt. Een vertrouwrnspersoon is geen optie, want ondanks dat vertrouwenspersonen zwijgplicht hebben weet ik dat ze dit toch aan mijn moeder moeten vertellen. Dat wil ik ECHT niet want dalijk wordt ik weer uit hyis geolaatst en zijn er weer hele grote drama's enzo.

Ten 2e Bepositive
Dank je wel voor de bewondering die je hebt :)
Ik weet dat er geen kant- en klare oplossingen zijn. Dat zou alles wel veel makkelijker maken. iedereen op dit forum zegt dat praten de beste oplossing is enzo, maar ik heb hele slechte ervaringen met praten en mensen vertrouwen.

En ten 3e Blackrider,
Wat naar dat je hier zelf ook last van hebt gehad. Het is echt vreselijk! Bedankt voor de goeie ideeën die je hebt gegeven. Daar kan ik denk ik wel wat mee. Alleen die ene over het praten ben ik niet zo zeker van. Afspreken doe ik al best wel vaak maar dat van sporten ga ik zeker doen! Ik sport al best wel veel maar van mijn moeder mag het eigenlijk niet omdat ze niet wil dat ik nog meer afval. Maar dat maakt me geen reet uit want ik doe gwn wasr ik zin in heb. Als ik sport dsn kan ik me even helemaal afsluiten van alles wst er om me heen gebeurt. En dat vind ik heel erg fijn. Blij met mijn leven zal ik toch nooit meer worden, daarvoor is er al teveel gebeurd, maar het kan volgens mij niet slechter worden dan nu, dus kan het alleen jog maar beter worden, toch?
En ik zal het laten weten als er iets is wat je voor me kan doen, al heb ik geen idee wat dat dan zou moeten zijn haha :p

Xxx
.WannaBeLoved.
Lieve WannaBeLoved,
Super knap dat je al zoveel dingen hebt geprobeerd!
Geloof me, elk klein stapje is gezet.
Kun je dan je mentor niet mailen, en zeggen dat je er écht last van hebt, dat je het écht moeilijk hebt, en kun je dan niet zeggen dat je niet wil dat je ouders erachter komen?
Je bent sterk meid, geloof me. Het is echt heel knap hoe jij het volhoudt! En niet opgeven hè.
Xxx
Xx_iemand_xX
Heei Xx_ieand_xX
Jk zou kunnen proberen om inderdaad een mailtje te sture, maar hij weet al lang wat er aan de hand is. Hij onderschap het problem volgems mij alleen maar. En iedere keer aals mijn ik ook maar met iemand praat zeg ik er sws standasrd bij dat ik niet wil dat er nasr huis wordt gebel/ dat mijn moeder erachter komt.

Masr in ieder geval heel erg bedankt voor het meedenken allemaal

Xxx
.WannaBeLoved.
Wat je ook kan doen is met de vertrouwenspersoon op je school praten. Als je bij hem of haar aangeeft dat je niet wil dat je ouders het weten dan zal het ook absoluut niet aan hen vertelt worden.
Hee BlackRider
Het is vaker gebeurd dat die vertrouwenspersoon dinge aan mijn moeder heeft verteld, dus dat is niet rcht een oplossing voor mij. Maar heel erg bedankt dat je needenkt en me wil helpen. Ik waardeer het heel erg!!!
Xxz
Hee,

Je schrijft dat je het moeilijk vindt om mensen te vertrouwen. Je bent bang dat ze het door moeten vertellen aan je moeder. En ja, die kans is er zeker. Maar hee, wat denk je ervan om naar de huisarts te gaan? Ik weet niet hoe het zit met jouw leeftijd en de regels rondom zwijgplicht. Je zou ook online hulp kunnen zoeken. Ik doe nu bijvoorbeeld een zelfhulpcursus op 113Online, maar ze hebben ook dingen als chat- of emailtherapie. Misschien is dat wel iets voor je, al is het maar om de tijd tussen nu en vol vertrouwen in je huisarts te overbruggen. Echt waar, praten kan zo opluchten! Verder kan ik mijn gevoelens goed kwijt op papier, ik schrijf, ik teken, het helpt me echt.

Maar er zijn heus meer dingen die je kunt doen.. Dingen die helpend zijn (niet persé 'echt helpen' misschien). Ik zag dat jullie het al hadden over sporten en leuke dingen doen met vrienden! Wat goed! Het probleem is misschien niet op te lossen, maar je kunt wel leren om met het probleem om te gaan, en zo 'helpen' deze dingen toch nog. Afleiding kan zo goed zijn. Wat vind jij leuke dingen om te doen?

Verder: Je schreef dat je best meer wilde sporten om dan meer af te vallen. Maar meid, dat is niet de bedoeling.. Daar maak je jezelf alleen maar kapot mee. Ik weet natuurlijk niet of je problemen met eten hebt, maar probeer alsjeblieft goed te eten, zeker als je zoveel sport.. Het is de bedoeling dat je wat stabiliseert, dat je je kracht kunt voelen en zo gaat voelen dat je het leven aankunt. Daarbij is het zo belangrijk om goed voor jezelf te zorgen: Voldoende en gezond eten en drinken, goede nachtrust, lichaamsbeweging, frisse neus.. 

Doe je lieve dingetjes voor jezelf? Neem een bad, lak je nagels, doe een ontspanningsoefening of doe een gezichtsmasker op.. Op die manier ga je ook een beetje meer naar je lichaam toe, dus uit je hoofd. En dat kan zo goed zijn. Ik vind het zelf heel helpend. Weet jij nog meer lieve dingen die je voor jezelf kunt doen?

Ik hoop dat je hier wat aan hebt. Als ik meer dingetjes weet die ik doe, zal ik het sturen.

Veel liefs,
Bepositive.
Heei bepositive,
Als ik naar mijn huisarts ga ermee, zal zd dat dan niet tegen mijn moeder moeten vertellen? Ik ben nu 15 jaar. Wat goed van je dat je zelf een cursus doet!! Helpt dat een beetje? Ik zal straks even wat dingetjes opzoeken daarover. Praten durf ik gwn echt niet. Iets in mij blokkeert dan helemaal en uk weet niet hoe het kan en wat ik eraan kan doe. Dingeb die ik leuk vind om te doen weet ik eigenlijk niet zo goed. Ik vind het alleen echt leuk om de honden in de buurt uit te laten en dat zijn er best wel veel. Meestal wandel ik tegelijk met 6 of 7 honden en dat vind ik wel ech. Super lleuk. Verder weet ik niet zo goed wat ik leuk vind.

Ik weet dat ik mezelf kapot aan het maken ben daarmee. Ik heb genoeg problemen met eten. Ik eet niets of alleen avibdeten en dan geef ik meestal gelijk over of neem ik laxeerpillen. Ik weet dat het slecht is maar ik ben er verslaafd aan. :(


Eigenlijk doe ik nooit lieve dingetjes voor mezelf. Maar ik zal we. Kijken wat ik kan gaan doen 🙂
de tip over ontspanningsoefeningen zal ik zeker gaan proberen. Ik denk dat ik er wat aan zal hebben. Heel erg bedankt dat je me wilt helpen en meedenkt over allerlei dingen die me kunnn helpen
Hele dikke knuffel
.WannaBeLoved.
Hoihoi,

Ik weet het niet, sorry. Misschien weet iemand anders het.
De cursus helpt me denk ik wel. Ik heb nog steeds wel erg veel last van de zelfmoordgedachten, maar word me door deze cursus wel wat meer bewust van hoe ze ontstaan, dat is denk ik wel goed voor me. Het is het proberen zeker waard.
Wat vervelend dat praten niet lukt. Misschien komt dat wel door wantrouwen.. Je zal vast iets zeggen, maar juist datgene wat zo diep zit, spreek je niet uit omdat je het niet vertrouwt. Klopt dat een beetje? Vertrouwen opbouwen heeft tijd nodig.. Je kunt ook chatten met 113Online, Sensoor of de Kindertelefoon, etc. Ik vind praten ook niet altijd even prettig. Meestal `oefen` ik het dan vooraf met een vrijwilliger of probeer ik mijn gedachten/gevoelens voor mezelf te verwoorden in een boekje of op het forum.
Wat leuk zeg, dat je het leuk vindt om honden uit te laten! Ik heb zelf ook een hond en vind het heerlijk om met hem te lopen! 🙂 Misschien kan je op zoek gaan naar een nieuwe hobby. :)
Wat heftig meid.. Echt waar, je verdient de hulp zo erg..
Supergoed dat je een ontspanningsoefening wilt proberen! Hopelijk helpt het een beetje.

Slaap lekker voor straks en een dikke knuffel terug,
Bepositive!
Wat ik kan vinden heeft de huisarts gewoon zwijgplicht, ook als je minderjarig bent. Alleen is het wel zo dat in nederland de rekening van je huisarts direct naar je zorgverzerking gaat, deze vergoed het wel volledig dus je ouders zullen nooit een rekening zien, maar als ze online kijken in wat de zorgverzekering allemaal heeft betaald dan staat er wel bij dat je een keer naar de huisarts bent geweest (niet waarom of wat er gezegd is, alleen dat je bent geweest).
Hee
BlackRider,
Bedankt voor het opzoeken
Xxx
Hey,

Ik wil alleen even zeggen dat je er neit alleen voor staat.
Ik herken je gevoel heel erg.
Er zijn altijd mensen die om je geven, ook in je omgeving.
Is het ooit in je opgekomen dat ook docenten om je geven? Echt! Als ik voor de klas sta geef ik om al m'n leerlingen en ik zou er voor geen goud een willen missen!

Zoek alsjeblieft hulp.

En als je denkt dat je er een einde aan gaat maken, bel dan echt 113!
Ze helpen echt heel goed!

Never give up!

Liefs,
Eigenlijk is het nooit in me opgekomen dat docenten om me geven. Nja, op 1 docent na dan. Dat is mn Duitse docent en hij is echt heel erg aardig. Hij was mn mentor in de 2e en hij weet een beetje wat er aan de hand is op dit moment. Een week voor de vakantie liep ik huilend het lokaal uit omdat er teveel dingen waren waaar ik aan moes. Denken enzo en toen liep ie aachter me aan en zei hij dat ie het heel erg vind wat er allemaal aan de hand is en toen zei ie dat hij wilde dat ik zn dochter wss omdat ie me ziet als zijn eigen kind. En toen hij dat zei heeft dst wel wat met me gedaan. Maar hij is denk ik de enigste.
En je zegt never give up. Maar ik wil wel opgeven. Ik kn ht niet meer aan. Het wordt me gwn allemaal teveel. Het spijt me.
Schat, hoe haat t nu?
Dr is alwaar een week of anderhalf overheen (niet veel maar oke).
Is t je gelukt met iemand te praten?
Lukt t een beetje om lief voor jezelf te zijn?

Wanneer wordt ej 16?
Want je kan natuurlijk ook wachten tot je zestien bent en dan naar de huisarts. Dan hoeven je ouders ook neit te tekenen voor therapy. (Dat wat mijn plan maar t mislukte omdat ik een ander plan had wat ik liever uitboorde, als je snapt wat ik bedoel).
Maar als t nog heel lang duurt voor je 16 bent kan je beter eerder al hulp zoeken.

You never stand alone!

liefs,
Heei. Het ging weer iets beter, maar toen zijn er wat dingetjes gebeurd op school enzo waardoor ik weer ben gaan snijden. Het is me nkg niet gelukt om er over te praten met iemand, want ik durf die stap niet te maken. Die is te groot!
Ik word op 25 augustus 16. Hoeven je ouders niet meer te tekenen enzo daarvoor als je 16 bent? Ik hoop dat ik de 16 jaar haal. Ik probeer steeds punten te hebben waar ik zegmaar naartow leef maar nu weet ik er geen 1 meer. Er zijn eigenlijk alleen nog maar dingen waar ik tegenoo kijk. Zoals mijn examens en dat ik ga zakken ( dat weet ik tich al zeker) en dat ik dan heel erg lang zomervakantie heb en dan de hele dag thyis moet zitten want al mn vriendinnen zitten op vwo en gymnasium en ik op vmbo, dus als ik examens heb gedaan zitten hun nog op school. Ik heb gwn geen zin meer in de toekomst. Heel veel mensen hebben een beeld over wat ze willen doen in de toekomst, en dat heb ik okk wel, daar niet van maar ik zie mezwlf niet in de toekomst.
Mrja sorrg voor mijn gezeur haha ik ben een zeik kind ik weet het
Xxx
Lief, je bent echt geen zeik kind.
Je hebt gewoon problemen (je bent geen probleem!).

Op je zestiende mag je zelf tekenen. Maar t is altijd fijn als je ouders erachter staan.
En je moet natuurlijk wel je afwezigheid thuis kunnen verklaren.
25 augustus duurt nog best lang...
Misschien desurve je wel al naar de huisarts? Dat mag sowieso zonder je ouders.

Is er niet een droom die je nog hebt? Hoe groot of klein dan ook? Iets waar je voor wil vechten?
K wil bv dood, maar ergens wil ik ook een EHBO cursus afronden, en m'n turnlesgeef diploma niveau drie halen, en voor de klas staan, en een boek schrijven, en de halve marathon lopen en noem maar op!
Ergens zit zat meisje nog dat dromen heeft. Ze is alleen gebroken. 
Wat zijn jou dromen? Dingen waar je voor kan vechten?

O schat, snijden is natuurlijk niet goed, maar liever dat dan dat we je moeten missen.
Misschien kan je t snijden vervangen?
K vervang t nu een beetje door tekenen. Ik teken oneindige lijnen. T werkt... Soms...

Jij kan vechten!
Niet alle dagen zullen leuk zijn, maar wel waardevol.

Geef niet op.
Jij kan dit!

Xx
Pheebs
Heei
Ik weet echt niet of ik naar de huisarts durf te gaan.
Ik wil heel graag dierenarts worden, trouwen met mn vriend en 4 kinderen.maar of het wel haalbaar is weet ik niet. Ik heb al vaker geprobeerd om het snijden te vervangen en dan gaaf het ook wel even wat beter maar dan op een gegeven moment is er iets in mij dat zegt dat ik ne gewoon moet gaan snijden.dat gaat automatisch, ik kan er echt niks aan doen. Ik zal dat van de lijnen tekenen een keer proberen als ik de drang weer heb om te snijden.
Ik vind het echt heel erg lief dat je me wil helpen.ik waardeer het echt heel heel erg!
Xxx
Als je zelfmoord pleegt is het sowieso niet mogelijk.
En anders: if you can dream it, you can do it!

Probeer minder en minder te gaan snijden.
In een keer stoppen is ondoenlijk. Maar langsaam is t te doen.
Maar een lijst met altanatieven en hang die op. Pas als je alles (of bv 3 dingen) van die lijst heb geprobeerd mag je snijden. 
Eerder niet.

You can do it!

De huisarts is eng, maar die heeft wel zwijgplicht.
Alles wat je vertalt blijft tussen die vier muren.
Ook wel fijn dat je dan even alles kan vertellen, denk je niet?

knuffels,
Heei
Je hebt gelijk dat als ik zelfmoord pleeg dat ik het dan niet meer kan behalen. Dat van die lijst heb ik al en keertje geprobeerd vroeger en dat werkte niet, maar ik zal het nog een keertje proberen, je weet maar nooit, toch?
Ik denk wel dat het fijn is om met iemand erover tw praten. dit forum helpt sowieso al een beetje. Ik denk toch niet dat ik naar de huisarts ga, maar dan zou ik her toch eerder bespreken met een vertrouwens persoon.
Xxx
Hey WannaBeLoved,
Hoe gaat het met je?
Heeei Xx_iemand_xX
Het gaat nog steeds niet goed met me,
De zelfmoordgedachtes worden erger en het snijden ook. Overal waar ik kom, zie ik mogelijkheden om zelfmoord te plegen. Ik ga eigenlijk alleen nog maar naar buiten voor school, maar verder durf ik niet meer naar buiten te gaan, omdat ik bang ben voor de reacties van anderen. Ik vind het al helemaak niks als ik naa school fiets en er stoppen auto's voor me zodat ik door kan rijden. Zelfs dan denk ik dat ze me raar aankijken. Ik heb een week en een dag geleden de vertrouwenspersoon gemaild voor ee gesprek, maar hij heeft nog steeds niet terug gemaild. Ik heb steeds meer ruzies thuis, heel vaak loop ik dan naar boven en dan word ik gewoon van de trap af geduwd. Ik weet niet meer wat ik allemaal nog kan doen

Het spijt me heel erg dat ik jullie lastig val met al mn problemen

Xxx
Lieve schat,

Probeer vol te houden! Hoe moeilijk het ook is.
Eens wordt het beter.

Superknap dat je de vertrouwenspersoon hebt gemailt.
Soms duurt t even voor hij terugmaild. Dat kan vervelend zijn. Maar dat is echt neit omdat hij je neit belangrijk vind!
Misschien heeft hij je mailtje nog neit gelezen (mijn vader, die in t onderwijs zit, loopt vaak drie a vier welen achter met z'n mail). Of weet hij net wat hij nu het beste kan doen.

Je kan dit forum natuurlijk gewoon gebruiken om je te uiten en je emotisch vrij te laten.
Misschien helpt dat je een beetje.

Liefs,
Heeei pheebe, bedankt voor het reageren :)

Ik probeer ook vol te houden, alleen heeft het heel veel energie nodig, en die energie hwb ik niet altijd.

En ik weet niet of het eens wel beter wordt. Het is nu al sinds ik 4 ben. AL 11 JAAR!!! Hoelang gaat het dan nog duren voordat het een keer beter gaat?

De vertrouwenspersoon bij mij op school geeft gym, en het is dan bij ons op school ook wel bekend dat gymdocenten minder vaak naar hun mail kijke enzo. Maar ik heb hem al een keer eerder gemaild (voor een vriendin die met hem wilde praten maar zelf niet durfde te mailen.) en toen reageerde hij al na 3 dagen. Maar ik zal het wel afwachtwn.

En ik denk dat dit forum wwl helpt bij mn gevoelens enzo te uiten

Xxx .WannaBeLoved.

Reageer