Wil geen moslim meer zijn

  • 18 August 2016
  • 6 reacties
  • 1334 Bekeken

  • Anonymous
  • 0 reacties
Nou, sinds begin van de vakantie heb ik al ruzie met mijn ouders. Ze hebben mijn telefoon en laptop afgepakt. En hun reden daarvoor was omdat ik met een jongen praatte en dat zou niet mogen in de Islam ofzo. Die jongen is een hele goede vriend van me (we noemen hem even K).
Ze hebben me proberen uit te leggen hoe het werkt in het geloof, maar ik luisterde niet echt aangezien ik zelf er niet echt in geloof, maar dat weten ze niet.
Aan het begin van de vakantie wilde ik ook nog is weglopen, maar dat heb ik toch niet gedaan.

Mijn ouders die proberen me nu helemaal te 'vermoslimen' door me de Koran laten lezen etc, maar dat wil ik allemaal niet. Sinds groep 6 had ik al het gevoel dat ik niet geloofde in wat het geloof allemaal zei, maar ik hield het bij me.

Alleen K en een andere vriend weten dat ik niet geloof, maar ze kunnen er zelf natuurlijk niks meedoen aangezien ze allebei atheist zijn.

Ik weet niet hoe ik dit aan mijn ouders moet vertellen want ik wil echt niet meer leven naar de normen en waarden van een geloof waar ik niet in geloof. Het is niet goed voor mij, maar ook respectloos tegenover het geloof zelf.
Maar het vertellen wordt moeilijk aangezien ik er mee ben opgegroeid en we zijn Egyptisch, dus we leven ook volgens de cultuur die daar is en daar zijn ze wat stricter.

Ik weet dat als ik het vertel, dat mijn ouders ontzettend boos gaan worden en me hoogstwaarschijnlijk niet meer als dochter willen hebben. Ik zal een schande zijn voor de familie. Ik heb ook geen familielid waarmee ik goed praten kan, want ze wonen allemaal in Egypte, dus mijn band met hen is niet echt goed.

Bedenk even dat mijn ongeloof in de Islam niks te maken heeft met de druk die er op het moment op het geloof ligt. Ik heb nog steeds alle respect voor het geloof en het is zeker prachtig om over te lezen, maar het is gewoon niet gemaakt/geschikt voor mij.

Wat denken jullie dat het beste voor mij zou zijn?

6 reacties

Hoi. Ben zelf half egyptisch. Ik zat wel in een andere situatie dan dat jij zit. Maar als ik ergens spijt van heb is het weglopen voor je 18e. Ze hebben dan nog zoveel power en kunnen je nog zoveel maken omdat je minderjarig bent. Je bent nog lang niet van ze af. Als ik 18 was geweest toen ik wegliep i.p.v. 15. Had ik meteen mijn leven kunnen herpakken zonder hen. Ben nu inmiddels 18. Ik raad je een intstelling leven niet aan. Ik heb nu eindelijk mijn eigen huisje. Ik zou zeggen. Houd het vol. Speel mee. Spaar geld. En ga op kamers zodra het kan!
Joe
Hey, wat was jouw situatie als ik vragen mag?
Heey,

Lastige situatie!
Ik zou alleen ergens in geloven als je zeker weet dat de religie waar is.

Op zich is het nu wel een voordeel dat de rest van je familie in Egypte woont.. lijkt me.

Geloof je trouwens überhaupt ergens in op dit moment?
Je ouders kunnen jou niet een godsdenst aanpraten en jij bent het zat je aan te passen, geloof ik.
Bedenk wat je meer waard is; een leven waarin je ws een slechte band met je ouders hebt of misschien wel helemaal geen contact, maar wel een vriend en 'vrijheid van godsdienst' of een leven waarin jij je aanpast, omdat dingen nou eenmaal zo horen of omdat je ouders graag trots op je willen zijn (op een manier die voor jou niet leuk is).

Idk of je er wat aan hebt. Ik probeer ook maar wat te bedenken xD

Superveel succes!

Xx
Kikker
Wauw, wat is dit een lastige situatie!

In eerste instantie denk ik: zoek je vrijheid op. Ouders houden onvoorwaardelijk van hun kinderen en zullen je niet zomaar in de steek laten vanwege een geloofskwestie.

Maar, ik ken jouw cultuur en familie natuurlijk niet zo goed. Het lijkt me super lastig als je familieband zou breken vanwege deze reden.
Misschien zijn je ouders vooral bang voor reacties vanuit de rest van de familie.

Het enige wat ik je misschien kan meegeven: als je voor je godsdienstvrijheid gaat, doe het dan in kleine stapjes. Ga niet radicaal tegen je geloof in, maar steeds een stukje verder. Misschien kunnen je ouders de richting die jij inslaat dan beter accepteren.

Verstop in ieder geval niet wie jij bent.

Ik snap je dilemma, kan je misschien niet zo verder helpen, maar je verhaal wordt hier gelezen, en ik hoop voor jou dat er wellicht wat anderen in dezelfde situatie reageren!

Heel veel geluk!
Auw ik denk dat ik het subtiel zal vertellen e.o wachten tot je 18 bent

Succes xo kiddie
Hey allemaal!
Bedankt voor jullie reactie!

Maar zoals de meesten zeggen, is het slim om te wachten tot ik 18 ben en vandaar uit mijn eigen gangetje ga....

Nou dat wordt 'm niet, want in de Egyptische cultuur is het zo dat een meisje haar huis, dus ook ouders, nooit zal verlaten, totdat ze getrouwd is en dus rechtstreeks van ouders' huis naar man's huis gaat.

Ik wil niet trouwen met een man die mijn ouders voor me uitgekozen hebben, ik ken hem niet eens en dat ia dus hoe huwelijk gaat in de Islam.

Toch bedankt voor jullie hulp ★

Reageer