- Klopt. De kindertelefoon en 113 kun je gewoon bellen.

- De vertrouwenspersoon op school ook. De meeste scholen hebben die.

- Ook kun je kijken of er een jongerenwerker of buurthuis voor jongeren is. Ik ga daar ook heen. Die hebben gewoon inloop zonder ouders. 

- Ook kun je chatten met Fier. Die kunnen ook helpen met problemen. 

Dit bovenste kan allemaal zonder toestemming.

Heyyy @Gekehenkie 

ik wil je wat vertellen en dat is waar regen is komt later zonneschijn. Wat ik er mee bedoel je zit nu in emoties die het ergste uit je haalt maar je bent sws al op de helft dit is een test van je leven jij moet dit doen om later hier beter mee om te kunnen gaan. Je moet hier van leren en schrijf op wat je voelt en waarom geloof me je zal je na een tijdje beter voelen 

Pleeg A.U.B. geen zelfmoord, nooit de juiste oplossing, bel anders met de kindertelefoon. Maar pleeg geen zelfmoord want er zijn echt wel mensen die je dan gaan missen. En het is niet de oplossing! 

Groetjes Unknowngirl xxx

Hey Gekehenkie, helaas weet ook ik hoe lastig de situatie is waar je je nu in bevind. Je zegt dat je 13 bent, dan is het allemaal inderdaad nog wel wat lastiger. Maar ook dan kun je via 113, kindertelefoon, Fier, maar ook in real life bij iemand op school terecht. Inmiddels ben ik een paar jaar verder en ben ik 16 geworden wat het allemaal een stuk makkelijker maakt. En ook jij kan dat! Hou vol! Zoek in de tussentijd naar (tijdelijke) mogelijkheden. En probeer er (indien het veilig kan) subtiel over te hinten naar je vader of oma. Een brief schrijven kan soms ook werken. Daarin kun je schrijven dat je graag naar de huisarts wilt bijvoorbeeld. Die kan je dan verder helpen. Zo is er voor mij ook langzaam hulp gekomen. En ondanks dat ik nog lang niet klaar ben met negatieve gedachtes, ben ik blij dat ik volgehouden heb en nog steeds volhoud. Ik begin nu in te zien dat het leven wellicht ooit toch leuk kan gaan worden. En ook ik geloofd daar helemaal niks van tot een jaar terug. Ik weet niet of je op de middelbare school zit al, maar dan kan je bijvoorbeeld ook een willekeurige docent waar je je prettig bij voelt voorzichtig er iets over proberen te vertellen. Dat kan echt opluchten en dan zul je zien dat die docent óók om je geeft. Want ookal lijkt het nu echt niet zo, mensen geven (stiekem) om je. Het is nu alleen super lastig om dat te zien. Probeer hoop te houden, ook al geloof je er nu niet in. 113 heeft trouwens ook een zelfhulpcursus die je kan doen en die kan ik echt aanraden! Het heeft mij echt veel meer grip op mijn gedachten gegeven ook.

Ik hoop dat je er wat aan hebt! Ik denk aan je , hou vol <3

ga naar de gym alsjeblieft of ga buiten sport dat probeer het voor 3 maanden als het niet werkt dan weet ik het ook niet  

Zoek hulp bij mensen die je vertrouwt. Veel mensen geven om je. Ook hier op het forum