Hey,
Ik heb een probleem, ik voel me echt waardeloos. Ik voel me alsof ik in deze werkend niks nuttigs doe en alsof ik net zo hoed weg kan zijn, omdatbik denk dat niemand me gaat missen. Ik heb ook een gevoel dat al mijn vrienden mij niet meer mogen. En ik wil het lieft hier gewoon weg. Mijn ouders zitten alleen maar te zeuren als ik een slecht cijfer haal op school en ik kan me hele slecht concentreren dus ik kom om de 5 minuten naar beneden. Mijn ouders zeggen dan dat ik me nooit is kan concentreren en dat ik over alles langer die dan dat ik zou kunnen doen. Ik haat het. Ze laten me voelen als of ik niks op deze wereld doe. Ik heb ook elke dag alleen maar ruzie met mijn broer. De hele dag door. Het gaat om van alles. En ik ben er echt klaar me. Ik wil echt stoppen met het leven. Ik heb echt weinig hoop meer. Er hun echt maar 2 redenen waarom ik hier nog ben, er zijn meer reden waarom ik hier beter weg kan. Heeft iemand tips?
Weg hier.
A
Reputatie 3
+8
Hey,
Praten, praten en nog eens praten is mijn tip. Desnoods met een professional. Vertel het zoals je hier ook hebt genoteerd. Het staat waarschijnlijk allemaal (deels) met elkaar in verband, dus de oorzaak aanpakken is het meest efficiënt. De oorzaak vinden is weer een ander verhaal. Naast dat een professional deze met jouw hulp kan vinden (of andersom) kan diegene je ook ermee helpen.
Praten, praten en nog eens praten is mijn tip. Desnoods met een professional. Vertel het zoals je hier ook hebt genoteerd. Het staat waarschijnlijk allemaal (deels) met elkaar in verband, dus de oorzaak aanpakken is het meest efficiënt. De oorzaak vinden is weer een ander verhaal. Naast dat een professional deze met jouw hulp kan vinden (of andersom) kan diegene je ook ermee helpen.
A
Hoi!
Niet fijn dat je je zo voelt.
Je voelt je waardeloos. Je bent nog jong, dus nu al vinden dat je geen nut hebt, hoeft niet. Neem maar rustig je tijd om uit te zoeken wat je met je leven wilt doen. Dit hoef je nu nog niet te weten.
Er zijn zeker mensen die je zouden missen. Misschien laten ze dit niet zo duidelijk blijken, maar jij bent onmisbaar voor sommigen. Je hoeft niet per se een heel actieve rol te hebben in iemands leven om belangrijk te zijn. Jouw rol is bij sommige mensen misschien eerder subtiel, maar onmisbaar.
Je hebt het gevoel dat je vrienden je niet meer mogen. Kan je dit met hen bespreken? Misschien is het gevoel waar jij mee zit onterecht, en mogen je vrienden je wel nog, maar zijn ze niet zo handig in het uiten daarvan.
Vriendschappen evolueren, en misschien is het nuttig nieuwe vrienden te zoeken. Mensen veranderen, en wie weet voel jij je beter bij andere personen.
Vervelend dat je ouders zeuren. Ze zouden moeten begrijpen dat zeuren jou niet beter doet presteren.
Je hebt het moeilijk met concentreren. Kan je dit met je mentor of leerlingenbegeleider bespreken? Die hebben misschien tips voor jou. Als school weet dat je moeite hebt met concentreren, kunnen ze je helpen, en eventueel meer begrip opbrengen als iets lastiger gaat.
De negatieve commentaar van je ouders geeft je een naar gevoel. Kan je hen dat eens zeggen? Misschien zien ze dan in dat hun commentaar een negatieve invloed op jou heeft, en dat ze een manier moeten zoeken jou positief te beïnvloeden.
Ruzie met je broer, ook niet fijn. Misschien kunnen jullie afspreken dat, als je een ruzie voelt opkomen, jullie allebei even de kamer verlaten, tot rust komen, en het dan uitpraten. Met ruzie los je nauwelijks iets op, maar met een rustig gesprek kan je er wel komen.
Zoals @Daan. zegt: praten helpt. Samen met professionele hulp kan jij je fijn voelen. Er is zeker nog hoop voor jou, ook al zie je die nu niet.
Je verhaal kwijt kunnen voelt vaak goed. Bij de KinderTelefoon kan dat anoniem door te bellen of te chatten. Meer info daarover vind je hier.
Groetjes
x
Niet fijn dat je je zo voelt.
Je voelt je waardeloos. Je bent nog jong, dus nu al vinden dat je geen nut hebt, hoeft niet. Neem maar rustig je tijd om uit te zoeken wat je met je leven wilt doen. Dit hoef je nu nog niet te weten.
Er zijn zeker mensen die je zouden missen. Misschien laten ze dit niet zo duidelijk blijken, maar jij bent onmisbaar voor sommigen. Je hoeft niet per se een heel actieve rol te hebben in iemands leven om belangrijk te zijn. Jouw rol is bij sommige mensen misschien eerder subtiel, maar onmisbaar.
Je hebt het gevoel dat je vrienden je niet meer mogen. Kan je dit met hen bespreken? Misschien is het gevoel waar jij mee zit onterecht, en mogen je vrienden je wel nog, maar zijn ze niet zo handig in het uiten daarvan.
Vriendschappen evolueren, en misschien is het nuttig nieuwe vrienden te zoeken. Mensen veranderen, en wie weet voel jij je beter bij andere personen.
Vervelend dat je ouders zeuren. Ze zouden moeten begrijpen dat zeuren jou niet beter doet presteren.
Je hebt het moeilijk met concentreren. Kan je dit met je mentor of leerlingenbegeleider bespreken? Die hebben misschien tips voor jou. Als school weet dat je moeite hebt met concentreren, kunnen ze je helpen, en eventueel meer begrip opbrengen als iets lastiger gaat.
De negatieve commentaar van je ouders geeft je een naar gevoel. Kan je hen dat eens zeggen? Misschien zien ze dan in dat hun commentaar een negatieve invloed op jou heeft, en dat ze een manier moeten zoeken jou positief te beïnvloeden.
Ruzie met je broer, ook niet fijn. Misschien kunnen jullie afspreken dat, als je een ruzie voelt opkomen, jullie allebei even de kamer verlaten, tot rust komen, en het dan uitpraten. Met ruzie los je nauwelijks iets op, maar met een rustig gesprek kan je er wel komen.
Zoals @Daan. zegt: praten helpt. Samen met professionele hulp kan jij je fijn voelen. Er is zeker nog hoop voor jou, ook al zie je die nu niet.
Je verhaal kwijt kunnen voelt vaak goed. Bij de KinderTelefoon kan dat anoniem door te bellen of te chatten. Meer info daarover vind je hier.
Groetjes
x
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your username or e-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
