hi
ik loop best wel vast nu ik weet echt niet wat ik nu doe met me leven, in ieder geval naast dat school elke x mij aan het lastig vallen is en iedere x mijn vader belt voel ik me zo down ik kan het niet eens omschrijven want mijn gevoelens emoties alles is weg alles is leeg ik kan alleen maar janken ik kan niet eens een reden vinden om nu te blijven leven ik kan we gewoon dood gaan ofz ik zie gwn geen hoop meer, hulp is voor mij geen opzie want dan moet me vader ook alles over me weten en dat wil ik echt TOTAAL niet ik schaam me ervoor ben bang voor hulp ik wil hem niet lastigvallen en alle vertrouwen is de mens is bij mij weg en voor de rest is er niks wat mij kan helpen dus dan kan ik beter gwn dood gaan en ik weet dat school het "goed" bedoeld met hun waardeloze gesprekken maar ze helpen me totaal niet ik word nu verplicht om met een schoolarts te gaan praten en anders schakelen ze veilig thuis in of dat soort mensen en dan gaan ze naar me huis toe en gesprekken voeren nou 1 ding weet ik wel dat soort mensen komen bij mij het huis niet in, me vader wil niet eens al die waardeloze gesprekken maar we worden er tot verplicht srs ik kan wel janken hier.
je hoeft niet te reageren
xx
weet t niet meer
A
A
Hi Coconutt11
Fijn dat je bij je mentor terecht kan. Als je ergens aan twijfelt, bijvoorbeeld aan zijn bekommerdheid, is het goed om dat te uiten. Een mentor is er voor zijn leerlingen, hij heeft hier zijn beroep van gemaakt, dus jij valt hem zeker niet lastig.
Bedankt voor de update :)
Groetjes
Kenshin
Fijn dat je bij je mentor terecht kan. Als je ergens aan twijfelt, bijvoorbeeld aan zijn bekommerdheid, is het goed om dat te uiten. Een mentor is er voor zijn leerlingen, hij heeft hier zijn beroep van gemaakt, dus jij valt hem zeker niet lastig.
Bedankt voor de update :)
Groetjes
Kenshin
A
Hoihoi ( heel lang geleden alweer sorry ik vergat steeds te kijken)
Van die gesprekken ben ik nu wel af.. Gelukkig. Ik mag als ik iets kwijt wil naar me me oude mentor toegaan en dan kan k vertellen wat er is ( wat heel fijn is) alleen ik heb het gevoel dat hij mijn problemen of dingen die ik zeg het helemaal niet boeit miss ligt het aan mij ik denk wel vaker dingen lol..maar zal ik dat dan aan hem vragen want ik wil hem ook weer niet lastigvallen maarja nu zit ik de hele tijd zovan.. Niemand boeit jou wat en je valt hun alleen maar lastig... Speelt de hele tijd in me hoofd af dus ja heeft iemand tips met wat ik kan doen
Xx ( voor de rest gaat t wel redelijk nu... Komt vast door het mooie weer) 🙂
Van die gesprekken ben ik nu wel af.. Gelukkig. Ik mag als ik iets kwijt wil naar me me oude mentor toegaan en dan kan k vertellen wat er is ( wat heel fijn is) alleen ik heb het gevoel dat hij mijn problemen of dingen die ik zeg het helemaal niet boeit miss ligt het aan mij ik denk wel vaker dingen lol..maar zal ik dat dan aan hem vragen want ik wil hem ook weer niet lastigvallen maarja nu zit ik de hele tijd zovan.. Niemand boeit jou wat en je valt hun alleen maar lastig... Speelt de hele tijd in me hoofd af dus ja heeft iemand tips met wat ik kan doen
Xx ( voor de rest gaat t wel redelijk nu... Komt vast door het mooie weer) 🙂
A
Hey Coconutt11
Wat een zware gedachten 😐 Ik vind het jammer om te lezen dat je vertrouwen in de mens weg is.
School maakt het je lastig, en stuurt je op verplichte gesprekken. Je bent je ervan bewust dat dit goed bedoeld is, maar ik begrijp dat het niet fijn moet zijn om hiertoe gedwongen te worden.
Denk je dat je, wat je hier hebt neergeschreven, kan vertellen in zo'n gesprek? Je zou kunnen nagaan of de schoolarts bereid is om met je te mailen. Sommige mensen vinden het fijner om dingen te vertellen via mail, i.p.v. via een gesprek. Denk je dat dat jou zou kunnen helpen?
Dat je je leeg voelt, vind ik zorgwekkend. Zoals Mariska H zei, mag je je verhaal steeds doen bij de KinderTelefoon en 113. Alvast erg goed dat je op het forum deelt wat er in je omgaat. Opschrijven waar je mee zit, kan een geordend gevoel geven in je hoofd.
Is er iemand waar je je goed bij voelt? Een vriend(in), of een familielid?
Groetjes
Kenshin
Wat een zware gedachten 😐 Ik vind het jammer om te lezen dat je vertrouwen in de mens weg is.
School maakt het je lastig, en stuurt je op verplichte gesprekken. Je bent je ervan bewust dat dit goed bedoeld is, maar ik begrijp dat het niet fijn moet zijn om hiertoe gedwongen te worden.
Denk je dat je, wat je hier hebt neergeschreven, kan vertellen in zo'n gesprek? Je zou kunnen nagaan of de schoolarts bereid is om met je te mailen. Sommige mensen vinden het fijner om dingen te vertellen via mail, i.p.v. via een gesprek. Denk je dat dat jou zou kunnen helpen?
Dat je je leeg voelt, vind ik zorgwekkend. Zoals Mariska H zei, mag je je verhaal steeds doen bij de KinderTelefoon en 113. Alvast erg goed dat je op het forum deelt wat er in je omgaat. Opschrijven waar je mee zit, kan een geordend gevoel geven in je hoofd.
Is er iemand waar je je goed bij voelt? Een vriend(in), of een familielid?
Groetjes
Kenshin
Reputatie 7
+6
Beste Coconutt11,
Naar om te lezen dat je zo down bent en dat je je leeg voelt. Wat goed dat je steun komt zoeken op het forum. Als je met iemand hierover wilt praten, dan kun je uiteraard bellen of chatten met iemand van De Kindertelefoon. Iedere dag bereikbaar van 11-21 uur.
Vriendelijke groet, Mariska (De Kindertelefoon).
Naar om te lezen dat je zo down bent en dat je je leeg voelt. Wat goed dat je steun komt zoeken op het forum. Als je met iemand hierover wilt praten, dan kun je uiteraard bellen of chatten met iemand van De Kindertelefoon. Iedere dag bereikbaar van 11-21 uur.
Vriendelijke groet, Mariska (De Kindertelefoon).
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your username or e-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
