ik zeg je een ding zelfmoort is niet de oplossing ope dag gaat het goed vecht er voor en denk niet het gaat me niet luken wand dan lukt het helemaal niet geloof in je zelf😘

Heey,

Bedankt voor de reacties.

Pin,

Als je ooit je rijbewijs hebt, en wat geld, dan kan je wel is kijken op lease sites. Meestal is het niet mogelijk om lease auto te kopen als je pas je rijbewijs hebt, maar op die sites bieden ze ook auto's aan waar mensen een jaar in hebben gereden, of heel eventjes, en dan kan je zo'n auto kopen met van alles er op en er aan voor best lage prijzen. Mijn auto heeft een kilometerstand van 15.000km dus, dat is niks. Hij is dus niet helemaal nieuw.

^
Future

Hey Future

Gefeliciteerd met je mooie aankoop 🙂 Mijn kennis over auto's beperkt zich tot vier wielen en een stuur, maar hij ziet er goed uit. Ik hoop dat je er veel plezier aan mag beleven.

Heel fijn om te horen dat het steeds beter met je gaat. Dat je twee keer gesneden hebt lijkt me op zich niet abnormaal, aangezien je het erg lastig hebt gehad. In mijn ogen toont het aan wat een vooruitgang je hebt gemaakt.

Groetjes
Kenshin

Damn dat bedrijfje loopt wel heel erg goed als je zo'n auto kan kopen 😅

Je hebt het verdiend hoor, dat er nu allemaal goede dingen gebeuren. Veel plezier ermee! Ben je al 18? Dus mag je al alleen rijden?

Gr. Pin

@Future mooie auto man, en verdiend voor je!
al is het niet door je eigen winkeltje dan verdien je hem wel voor je werk hier op het forum!

hoop dat nu alles ook weer even beter gaat nu je dat winkeltje, Sue en je auto heb

mooie auto 🙂

Wauw, dat klinkt allemaal super Future! Volgens mij voel je je ook echt stukken beter nu? Ook nu je actiever bent en een aantal positieve veranderingen hebt doorgemaakt.

Ook goed dat je de kerstbal hebt weggegooid!

Verder weet ik niet of het heel erg slim is om geen antidepressiva te nemen, zonder dat je arts het weet 🤔 Kun je niet vertellen dat je het niet meer wil nemen? Of krijg je dan problemen? Ook zomaar stoppen met medicatie is niet goed voor je. Je moet het begeleid afbouwen.

Ik hoor graag meer van deze updates van je :)
Ging het koken nog goed?

Gr. Pin

Heey,

Ik dacht laat ik maar is een update doen. Ik voel me momenteel eigenlijk heel erg goed. Me webshop doet het behoorlijk goed, en dankzij de supermarkt waar ik werk mocht ik een beetje reclame maken erover. Dus dat gaat echt super goed.

Ik en me vriendin hebben vandaag en waarschijnlijk morgen weer al een aantal winkelpanden bekeken. Ik wil immers graag me eigen winkel hebben. En we zijn samen aan het kijken naar een appartement of flat waar we samen in kunnen gaan wonen. We moeten sowieso nog wel wachten tot November 2019 omdat dan pas me vriendin 18 wordt. En volgens mij mag je als minderjarige niet zomaar bij een ander wonen? Of wel?

We hoeven niet perse een groot of luxe flat te hebben, omdat we nu al plannen aan het maken zijn om uit Nederland te gaan. We willen graag naar Finland of Noorwegen toe. En de kansen om daar verder te kunnen groeien als bedrijf is daar zoveel groter.

Ik ben woensdag weer naar het ziekenhuis geweest vanwege mijn vele hyperventilaties in een week tijd. Ik heb daar ook meteen nieuwe medicatie gekregen, als een antidepressiva en een medicatie tegen hallucinaties. Ik slik de antidepressiva niet, ik heb het doosje meteen weggegooid thuis. Je wordt er letterlijk zo moe van, en in het begin voel ik me heel down. Dat kan ik niet gebruiken nu.

Voor de rest, opleiding gaat heel goed. Ik hoef niet altijd meer naar school toe dus kan me nu nog meer focussen op het werk. Zo zijn we stappen aan het maken dat ik de vulploeg ga leidinggeven en dat ik mag gaan afsluiten.

Met het geloof gaat ook super. Ik ben dus bezig met een rang omhoog te gaan. Wel heel veel leer werk, er zijn zoveel boeken. Ik heb er al 5 bestudeert en ken ze soort van uit het hoofd, Nog iets van 30 te gaan. Maar ja het jaar is pas begonnen haha.

Dat was het wel voor nu. Oh de kerstbal met dat spul erin heb ik samen met me vriendin weggegooid. Zonder van het geld dat wel, maar er zullen wel andere manieren zijn.

Het is alweer 17u geweest, ik en me vriendin ik noem haar maar even Sue (niet echte naam). Ik noem haar maar even zo, omdat ik denk dat ik haar wel vaker ga noemen nu. Maar we gaan koken voor haar opa en oma, bij hun thuis. Met mijn kookkunsten wordt dat vast een succes 🤔😅


^
Future

Hey Future

Als ik het goed begrijp heb je een zelfmoordpoging achter de rug. Heel naar dat je niet naar die ene instelling mag waar je je goed voelde. Kan je langs bij de schoolpsycholoog? Het lijkt me van belang dat je snel met iemand praat waar je je goed bij voelt.

‘En van de binnenkant ben ik zo zwak als een papiertje.’
Van een papiertje kan je d.m.v. origami een draak maken. Dat papiertje kan, na inspanning, iets moois en krachtigs worden.

‘Na alle behandelingen die niks opleverde en 40 jaar later. Voel ik me nog steeds zo slecht als nu.’
Dit kan iets persoonlijks zijn, maar voor mij zou het “fijner” voelen om, na al het vechten en doorzetten, mijn leven te kunnen beëindigen met de gedachte dat ik toch maar ben blijven proberen.

‘Zodat andere dan iets hebben van Future je hebt gedaan wat je kon, maar het lukte niet, dus je mag gaan.’
Eerlijk, ja, zo zie ik het. Als je alles geprobeerd hebt, kunnen anderen, noch jezelf, je iets verwijten.

‘Als ik iemand alles vertel hoe ik me voel en wat ik denk, en diegene gaat dan vervolgens me ouders inlichten daarover, dan ga ik meestal gelijk helemaal op slot.’
Dat herken ik. Ik hoop dat je vroeg of laat nog eens bij de schoolpsycholoog terecht kan. In de tussentijd kan je 24/7 op het forum en bij 113 terecht.

Groetjes
Kenshin

Heey,

Vorige week liep alles even anders dan was gepland. En er zijn ook wat dingen weer eens veranderd. Zo mag ik niet meer naar me échte ouders tijdens kerst vanwege mijn ongepaste gedrag. En mag ik 3x per week naar een psycholoog toe gaan. Gisteren wou ik dan toch maar weer opgenomen worden, maar niet bij een bepaalde instelling omdat daar niks gebeurd tijdens een opname. Maar helaas kan ik niet naar een andere dan diegene. Dus dan kom je bij de specialist van GGZ en vertel je ik wil nu opgenomen worden, anders ga ik 2019 niet eens halen en ik heb al een plan. Maar dan krijg je dus te horen nee het kan alleen bij hun. Nou dat wou ik absoluut niet. Dus ben ik weer naar huis gegaan.

Oh en die plan, dat spul dat ik had verstopt in de kerstbal? Dat gaat niet door. Ik had gisteren een glas water en dat spul dus en ik nam een hap en het ging niet zoals ik had gehoopt. Ik kon het niet eens doorslikken. Dus dat was een en al geldverspilling. Maar ik heb meer ideeën. Deze was toch niet zo prettig en het resultaat zal ook niet spectaculair zijn geweest.

of vindt je dat je nu net zo goed niet zou kunnen werken?

Ik vind werken erg leuk. Maar door wat er is gebeurd wordt er nu constant op me gelet. Als ik bijvoorbeeld afwasmiddel inpak, en er is een fles kapot en die wil ik dus afscannen, en die terminals liggen in het kantoor. Als ik daar naartoe loop en ik ben daar 10 seconden, dan komt er al een teamleider bij. En die heeft daar niks anders te doen dan mij in de gatenhouden. Ik mag veel dingen niet doen meer, zoals de papierpers vervangen, of flessenzak verwisselen, ik mag niet op de vleesafdeling komen, ook niet op de kaas en broodafdeling trouwens. En als ik daar wel kom, dan komen meteen 3 vaste medewerkers aangerend die me weer eens in de gaten houden.

En als ik klaar ben met werken dan check ik meestal uit en stap op me fiets en ga naar huis, dat mag ook niet meer. Ik moet me melden bij de teamleider of bedrijfsleider. En die belt dan op met me ouders en die komen dan me ophalen. Net alsof je nog 6 bent en niet zelfstandig naar huis kan. Dan gaat het plezier van werken van 90% in een klap naar 40%.

Ik snap niet wat je hiermee probeert te zeggen, maar ik weet ook niet of je dat hier wel kan uitleggen..?

Ik kan helaas niet precies zeggen wat ik bedoel, maar hoogte bedoel ik het dak mee, en iets snel aankomen, als je wat bedenkt aan zm, dan kan je denk ik wel begrijpen wat ik bedoel. Helaas slaagt het niet altijd.

Misschien is dat toch iets wat je zou kunnen proberen?

Nou 2018 is al bijna afgelopen en in 2 weken een succesvolle uitvoering maken is best lastig. Om iedereen in me omgeving happy te maken ben ik wel bezig met het opzoeken naar nieuwe instellingen. Gelukkig is de tijd tussen aanmelding en de eerste intake redelijk lang, dus dan kan ik van 2 weken wel 8 weken maken Jeej!🎉

Nou ja over die kerstbal die is wel weg nu, of nou ja de kerstbal is er nog, en de inhoud ligt nu in me kast in een bakje. Ik weet dat weggooien het beste is, en nu het zo smerig is, zou je denken dan kun je het nu nog weggooien. Maar dat lukt niet. Gisteren heb ik het wel met zakje en al weggegooid, maar vervolgens vanochtend weer teruggepakt.

Wat als je hem afzet op bepaalde momenten? Momenten waar er mensen zijn die je kunnen helpen met alles wat erachter zit?

Dat wil ik best doen en dat heb ik al is eerder gedaan tijdens sommige opnames. Maar als ik dat nu doe, dan zit ik meteen weer vast in de instelling waar ik dus niet meer naartoe wil. En mijn vorige opname bij een andere instelling was super maar daar kan je alleen terecht als je ook lichamelijke klachten hebt. En mijn oh zo fantastische huisarts wilt daar niet eens naar kijken.

De enigste mens waar ik me masker eindelijk is af kan zetten, is bij de schoolpsycholoog. Bij haar kan ik alles zeggen en vertellen wat ik ga doen en wat ik al heb gedaan, en zij is iemand die dan gewoon samen met mij een oplossing bedenkt. Alleen bij haar en hier kan ik dat. Soms zou ik wel willen dat zij een vaste psycholoog was. Bij haar hoef je geen afspraken te maken, maar kan ik gewoon binnen lopen en vragen van heeft u heel even tijd? Ze houdt me niet vast ook al vertel ik iets verschrikkelijks.

Ik weet dat ik de eerste stap moet zetten en mensen moet binnenlaten, maar dat is zo lastig. Ik wil me zwakte niet laten zien aan andere. Ik heb echt zo in mijn hoofd dat ik zwak ben, en als ik het niemand vertel, dan lijk ik sterk van de buitenkant. En van de binnenkant ben ik zo zwak als een papiertje.

Jouw handtekening, Tik tak, tik tak , meen ik ook eens gezien te hebben bij de gebruiker die Kenshin noemde, Mr.S. Wat betekent deze handtekening, als ik vragen mag?

Klopt ja, Mr.S gebruikte die handtekening ook best vaak.

Tik Tak.. Tik Tak.. Staat eigenlijk gewoon voor de tijd, wat misschien ook wel logisch is. Het betekent alles wat je nu op dit moment doet, dat doe je nooit meer. Dus je kan je tijd beter nuttig besteden dan je tijd te verdoem. Het is nu momenteel 22.41 en nu 22.42 die ene minuut maak je nooit meer mee, het zal nooit meer Dinsdag 18 november, 22,41 in het jaar 2018 worden. Het is zoiets van dat je moet genieten van elk moment, zolang dat nog kan, op een dag is het misschien wel te laat.

En die klok 00.00 dat is voor sommige belangrijke tijd. We zijn dan stil 5 min voor 00.00 tot 5 min na 00.00. Het is een moment dat je nadenkt over hoe je deze dag hebt doorgemaakt. En wat goed ging en wat je morgen beter kan doen. Meestal slapen de gewone mensen rond deze tijd al, maar als je zo'n iemand bent als ik die genoeg moet nemen aan 2/4 uurtjes slaap elke avond.

Klinkt waarschijnlijk erg vaag, maar het is een soort steuntje in de rug.

^
Future

Hey Future

Dat is een hoop waar je mee zit. Ik kan me voorstellen dat je de moed verliest. Mag ik even zeggen dat het, ondanks de moeilijkheden die je dagelijks tegenkomt, heel sterk van je is dat je er nog steeds bent. Ook al is het verlangen naar de dood zo groot, ben je, onder andere hier op het forum, nog steeds naar antwoorden of een uitlaatklep aan het zoeken.

In dit topic kan je (een deel van) het verhaal van de gebruiker Mr.S lezen. Hij heeft het ook heel zwaar, maar is, als ik het goed begrijp, dankzij zijn doorzettingsvermogen bepaalde mensen tegengekomen waar hij zich goed bij voelt. Ik denk dat jij datzelfde doorzettingsvermogen in je hebt.

Zoals Pin zei, lijkt het me goed om aan te geven wat voor jou (niet) werkt.

‘Waarom zou je wachten op de dood als je hem nu al in handbereik hebt?’
Ik zou graag sterven met het idee dat ik alles geprobeerd heb. Alleen dan heb ik het gevoel dat ik in alle eerlijkheid mijn leven mag beëindigen.

‘Waarom verder leven als je elke dag wordt bedreigt en gepest?’
Ik vermoed dat hier al aan gewerkt wordt. Als je niet het gevoel hebt dat dat helpt, is het misschien een idee om een andere omgeving op te zoeken. Dat is niet hetzelfde als vluchten. Door een andere omgeving op te zoeken, vermijd je confrontatie met iets of iemand die je gelukkig(er) maakt.

‘En als ik dus ziek wordt. Dan linken ze dat meteen aan dat product...'
Dat klinkt als een lange en pijnlijke dood. Als dit voorwerp veel voor je betekent, kan je het bewaren, maar het gebruiken raad ik je ten strengste af. Zoals je zei, is de kans groot dat je poging opgemerkt zal worden.

De laatste dagen is er het een en ander gebeurd. Ik vind het jammer dat er op zo’n indiscrete manier mee om wordt gaan, bv. met die politiewagen.

‘Ik snap het echt niet, waarom willen ze me blijven helpen terwijl ik naar al die pogingen duidelijk heb gemaakt dat ik niet meer wil.’
Toen mijn psychiater zijn beroepsgeheim naar de maan heeft gestuurd en mijn moeder heeft ingelicht over mijn zelfmoordgedachten, zei hij dat hij dat deed uit menselijkheid. Hij deed het om mij te beschermen, ook al was hij er zich niet van bewust dat dat zo’n negatieve invloed op me zou hebben. Hulpverleners, aparte logica, I guess.

Ik ben er wat laat bij, maar ik hoop dat elk beetje steun jou een fijn gevoel geeft.

Groetjes
Kenshin

Heey,

Sorry voor zo'n late reactie. Het gaat allemaal.. verkeerd.

Wat is er gebeurd dan?

Ze zijn erachter gekomen wat ik heb gedaan. Wat ik van plan was. Alles is weg. Op school werd ik uit de klas gepikt en kreeg ik een gesprek over mijn suïcidaliteit. Niks verkeerd mee natuurlijk. Alleen ik ben te eerlijk. Dus die vrouw vroeg van ga je vandaag of morgen een poging wagen? Dus ik zei ja, die kans zit er dik in. En ze vroeg toen door. Of ik al een plan had en hoe die er uit zag. Dus ik zei nou ik heb meerdere plannen, maar ik denk dat ik met het scherpe voorwerp in me tas al een eindje verder kom. Die vrouw vroeg of ze het eruit mocht halen dat voorwerp. Nou ja waarom ook niet?

Daarna stond ze op en belde met iemand van de receptie. En ja dan weet je dat je het hebt verpest. Vooral als er ineens van die toezichthouders komen en even later er een politieauto langskomt. Want ja, het is natuurlijk vreselijk gevaarlijk.. Uiteindelijk moest ik weer eens met de politie mee naar het bureau en ja zoals ik al weet trek je dan veel aandacht van de rest van de school. En zo voel je je nog ellendiger.

Mijn ouders belde met me werkgever en vertelde het nieuws. Dus ik had naar me gesprek op maandag al niet veel vertrouwen meer qua werken. En na dit nieuws wist ik zeker dat ik me baan kwijt was. Maar blijkbaar was dat niet het geval en mag ik er nog komen werken. Wel een stuk minder. Van 30 uur in de week naar amper 18 uur. Ik moet rust hebben, en meer in de gaten gehouden worden.

Ik snap het echt niet, waarom willen ze me blijven helpen terwijl ik naar al die pogingen duidelijk heb gemaakt dat ik niet meer wil. Misschien moet ik de volgende keer gewoon is kijken naar spullen in de garage of onder het keukenkastje?

Ik zou eigenlijk een paar dingen willen zeggen, maar dat doe ik maar niet, aangezien dat gewoon onverstandig is en ik de forumregels dan waarschijnlijk ook breek.

Ik kan een ding vertellen, ja ik heb de hoogte al is opgezocht en ik weet hoe snel iets kan zijn of kan aan komen.

Heb je ook al alle vormen van hulp geprobeerd?

Nee, ik weet wel zeker van niet. En ik weet ook niet zeker of ik die wel wil.

Ik ben blij dat je 2019 in wilt gaan. Ik deel diezelfde wens niet, so good job

Nou ja, zelf had ik het ook anders gezien, maar ik zie 2019 eerder als Jaar 3 om er een eind aan te maken. Met nieuwe plannen, nieuwe ideeën. Het moet toch een keer lukken. En ze zeggen altijd 3 keer is scheepsrecht? toch? Of niet? Ik weet niet. Ik ken die gezegdes niet.

Het grappige is dat iedereen uit me klas en familie spreekt over de plannen die ze maken voor de kerstvakantie. En hoeveel zin ze daar in hebben, om ringt zijn met familie en vrienden. Nou ik ben ook druk bezig, maar niet met kerst. Ik zit hier tot waarschijnlijk ver in de nacht. Elke plan uit te zoeken. Luister naar een of ander triest lied. Hij klinkt triest in ieder geval, maar volgens mij gaat het over hoop? Idk. Ik heb een kerstbal naast me laptop liggen, Hij is rood. Ik heb een kerstboom in mij eigen slaapkamer. Met de kleuren Zwart, Goud, en Blauw. Hij is best mooi geworden dit jaar. Alleen in deze rode kerstbal zit iets wat het allemaal kan stoppen. Mijn gedachten, mijn hart, mijn gevoel zeggen van DO IT, DO IT, en mijn verstand zegt DON'T DO IT!

Waarom vertel ik dit überhaupt? Alsof het iemand wat interesseert.

Maar ga je je daar écht beter van voelen?

Nee, dat niet. Maar weken of maanden opgesloten zitten en niks kunnen doen en geen vrijheid hebben? Het geeft me meer de kracht om dood te gaan. Als ik deze masker nu zal afdoen, en me zelf zou zijn, dan ren ik nu nog naar beneden om een voorwerp te pakken. Het kan niet. Deze masker houdt me op mijn plaats. Alleen het wordt steeds erger en erger. En op een geven moment kan deze masker het niet meer alleen vasthouden, Het kan niet meer elke pijn, elke haat, alle gevoelens tegenhouden. En als die masker breekt dan is het te laat.

Ik durf mensen in mijn omgeving niet de waarheid te vertellen. Ik durf niet te zeggen wat ik voel, ik laat niks toe. Ik zit opgesloten in mij zelf.

^
Future

Hey!

misschien een idee om niet te zeggen dat je je al goed voelt waardoor ze je kunnen blijven helpen, waardoor je later niet meer dood wil. nu wijs je de hulp eigenlijk af en daardoor blijf je bij het gevoel dat je dood wilt en misschien al blijf je daar langer en ben je eerlijk tegen ze dat het dan wel echt effect op je hebt.

Ja, dat kan ik wel doen, maar als ik mezelf echt laat zien. Hoe ik me nu echt voel, wie ik nu echt ben. Dan zit ik weer voor maanden opgesloten, niet even naar buiten kunnen, niet kunnen werken, niet naar school, 0,0% vrijheid? Weer een jaar weggegooid. Ik ga niet weer 1 jaar opname in en uit. Ik doe dit al 2 jaar, ik wil 2019 in gaan zonder opgenomen te zitten. Elke vakantie op school, of op het werk op een kamer zitten. Elke dag van school en werk worden opgehaald met het busje van de instelling. Nooit kunnen afspreken met mensen omdat niemand naar de instelling wilt komen. Nooit iets leuks doen, omdat het niet veilig is voor mij. Nope ik hou me masker wel op. Ookal weet iedereen langzamerhand wel dat Future in elkaar stort. Nee hoor ik voel me prima!

Liever een jaar weggegooid dan een leven weggegooid.

oke dat is redelijk veel maar ik weet dat je met veel hulp en inzet, hier van af kan komen(de meeste tenminste), ga daarvoor zet dat anders als doel, van alle negatiefe dingen afkomen.

Grappig gezegd heb ik dat al als doel, maar dan zonder de nodige hulp van anderen. Als ik dood ben, dan ben ik van alles af. Niet dat ik dat meer merk. Ik merk waarschijnlijk niks

Ik weet dat het moeilijk is, maar soms moet je hulp aanvaarden, soms kun je het gewoon niet alleen.

Je kunt het toch een kans geven? Of je nu een paar maanden langer of korter leeft...

Nou ja, momenteel heb ik ook geen keus om nog langer te moeten wachten. Nu alles steeds verder lijkt te mislukken. Eerst school, dan werk, nu me verplegers. Het lijkt net alsof er iemand me tegen houdt. Ik ben niet gelovig, maar het lijkt elke keer net als ik op dat punt sta om mezelf te kunnen doden dat er iets gebeurd waardoor het niet door kan gaan.

Je kunt altijd nog met de camera's knoeien.

Dat is wel een slim idee, maar dat lijkt me erg onverstandig, Omdat ze als ze eenmaal door hebben dat de camera's uit staan of geen beeld meer weergeven, dan komen ze sws checken. Dus daar schiet ik niet veel mee op. Daarnaast zijn het van die ronden camera's waardoor je er toch niks overheen kan plakken ofzo. En ze hangen te hoog. Als ik op me bureaustoel sta dan komt er al iemand naar boven gerend om te kijken wat ik aan het doen ben..

Dat van de camera was geen suggestie, maar een reden dat ze ook komen checken, ook al heb je camera's. Even voor de duidelijkheid: ik wil niet dat je zelfmoord pleegt, dat je doodgaat. Zoals Ronald eerder ook al heeft gezegd ben ik aan jullie gehecht geraakt ook al ken ik jullie niet.

Groetjes, Anoniempje