Hoi,

Misschien niet het antwoord waar je op zit te wachten, maar de eerste die jij moet helpen, ben je zelf. Allereerst kun je haar niet helpen als je zelf nog te verwikkeld zit in jouw problemen. Puur om het feit dat dit gevaarlijk voor jou is, zij kan je meesleuren in haar negativiteit, maar het kan ook gevaarlijk zijn voor haar. Jij kan haar immers ook meesleuren in jouw negativiteit. Je moet een aantal grenzen voor jezelf gaan stellen en aan de hand van die grenzen kun je haar helpen.

Bepaal voor jezelf wat kan en niet. Heb je nu bijvoorbeeld een afspraak dat ze je 's nachts kan bellen, maar is dat eigenlijk niet goed voor je? Trek een grens en spreek af dat niet meer te doen. Het kan misschien voor jou voelen alsof je haar dan in de steek laat, maar het kan jullie beiden helpen.

Verder is het beste wat je kan doen om haar te helpen er voor haar zijn en luisteren. Jij bent geen hulpverlener en kan haar niet 'beter maken'. Daar heeft ze echt professionele hulp voor nodig. Je kunt haar natuurlijk wel aan hulp helpen als ze die nog niet heeft. Wees de vriend, niet de psycholoog. Je kunt ook aan haar vragen wat zij fijn vindt dat je doet. Misschien vindt ze het fijn als je luistert, misschien wilt ze tips. Dat is heel persoonlijk, dus vraag het haar.

Dan nog als laatste: Als ze een gevaar voor zichzelf is en ze deelt dit met jou, is het belangrijk dat je zorgt dat ze veilig is. Dus gaat het fout, licht haar ouders in, etc.

Ze boft maar met jou als vriend!
Gr. Pin

Hoi,

Misschien niet het antwoord waar je op zit te wachten, maar de eerste die jij moet helpen, ben je zelf. Allereerst kun je haar niet helpen als je zelf nog te verwikkeld zit in jouw problemen. Puur om het feit dat dit gevaarlijk voor jou is, zij kan je meesleuren in haar negativiteit, maar het kan ook gevaarlijk zijn voor haar. Jij kan haar immers ook meesleuren in jouw negativiteit. Je moet een aantal grenzen voor jezelf gaan stellen en aan de hand van die grenzen kun je haar helpen.

Bepaal voor jezelf wat kan en niet. Heb je nu bijvoorbeeld een afspraak dat ze je 's nachts kan bellen, maar is dat eigenlijk niet goed voor je? Trek een grens en spreek af dat niet meer te doen. Het kan misschien voor jou voelen alsof je haar dan in de steek laat, maar het kan jullie beiden helpen.

Verder is het beste wat je kan doen om haar te helpen er voor haar zijn en luisteren. Jij bent geen hulpverlener en kan haar niet 'beter maken'. Daar heeft ze echt professionele hulp voor nodig. Je kunt haar natuurlijk wel aan hulp helpen als ze die nog niet heeft. Wees de vriend, niet de psycholoog. Je kunt ook aan haar vragen wat zij fijn vindt dat je doet. Misschien vindt ze het fijn als je luistert, misschien wilt ze tips. Dat is heel persoonlijk, dus vraag het haar.

Dan nog als laatste: Als ze een gevaar voor zichzelf is en ze deelt dit met jou, is het belangrijk dat je zorgt dat ze veilig is. Dus gaat het fout, licht haar ouders in, etc.

Ze boft maar met jou als vriend!
Gr. Pin

Bedankt voor je reactie...

Nu is er afgelopen week echt iets verschrikkelijks gebeurt (het is nu gelukkig weer goed) maar ze maakte het met mij uit zomaar uit het niets, ik kreeg een telefoontje van haar (ze zit opgenomen al meer dan een jaar) en ze zei: lieve, 'A' (noem mezelf even A) ik hou zo veel van jou en ik geef zoveel om je, maar ik heb nu echt zoveel problemen dat ik niet weer of ik er een vriendje bij kan hebben dus misschien is het beter dat we uit elkaar gaan. Ik antwoorde daarop: Ik Ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen. Waarop zij weer antwoordde: ik weet het ook niet zo goed maar we kunnen vrienden blijven als jij dat wilt denk daar maar eens over na. Ik in tranen nam afscheid en zei doei waarna we ophingen. Kappot was ik helemaal gesloopt, Ik heb van 10:00 tot 23:00 op bed gelegen en gehuild uiteindelijk viel ik met mijn kleren nog aan in slaap, toen ik wakker werd ging het huilen weer verder toen, met moeite heb ik een bericht naar haar gestuurd best lang, waarop ze antwoordde: lieve 'A' is het goed als ik je vanavond eventjes bel? of ben je daar nog niet klaar voor? x. Waarop ik antwoordde ja is goed. uiteindelijk belde ze ook echt... ik het een erg bedroeft meisje aan de telefoon die begon te vertellen:

He he hey, (stotterend) 'A' ik kan niet zonder je en hou zoveel van je en kan echt niet zonder je en mis je. waarop ik zei: ik mis jou ook ik kan ook echt niet zonder jou en ik hou nog steeds zo ontzettend veel van je. we hadden even gepraat waarna we gewoon hadden afgesproken dat we samen weer verder gingen en dat er gewoon niks was gebeurt. Nu bleek dat ze een hele diepe dip had van een paar dagen (ze was net een week op vakantie geweest en moest terug naar de groep waar ze altijd veel moeite mee heeft) uit niet nagedachte reactie dacht ze omdat de dip erg diep was dat ze mij tot last zou zijn, en maakte ze het uit. waarna ze na het ophangen meteen heel veel spijt had en moeite had om normaal te functioneren ze huilde alleen maar en uiteindelijk flipte ze hem helemaal uit omdat ze me zo erg miste en naar mij toe wilde. toen ze dit vertelde stond ik met tranen in mijn ogen en natuurlijk nam ik haar terug en nee ik was helemaal niet boos ik had alleen maar medelijden met hoe radeloos ze zich wel niet gevoeld zou moeten hebben. na het gesprek lachend afgesloten te hebben en over leuke dingen te praten kreeg ik de volgende dag een berichtje: hi schatje ik ben zo blij dat ik jou terug hebt. waarop ik antwoordde: je was me nooit kwijt. ik ben er voor haar en zal er op alle mogelijke momenten steunen maar heb wel afspraken gemaakt dat we voorzichtig zijn met tegen elkaar zeggen wanneer het wat minder gaat omdat we merken dat we wel eens hier beide last van kunnen hebben. Still happy with her, en ik zou ook echt niet zonder haar kunnen. Moest dit even kwijt;)

Hoi,

Ik vind het mooi om te lezen hoe jullie deze situatie goed hebben opgelost. Zo zie je maar weer hoe veel jullie om elkaar geven!

Ik snap heel goed dat je bezorgt om haar bent, maar ik denk dat je je niet zo veel zorgen hoeft te maken. Ze is in goede handen bij haar hulpverlening en ze heeft dus best regelmatig contact met jou. Ze is stapelgek op jou en jij op haar. Jullie zullen altijd voor elkaar blijven vechten en dat is een strijd die je niet makkelijk opgeeft.

Merk je dat je meer stress ervaart als je niet weet hoe het met haar gaat of juist wanneer je weet hoe het met haar gaat (bv slecht)? Want daar kun je bijvoorbeeld je telefoongesprekken op aanpassen.

Gr. Pin