Voor de trein


  • Anonymous
  • 0 reacties
Hoi

Ik heb al een paar verhalen gedeeld deze werden (deels) verwijderd...

Ik weet niet waar ik beginnen moet
Ik ben vroeger en nog steeds vaak gepest ik werd uitgescholden en buitengesloten telkens in de pauze gingen mensen wegrennen als ik bij ze wou zitten ze gaven geen reden waarom en nu als ik naast iemand in de klas wil zitten zeggen ze waarom zit jij eigenlijk hier. Zelfs op vakantie werd ik uitgescholden en heel erg gediscrimineert omdat ik ben geadopteerd?. Nu woon ik bij pleeg ouders ik heb vaak ruzie met ze en dat wil ik niet meer alles zit me tegen op school en thuis en daarom wil ik er een einde aanmaken... Ik heb er echt goed overnagedacht. Elke schooldag ben ik weer bang om uitgescholden en buitengesloten te worden en dan kom ik thuis en dan heb ik weer ruzie ik wil het echt niet meer. Ik heb mezelf gesneden om te proberen mijn gevoel weg te halen ?
Ik heb ook geen vrienden dus ik voel me elke dag heel alleeen ik heb niemand om me heen om mee te praten of om mee te lachen? dat is de grootste reden voor zelfmoord...

Ik hoor van veel mensen blijf er voor vechten dat heb ik gedaan al heel me leven maar dat hielp niet. Ik snap nog steeds niet waarom mensen zo erg treiteren... ?

Gr. K?

-Dit bericht is aangepast door De Kindertelefoon i.v.m. forumregel 9-

125 reacties

Hoi!

Jammer dat de mensen rond jou je niet waarderen. Jij verdient fijne vrienden en een gezellige thuissituatie, maar dat is niet altijd vanzelfsprekend.

Heb je een positieve band met je mentor? Je mentor is er voor dit soort zaken, zeker als medeleerlingen zo vervelend tegen je doen. Het is belangrijk dat jij inziet dat het uitschelden en buitensluiten negatief gedrag uit hen is, en dat het niet aan jou ligt. Neem het alsjeblieft niet persoonlijk. Pesters kiezen meestal iemand uit waar ze jaloers op zijn.

Een leerlingenbegeleider op school kan jou ook helpen. Je zit met donkere gedachten. Het zou zonde zijn nu al uit het leven te stappen, aangezien jij een mooi, gelukkig leven verdient.

Die ruzies thuis zijn niet fijn. Je bent geadopteerd, kan je de organisatie die die adoptie heeft geregeld contacteren? Ik vermoed dat zij jou kunnen helpen en advies kunnen geven voor als het moeilijk gaat thuis. Ook hierover kan je met je mentor of leerlingenbegeleider praten.

Je zal je vast opgelucht voelen als je hierover gepraat hebt. Alleen met deze problemen en zorgen blijven zitten leidt zelden tot een oplossing. Het is heel goed van jou dat je je bericht hier geplaatst hebt.

Iemand pesten met zijn of haar afkomst vind ik belachelijk. China dan nog wel, zo'n prachtig land. Ik hoop dat je het pesten meldt, zodat de pesters aangesproken worden op hun onaanvaardbaar gedrag. De kans bestaat dat jij niet hun enige slachtoffer bent.

Groetjes
x
In het tweede jaar had je dit al eens aangegeven, maar dat is niet doeltreffend aangepakt. Het is dapper van jou dat je het hebt aangegeven, ook al is daarmee niet het gewenste resultaat behaald.

Je bent helemaal niet triest als je naar een docent gaat. Het is juist dapper toe te geven dat dit met je gebeurt. School moet inzien dat ze strenger moeten toetreden, want het pesten moet gestopt worden. School kan pesten doeltreffend aanpakken, als ze de ernst van de situatie inzien.

Die leerlingenbegeleider, heeft die je kunnen helpen? Hij/zij weet dat je het moeilijk hebt, en kan daarom de juiste persoon om aan te spreken zijn.

Het klinkt misschien stom, en misschien staat je hoofd er niet naar, maar een hobby zou jou nieuwe zin in het leven kunnen geven. Op een club kom je mensen tegen met dezelfde interesse, waar je eventueel vrienden mee kan worden. Ik zit nu met mijn gedachten in China, misschien vind je Kungfu iets? Begrijp me niet verkeerd, het is niet de bedoeling dit tegen de pesters te gebruiken, maar met Kungfu haal je een stukje van China, het land dat je mist, naar hier. Ik vind het een prachtige sport.

Pleeg alsjeblieft geen zelfmoord. Jij verdient een gelukkig leven, en hoewel je het nu misschien niet ziet, kan je gelukkig worden. Je kan naar je eigen land reizen, China is heel mooi, zolang je het maar niet onder het motief 'rot op naar je eigen land' doet, want die pesters weten niet waar ze het over hebben.
Een andere club die wel bij jou in buurt is? Je kan op Youtube informatieve video's over Kungfu bekijken, zodat je er wat over leert, voor het geval je het later wilt doen.

Een site waar je euthanasiemiddelen kan kopen kan niet betrouwbaar zijn. Het beste meld je die site, aangezien dit heel erg tegen de wet ingaat. Een afhaalpunt heb je niet nodig, aangezien de middelen die je bestelt ofwel fake zijn, ofwel niet zullen aankomen.

Zou je eens willen chatten of bellen met de KinderTelefoon? Zij hebben vast advies voor jou.
Ik wil je helpen, maar niet met het beëindigen van je leven. Hoe ongelukkig jij je nu ook voelt, het zou oneerlijk zijn dat jij degene bent van wie het leven zo vroeg beëindigd is.

Ik weet niet hoe zo'n afhaalpunt werkt, sorry.

Wil je eens met deze mensen contact opnemen? https://www.113.nl
Deze mensen willen je helpen, en zullen er net als ik van overtuigd zijn dat jij het leven waard bent, hoe rot het nu ook kan zijn. Je voelt je nu vast heel radeloos, maar je kan hieruit geraken. De mensen op https://www.113.nl kunnen je helpen, bij de KinderTelefoon kunnen ze je helpen, je huisdokter, met beroepsgeheim tegenover je ouders, kan je helpen. Al deze opties zijn een stuk beter dan het uitzoeken van een afhaalpost voor middelen waar je waarschijnlijk niet aan sterft, maar gewoon hevige pijn van krijgt, die je nergens brengt.
Zelfmoord is niet de enige uitweg. Je zegt zelf dat je niet dood wilt, dus dan lijkt het me niet de juiste keuze je eigen leven te nemen.
Bij de huisarts mogen ze niet zomaar je ouders inlichten. Als je je veiliger voelt bij een huisarts die je ouders niet kent, kan je aan je huidige huisarts vragen om je door te verwijzen naar een andere huisarts.
Bij de KinderTelefoon kunnen ze met je praten, maar daar kan je heel geholpen uitkomen. Je kan advies krijgen over wie je kan aanspreken, bv. welke mensen je kunnen helpen. De KinderTelefoon komt met advies dat niet in mij opkomt, aangezien de moderators van de KinderTelefoon een opleiding hebben gevolgd om kinderen en jongeren te helpen.

Ik zou ook graag sterven, maar blijf toch leven. We gaan op een dag allemaal dood, dat is een zekerheid, de enige zekerheid die we hebben. Daarom wacht ik tot die dag komt, maar zelf ga ik het proces niet versnellen. Hoe rot ik me soms voel, ik blijf erin geloven dat het nog kan beteren. Ik heb ook niet echt hele close vrienden, maar die kan ik nog tegenkomen. Wanneer ik van het middelbaar af ben, ga ik verder studeren, en daar hoop ik mensen tegen te komen die mij beter liggen. De kans is daar groter toe, aangezien je bij hogere studies steeds dichter bij je interesses komt, en dus mensen tegenkomt met dezelfde interesses.
Het lijkt me fijner te sterven met een gevoel dat ik geprobeerd heb er het beste van te maken, dan dat ik ongelukkig sterf.

Als je zo ongelukkig wordt op je huidige school, kan het een idee zijn van school te veranderen. Misschien voelt dat aan als opgeven, maar dat is het niet. Je laat de negatieve mensen om je heen achterwegen. Dat kan een hoop verdriet en stress wegnemen. Van school veranderen heeft al slachtoffers van pesten geholpen. Zou je dat zien zitten?

Heb je al eens gehoord van Lao Tse? Dat is een hele wijze, Chinese filosoof, en dit is een quote van hem: 'Wat de rups het einde noemt, noemt de rest van de wereld een vlinder.'
Wat jij nu als het einde ziet, kan het begin zijn van iets moois. Wie weet wat kom je nog tegen in je leven. Ik denk dat het jou kan helpen van school te veranderen, een nieuwe start, maar alleen als je je daar zelf goed bij voelt. Daarnaast denk ik dat het van belang is dat jij en je pleegouders eens goed praten, eventueel met professionele hulp erbij.

Kan je benoemen wat niet zo goed gaat tussen je ouders en jou?
Een school waar je niet rechtvaardig behandeld wordt kan geen positieve invloed op je hebben. Ik raad je aan van school te veranderen, om van het nare gedrag van de pesters af te zijn. Voelde je je fijn op één van je vorige scholen? Een nieuwe school, waar je nog nooit bent geweest, zou ook een mooie nieuwe start kunnen zijn.

Tegenslagen kunnen harder aankomen als je je al slecht voelt. Dat is begrijpelijk. Misschien kan volgende video je steun bieden: https://www.youtube.com/watch?v=aqzamLrc6ds&t=0s&index=21&list=PLx4x4xk3xTgxt8c6JBtaYuK7WV11waFZ1

Het kan dat jij jouw thuis nog niet gevonden hebt. Dat hoeft niet te betekenen dat je je nergens thuis kan voelen. Later kan je een eigen thuis voor jezelf realiseren, hoe jij het fijn vindt. Voor nu zou het fijn zijn dat je, ook al voelt het niet echt aan als thuis, je je beter voelt in je huidige huis. Kan je eens met je pleegouders rond de tafel gaan zitten, en bespreken wat er aan de hand is?

Als je het niet meer weet, of advies nodig hebt van mensen die het beste met je voorhebben:

https://www.kindertelefoon.nl/over-ons/actief-verwijzen-naar-veilig-thuis/
Onderaan de pagina zie je ook de mogelijkheid tot een chat- of belsessie. Op de 'Meer Hulp' pagina kan je met behulp van een moderator doorverwezen worden naar de organisatie die jou kan helpen. Ze kunnen je echt helpen. Jij bent niet de eerste die in een soortgelijke situatie zit, er zijn mensen die hier ervaring mee hebben, en weten hoe ze dit moeten aanpakken.

https://www.113.nl
Ook hier kunnen ze je heel goed helpen. Je kan het eens proberen. Als het je niet het gewenste resultaat oplevert, ben je niets verloren. Als het je wel het juiste resultaat oplevert, zijn we al een stapje verder.

Ik ga nu slapen. Kan jij goed slapen? Een helder hoofd is noodzakelijk om goede beslissingen te kunnen nemen. Met een moe hoofd word je sneller moedeloos. Je zit in een lastige situatie, en daarin kan het nuttig zijn een nachtje te slapen over wat je gaat doen.

Kian, het kan echt beter worden. Jij verdient een mooi leven. Een gelukkig leven. Dit kan je verkrijgen. Je hoeft dit niet alleen te doen. Nu lijkt het misschien een hele berg waar je overmoet, maar een berg beklim je stap voor stap, je struikelt af en toe eens, maar als je weer opstaat en verdergaat, is dat ok. Na alles wat je hebt meegemaakt is het me wel duidelijk: jij bent een doorzetter. Dit kan jij ook.
Je slaapt goed, dat is positief. Slaap is voor veel mensen een moment van rust.

Goed dat je vermoedt dat je hulp zoekt als het echt tegen zit.
Mensen die zelfmoord laf vinden begrijp ik niet. Er is heel veel moed nodig om jezelf van het leven te ontnemen. Het is enorm pijnlijk, zowel fysiek als mentaal.

Het kan dat je je moedelozer gaat voelen als je hoort dat iemand zelfmoord heeft gepleegd. Dat heb ik ook.

Je kan een afscheidsbrief schrijven. Schrijf maar alle redenen op waardoor je je zo ongelukkig voelt. Je kan die afscheidsbrief geven aan wie je wilt. Pleeg geen zelfmoord, maar zend het signaal uit dat het niet meer gaat. Die afscheidsbrief zou een uiting van je gevoelens kunnen zijn, waardoor mensen rond jou begrijpen dat ze je moeten steunen.

Voor het moment ziet mijn toekomst er ook niet schitterend uit. Dat kan echter nog alle kanten op. Je bent 15, en hebt nog heel veel tijd om uit te zoeken wat je met je leven wilt doen. Er zijn zeker mensen die jou weten te appreciëren, ook al moet je die misschien nog tegenkomen. Welk huis en welke baan je later zal hebben, valt nu moeilijk te voorspellen. Ook dat kan nog alle kanten uit.

Hard werk wordt beloond, en aangezien jij al veel hebt meegemaakt, ben je een vechter, en ben je in staat te verkrijgen wat je verdient, namelijk een gelukkig leven.

Zie je die brief zitten? Je kan hem in afscheidsbriefvorm schrijven, zodat de boodschap duidelijk overkomt, maar begrijp me niet verkeerd, het is niet de bedoeling dat je zelfmoord pleegt. Die brief dient niet als afscheid, maar als boodschap dat er iets aan de situatie moet veranderen.
In dat geval zullen we de brief die je kan schrijven geen afscheidsbrief, maar een levensupdate noemen. Ik ben er nog steeds een voorstander van dat je die brief geeft aan de perso(o)n(en) waaraan je je afscheidsbrief zou geven. Op die manier weten die personen hoe het met je gaat, en wat er in je omgaat.

Je wordt morgen 16, alvast proficiat. Ondanks moeilijke gebeurtenissen ben je blijven doorzetten.
Ik heb nooit een feest voor mijn verjaardag. Geen idee wie naar mijn feest zou komen. Ik ben ervan overtuigd dat ik later personen ga tegenkomen waar ik het goed mee kan vinden.

Ik ga ook alleen naar school. Niets mis mee. Ik begrijp dat het fijner kan zijn als er iemand was die met je meefietste. Het is jammer dat niemand inziet wat voor een leuk persoon jij bent. Ze ontlopen een goede vriend.

Wat bracht mij hier op het forum? Dat is lang geleden. Stukje toeval denk ik. Ik had misschien wat zoektermen ingegeven, en zo op een topic hier terechtgekomen.

Je mag hier niet vragen hoe je zelfmoord kan plegen, aangezien het niet de bedoeling is dat iemand op zulke jonge leeftijd uit het leven stapt. Hier proberen we elkaar te helpen, en elkaar te doen inzien dat er nog vanalles in het leven kan zitten. Ik wil ook graag dood, maar ik wil dat anderen blijven leven. Als ik hier mensen aanspoor om door te zetten en te blijven leven, zou ik het hypocriet van mezelf vinden zelf uit het leven te stappen.
Je kan de brief bv. aan je pleegouders of mentor geven. Zij lijken me personen die je kunnen doorverwijzen naar professionele hulp. Ook hier kunnen ze je helpen: https://www.kindertelefoon.nl/over-ons/actief-verwijzen-naar-veilig-thuis/
Die pagina zou er niet zijn als die geen mensen hielp. Zou je het eens willen proberen?

Het is zowat onmogelijk dat je euthanasiemiddelen online zou kunnen krijgen. Daar is heel, heel strenge controle op. Het zou ook kunnen dat ze dat paketje in de post onderscheppen, het terugleiden naar jouw naam, en je vragen waarom je die middelen besteld hebt. Op die manier krijg je vast hulp, maar al dat gedoe kan je vermijden, door meteen hulp te vragen.

Ik vind dat ik onrechtvaardig behandel word, net als veel mensen dat worden. Ik doe mijn best, doe vriendelijk, maar krijg alleen beledigingen in de plaats. Daarnaast komt erbij dat ik blijf horen hoe onschuldige mensen pijn wordt gedaan, en het idee van in zo'n wereld te leven, maakt me moedeloos. Daarnaast maak ik me ook zorgen om mijn toekomst. Ik zie niet in wat ik kan.
Daarom vind ik kracht in de gedachte dat ik nog jong ben, en dat het allemaal nog kan veranderen. Wie weet welke personen kom ik nog allemaal tegen. Wie weet kan ik mijn dromen toch waarmaken, en in Japan gaan werken (is weer typisch voor mij een droom te hebben aan de andere kant van de wereld). Daarbij wil ik, voor zover ik kan, proberen bijdragen aan het dragelijker maken van het leven voor anderen. Ik wil de onrechtvaardigheid uit de wereld helpen, alleen weet ik nog niet hoe. Gelukkig heb ik nog veel tijd om daarover na te denken.

Ergens lopen er personen rond die jou nodig hebben. Misschien heb je die nog niet ontmoet, maar ze zijn er wel. Als je later terugkijkt op deze situatie, is de kans groot dat je zal inzien dat het het doorzetten waard was. Er loopt iemand rond die zich afvraagt hoe het is iemand als jou te ontmoeten. Als je niet wilt leven voor de personen die je nu kent, kan je proberen te leven voor de personen die je nog gaat ontmoeten.

Aangezien jij al een hoop hebt meegemaakt, weet jij hoeveel pijn het kan doen om bv. gepest te worden, en zal je dit niet bij anderen doen. Dat maakt dat we jou nodig hebben. Jij bent een persoon die van deze wereld een draaglijkere plek kan maken.
Als je hier de naam of het linkje van die site geeft, gaat dat in tegen de forumregels. Je mag geen middelen promoten waarmee je je leven kan beëindigen. Daarbij zou het jammer zijn als mensen die link gaan gebruiken, en op een site met onbetrouwbare producten terechtkomen. Die site kan zich voordoen als een Nederlandse site, maar als je er zomaar euthanasiemiddelen kan krijgen, is die niet te vertrouwen.

Net omdat er trieste mensen zijn, is het belangrijk dat goede mensen, zoals jij, blijven leven. De wereld kan het niet meer aan goede mensen te verliezen.

Wat je ook doet, blijf alsjeblieft leven. Ik hoop dat mijn woorden tot je doordringen, en dat je inziet dat je het leven waard bent.
Belachelijk gedrag van die mensen. Er is zo'n quote: 'Don't worry about those who talk behind your back. They are behind you for a reason.'

Ik moet naar school. Ik heb bekeken of ik mijn diploma kan halen met zelfstudie, dat ik zelf studeer en examens afleg, maar niet meer naar school moet. Dat is me niet gelukt.

Je kan naar je mentor, afdelingsleider, conrector of leerlingenbegeleider gaan en de situatie, o.a. het gedrag van de pesters, uitleggen. Ik hoop dat ze dan de ernst van de situatie inzien. Als school jou zo ongelukkig maakt, is er misschien een mogelijkheid dat je meer van thuis uit kan doen.
Als je verjaardag je ongelukkig maakt, kan je het proberen te bekijken als een dag als alle anderen. Je wordt elke dag ouder, alleen is het vandaag toevallig 16 jaar geleden dat je geboren bent.
Aan de andere kant wil ik het niet minimaliseren, aangezien het heel sterk is van jou dat je, ondanks moeilijkheden, bent blijven doorzetten. Van mij krijg je de beste wensen voor je leven. Jammer genoeg kan ik geen feestje voor je geven, anders had ik dat gedaan.

Ik heb nogal een obsessie met dingen uit Japan. Hier is een video speciaal voor jou: https://www.youtube.com/watch?v=a14jBY9EqQw
Happy birthday op een Japans instrument. Is eens wat anders. Ik hoop dat je het mooi vindt.

Je zei dat je hulp ging zoeken als het echt niet meer ging. Volgens mij is dit het juiste moment daarvoor. Zijn je pleegouders thuis? Kan je nu naar ze toegaan, en zeggen dat het niet goed met je gaat?
Hoe is de sfeer is huis momenteel?

Als jij mijn zoon zou zijn, zou ik je even tijd geven om tot rust te komen, en samen een oplossing voor je verdrietige gevoelens te zoeken. Misschien mag je van je pleegouders wel even thuisblijven als je uitlegt hoe het op school gaat. Thuisblijven zonder daar een verklaring voor te geven gaat niet, maar als jij eerlijk bent over hoe het met je gaat, kan het dat ze inzien dat school niet een goede plek is voor jou op het moment.

Dit is een fragment uit mijn lievelingsfilm, The Last Samurai: https://www.youtube.com/watch?v=g2lMcgvixN0
In het begin zie je hoe Algren (de man met het bruine haar) verliest. Door te blijven oefenen en te blijven doorzetten kan hij uiteindelijk toch gelijkspel behalen. Net zoals Algren kan jij door doorzetten gelijkspel behalen, en het respect krijgen dat je verdient.

Heb je al eens naar één van de vorige linkjes gekeken?
https://www.kindertelefoon.nl/over-ons/actief-verwijzen-naar-veilig-thuis/
https://www.113.nl
Is een afspraak met de huisarts mogelijk?
Ik ben ook heel verlegen, en mij helpt het me uit te drukken via schrijven. Je kan een tekst schrijven waarin je uitlegt hoe je je voelt. Je kan je eventueel baseren op je topic hier. Je kan ook deze topic laten lezen door bv. de huisarts, maar alleen als je dat fijn vindt.
Je huisarts en ouders kan je ook mailen.
Ik vind persoonlijk een brief afgeven of een mail sturen minder eng dan in een gesprek mijn verhaal doen.

Je wilt dood zodat je je nergens druk om hoeft te maken. Daaruit leid ik af dat je wilt leven, maar zonder zorgen. Je kan van je problemen afkomen, ook door te leven. Dit hoef je niet alleen te doen, er is hulp. Die hulp was er niet geweest als er niemand was die die nodig had.

Naar mijn gevoel is het goed als school hierop in gaat. Ik durf ook niets te zeggen, uit angst dat het "gedoe" wordt, maar toen heb ik eens aangegeven dat ik hulp nodig had, en is er vanalles gebeurd op school, maar uiteindelijk was het wel beter zo. Ook al lijkt het "gedoe", het kan helpen.

Als werken jou een positieve afleiding biedt, is het goed je daarop te richten. Je voelt je momenteel ongelukkig, en dan is het goed te focussen op de dingen die je van dat nare gevoel kunnen afleiden. Als dat werk goed voelt, kan je erin doorzetten. Als je het gevoel hebt dat dat werk je niet helpt, stop je er best (tijdelijk) mee.

Hoe hebben je pleegouders gereageerd toen je zei dat je niet goed in je vel zat?
Je kan aan je mentor of een andere leerkracht die je vertrouwt vragen of jullie een gesprek kunnen hebben. Je kan om die afspraak te maken ook een mail sturen. In die mail kan je de situatie al een beetje uitleggen, maar dat hoeft niet. Je kan in die mail ook enkel een mentorgesprek / gesprek met een leraar aanvragen.

Je kan met de leerlingenbegeleiding een afspraak maken. Ook zij kunnen je helpen. Als je je mentor niet zo fijn vindt, en er is geen andere leerkracht waar je mee zou willen praten, is de leerlingenbegeleiding een mooie optie. Zij hebben ervaring met dit soort zaken. Jij zou niet de eerste zijn die met dit soort gevoelens en problemen naar hen komt. Ze zijn er voor je. Het is hun job jou te helpen en te steunen.

Het is heel frustrerend als je je best doet, en niet de vrienden krijgt die je verdient. Jij bent waarschijnlijk vriendelijk, maar mensen doen niet vriendelijk terug. Dat is heel stom van hen. Vroeg of laat zullen mensen rond jou inzien wat voor een goed persoon jij bent, en wat ze gemist hebben door jouw goedheid niet te willen inzien.

Muziek is een troost voor veel mensen. Als muziek je troost biedt, is het goed daar wat meer aandacht in te steken. Als je je naar voelt, focus je best op dingen die je goed doen voelen, en laat je nare dingen best zo veel mogelijk achterwegen.

Verlegen zijn is ok. Het kan het soms lastig maken om vrienden te maken, maar het is zeker niet hopeloos.

Zie je het zitten met school te praten over je situatie? Met een vertrouwde leerkracht of een leerlingenbegeleider? Als je dat doet, kunnen zij je helpen, en is de kans groot dat je je snel beter zal voelen. Daarnaast zou ik heel trots op je zijn als je om hulp vraagt, aangezien daar moed voor nodig is. Die moed zit in je, en je kan het.
Het lijkt me handiger om naar de leerlingenbegeleiding te gaan, en aan te geven dat je geen klik hebt met die psycholoog. Ze kunnen misschien een andere psycholoog voor jou regelen.
Het is heel normaal dat je soms geen klik hebt met sommige mensen. Daarom zijn er meerdere psychologen, elk met een eigen aanpak. Als jij op school aangeeft dat je graag een andere psycholoog spreekt, kunnen ze je eventueel doorverwijzen naar een psycholoog waar je je wel goed bij kan voelen.

Ik kan je vertellen dat er meer mensen om je geven dan je vermoedt. Ze laten dat misschien niet altijd merken, maar ze geven om je.
Je kan een brief of mail schrijven. Zoals je hier je problemen hebt opgeschreven, kan je dat in een brief doen. Je kan je topic kopiëren in een mail, en die versturen. Zo weten ze wat er aan de hand is.

Ik heb op school ook aangegeven dat het niet goed ging. Daar heb ik gesprekken voor gehad bij een psychiater, en dat hielp best.
Ik had een brief geschreven aan mijn moeder, en zij heeft mijn psychiater en school gecontacteerd. Je schrijft best een brief naar iemand die je vertrouwt, waarvan je weet dat ze de juiste mensen kunnen inschakelen.
Mijn moeder is soms boos. Toen ik die brief gaf, dacht ik dat ze boos ging zijn, maar dat viel mee. Toen heeft ze de juiste hulp ingeschakeld. Soms doet ze nog wel boos, maar dankzij de hulp sta ik er niet alleen voor.

Er zijn mensen die je kan vertrouwen, alleen kan het moeilijk zijn ze dat vertrouwen te gunnen. Ik begrijp dat het moeilijk kan zijn anderen te vertrouwen als je zelf al zo veel pijn hebt gehad, maar soms moet je dat risico nemen. Je kan een mail naar een leerlingenbegeleider sturen, met daarin wat je hier geschreven hebt. Wat je vertelt is aan jou. Jij kiest wat je wanneer vertelt. Je hoeft niet per se alles in één keer te vertellen. Je kan een beetje vertellen, en dan bekijken of je die persoon vertrouwt. Als het vertrouwen goed voelt, kan je meer vertellen.
Dat je andere mensen zorgen wilt besparen is heel lief van jou, maar verlies jezelf niet uit het oog. Jij mag aangeven hoe het met je gaat, en wanneer je hulp nodig hebt. Die persoon die ook uit China komt is bekommert om jou, en volgens mij heeft zij een vermoeden dat het niet zo goed met je gaat als jij haar wilt doen geloven.
Je kan eerlijk tegen haar zijn. Zij zal zich vast opgelucht voelen als jij haar de waarheid hebt verteld, zodat jullie samen aan de slag kunnen op zoek naar een oplossing. Jullie hoeven dit niet alleen te doen, er is hulp. Zij kan jou helpen met het zoeken naar een psycholoog waar jij je goed bij voelt. Er zijn zeker psychologen waar je je goed bij voelt, ook al is dat niet het geval bij die psycholoog op school.

Je doet jezelf sterk voor voor andere mensen. Die andere mensen zijn ook bekommerd op jou, en hebben vast ook door dat je je sterker voordoet dan je je voelt. Het is ok iemand in vertrouwen te nemen. Daar is je medemens voor. Je zal ze opgelucht doen voelen als je hen de waarheid vertelt. Samen kunnen jullie hulp zoeken, en hoewel je dit nu misschien niet gelooft, kan het allemaal beter worden. Jij kan gelukkig worden.
Je kan bij je leerlingenbegeleiding aangeven dat je liever hebt dat jullie eerst wat gesprekken hebben zonder dat je ouders ingelicht worden. Misschien kunnen jullie eerst bespreken hoe jullie het gaan aanpakken.

Als je ouders elke dag vragen hoe het met je gaat, is dat uit bezorgdheid. Als mijn zoon met zo'n heftig verhaal naar mij zou komen, zou ik ook bezorgd zijn. Ik begrijp dat het vervelend kan zijn als ze de hele tijd vragen of het gaat. Iets wat mijn mentor aan mij voorgesteld heeft is een schriftje dat in de woonkamer ligt. In dat schriftje kan ik iets opschrijven als ik dat wil, bv. als er iets gebeurd is. Mijn moeder kan in dat schriftje kijken, en op die manier hoef ik niet rechtstreeks dingen te zeggen, maar kan ik dat via dat schriftje doen. Zo'n schriftje kan voor je ouders een geruststelling zijn dat jij een manier hebt om met hen te communiceren. Vind je dat wat? Dit kan je aan de leerlingenbegeleider voorstellen. Zij kunnen met je ouders bespreken hoe ze jou kunnen helpen. Jij kan aangeven wat je fijn en wat je niet fijn vindt.
Het pesten is veel te ver gegaan. Jij wordt hier heel ongelukkig van. De dingen die ze tegen je zeggen zijn belachelijk.

Je hebt ruzie gehad met je moeder. Dat zij tegen je zegt dat je niet boos mag worden en niet mag schelden terwijl zij dat wel doet is niet rechtvaardig. Zij begrijpt waarschijnlijk niet waar jouw boosheid vandaan kwam. Ik denk dat dit het moment is waar je haar over het pesten moet vertellen. Vertel maar wat er vandaag, en al die vorige keren, gebeurd is. Ik vermoed dat ze jouw woede zal begrijpen.

Het leven is jou wel gegund. Het is jammer dat er een paar triestige individuen zijn die, waarschijnlijk uit verveling of eigen frustratie, anderen lastigvallen. Dit hoeft de rest van je leven niet te bepalen. Je bent erg gekwetst door wat die pesters zeggen, wat heel begrijpelijk is, maar kiezen om uit het leven te stappen is hier niet de juiste oplossing.

Aangezien de beledigingen van die pesters je heel ongelukkig hebben gemaakt, ben je hier misschien mee geholpen: https://www.113.nl

Kan je aan je moeder, vader of mentor zeggen wat er aan de hand is? Of kan je ze een brief schrijven? Dit communiceren is nu belangrijk. Het pesten is veel te hard uit de hand gelopen. Je kan aan je ouders of mentor vertellen over de pesters, hoe ongelukkig het je maakt, en welke gevolgen dit voor je heeft, bv. je gedachten aan zelfmoord.
- aangepast door de Kindertelefoon ivm duidelijkheid.-

De enige die die pestkoppen kan geven wat ze verdienen, ben jij. Als jij dit met iemand deelt, bv. je familie, zullen ze inzien wat voor personen die pestkoppen zijn, en kan jij met je eigen ogen zien hoe zij gestraft worden.

Je hoeft niet te sterven om rechtvaardigheid te bekomen. De juiste manier om rechtvaardigheid te bekomen, is door dit met iemand te delen. Als jij in opstand komt tegen de pestkoppen, is de kans groot dat je niet alleen jezelf helpt, maar ook andere (toekomstige) slachtoffers van de pestkoppen.

Hoe moeilijk het nu ook is, hoe veel verdriet je nu ook voelt, blijf doorzetten. Je kan er komen, als je nu doorzet, en de stap naar hulp zet. Ik zou heel trots op jou zijn als je dit met iemand deelt, bv. je familie of mentor.
Je mentor kan je helpen, een leerlingenbegeleider of een ouder kan je helpen. Er zijn heel veel mensen die jou kunnen helpen. Dat de pesters groter zijn dan jou zal dan wel fysiek zijn, want mentaal vind ik jou veel groter. Jij bent, ondanks hun belachelijk gedrag, blijven doorzetten.

Ik zou het heel jammer vinden als je zelfmoord pleegt. Ik ken je niet in het echt, maar iemand op zo'n jonge leeftijd verliezen door pesters vind ik heel erg.

Dat je moet huilen is normaal. Je bent heel erg gekwetst, en het is goed dat je je tranen laat komen, en ze niet inhoudt.

Je hebt al een grote, positieve stap gezet door naar hier te komen met je problemen. Dat heb je verstandig gedaan. De volgende stap lijkt me iemand in vertrouwen nemen die je kan helpen. Ze nemen jou serieus als je eerlijk bent. Zelfmoordgedachten zijn een serieuze zaak.

Helpt het als ik, ook al is het via internet, jou een knuffel geef? Het is het idee en de intentie die tellen, dus bij deze: *virtual hug*
Iemand in vertrouwen nemen kan eng zijn, zeker als je al vaak gekwetst bent geweest. Je mentor en andere docenten mag je niet, dan zoeken we iemand anders. Is er een leerlingenbegeleider die je mag? Of je huisarts? Je familie, een nonkel of tante, je moeder, ook al doet ze soms moeilijk?

Wat zou je in de afscheidsbrief schrijven? De dingen die je daarin schrijft, kan je aan je ouders laten lezen, zodat ze weten wat er gaande is. Jij hoeft niet te sterven als je die brief afgeeft, integendeel, dat kan het begin zijn van een betere periode, één waarin je hulp krijgt.

Iemand in vertrouwen nemen voelt soms aan als een risico, dat begrijp ik. Soms moet je dat risico nemen. Hulp vragen lijkt nu moeilijk, maar zelfmoord plegen is nog zo veel moeilijker. Echt.
Je hebt liever geen familie en geen leerlingenbegeleider. Bij de huisarts kom je te vaak. In sommige gevallen kan dat een voordeel zijn. Je verhaal doen bij iemand die je al kent is soms minder eng. Aan de andere kant kan het soms fijn zijn iemand voor je te hebben die je helemaal niet kent, omdat je je daar beter bij voelt.

Als jij aanvoelt dat je je beter voelt bij iemand die je niet kent, kan je aan je huidige huisarts vragen je door te verwijzen naar een andere huisarts of psycholoog. Je huisarts heeft geheimhoudingsplicht, beroepsgeheim, en mag niet zomaar je ouders inlichten. Als hij/zij jou vraagt waarom je van huisarts wilt veranderen of een psycholoog wilt, is het jouw recht dat voor jezelf te houden.

Denk je dat je je goed kan voelen bij een huisarts of psycholoog die je niet kent? Het lijkt me aangewezen dat je met iemand praat. Je voelt je vast veel beter als je dit met iemand gedeeld hebt. Huisartsen en psychologen hebben in hun opleiding geleerd met dit soort zaken om te gaan.

Alle manieren om jezelf van het leven te ontnemen doen pijn, fysiek en mentaal. Je eigen leven nemen gaat in tegen de overlevingsreflex die in je zit. Ongelukkig sterven lijkt me heel eng. Het besef dat je niet weet wat volgt of wat er gaat gebeuren. Een natuurlijke dood in vrede met mezelf en mijn omgeving lijkt me fijner.

Reageer