vader overleden

  • 12 May 2022
  • 4 reacties
  • 154 Bekeken

Reputatie 2
Badge

Hallo, mijn vader is in 2022 overleden toen ik corona had. Ik zat nog in quarantaine, ik moest nog 2 of 3 dagen voor dat ik eruit mocht,  Ik lag gewoon in mijn bed netflix te kijken, toen een stagaire bij het pleeggezin kwam en ze zei: het gaat niet goed met je vader. Je pleegvader komt je straks ophalen 

Toen ging ik me heel snel aankleden want ik za nog in mijn pyjama, toen kwam ik beneden. Toen ging ik met mijn voogd bellen, en toen zij mijn voogd dat mijn vader corona had. Ik begon zo hard te huilen, toen kwam mijn pleegvader ik ging samen met hem in de auto zitten om naar het ziekenhuis te gaan, waar mijn moeder op ons ging wachten om samen naar papa te gaan. 
Mijn pleegvader en ik rennen naar het ziekenhuis (omdat we in de parkeergarage van het ziekenhuis stonden) daar kregen we een mondkapje. Hij ging toen vragen waar papa lag, toen begonnen we te rennen en een paar meter verder zagen we mama.

Ik rende zo hard als ik kon naar haar toe, we stonden daar paar minuten lang te knuffelen voordat we verder gingen. eenmaal bij papa aan gekomen moest ik weer zo hard huilen!

Dat was ongeveer om 2 uur dat we bij papa waren mijn oom en tante stonden al bij papa toen ik de kamer in kwam en de zuster kwam binnen om te vragen of papa merofine wou. Maar papa schudde toen nee met zijn hoofd omdat hij niet kon praten want hij had toen een zuurstofkapje op paar uur later kwam de zuster terug om te vragen wie er wou blijven slapen.

Na paar uur gediscuseert te hebben besloot mama haar spullen te pakken wat ze nodig had die avond toen was ik daar alleen met papa en mijn pleegvader toen heb ik papa's hand heel lang vast gehad. Toen mama terug kwam, besloten mijn pleegvader en ik een broodje te halen beneden, en toen we bij de kassa stonden belde mama dat we moesten komen. Toen ik de kamer binnen liep, knuffelde mijn moeder mij heel hard en ze was toen heel erg aan het huilen. Ik wist niet wat er gebeurde maar toen ik op de stoel ging zitten naast papa zag ik dat papa daar  stil lag met zijn ogen en mond open staan en er waren 2 mensen bij die al het apperatuur af ging doen bij papa en je zag op zo een bord papa's hardslag maar het was 1 rechte lijn en het ding bleef maar piepen.

Ik was zo verdrietig en paar dagen later mochten we op visite bij papa toen hij in de kist lag. Ik huilde zo diep in mezelf ik vond het zo raar dat papa daar in een kist lag en toen hadden we de crematie ceremonie toen heb ik samen met mama de schroefjes op de kist gedaan en we hebben de deksel erop gedaan het voelde zo verkeert en ik weet gewoon niet meer of het mij wel gaat lukken, alleen met mama.

Een paar weken later hadden we het schoolfeest ik was zo enthausiast dat ik papa begon te appen maar toen keek ik naar de datum dat hij voor het laatst online was en ik begon gewoon op het schoolfeest te huilen ik mis hem gewoon zo ontzettend erg wat kan ik doen dat die pijn weggaat ik wil niet zonder mijn beste vriend leven ik heb papa nodig😭😭😭🕊️️️️️🕊️️️️️🕊️️️️️🕊️️️️️ 

 

De tekst is aangepast omdat deze in strijd was met forumregel 6. Plaats op het forum geen persoonsgegevens.

tevens aangepast n.a.v. Forumregel  16: Houd de tekst van je bericht leesbaar.


4 reacties

Beste @angelica 

Ik lees dit bericht met tranen in mijn ogen. Wat ontzettend naar dat dit is gebeurd. Ik denk dat het het beste is dat je niet probeert je vader te vergeten, naar juist aan hem denkt. Denk aan leuke momenten met jou en je vader en bedenk je eens als je iets goeds hebt gedaan hoe trots je vader op je zou zijn. Als je dit doet kan je in het begin wel vaak verdrietig zijn, maar waarschijnlijk word je dan na een tijdje steeds minder verdrietig als je aan hem denkt. Omdat je zo vaak aan hem denkt, raak je gewend aan dat je er steeds aan denkt, en denk ik dat het over een tijdje beter gaat.

Ik wens je super veel sterkte toe

Groetjes en (als het kon) een dikke knuffel van mij

Reputatie 4
Badge +2

Hey @angelica, heel erg naar dat dit heeft moeten gebeuren, maar wat @SammieSam ook al aangaf zou ik( hoe groot de drang ook is) toch aan hem blijven denken, een foto of een materialistisch iets bewaren en koesteren wat je aan hem doet denken. 
en onthoud dat wij hier op het forum allemaal met je mee denken 😔 

Reputatie 2
Badge

Beste @angelica 

Ik lees dit bericht met tranen in mijn ogen. Wat ontzettend naar dat dit is gebeurd. Ik denk dat het het beste is dat je niet probeert je vader te vergeten, naar juist aan hem denkt. Denk aan leuke momenten met jou en je vader en bedenk je eens als je iets goeds hebt gedaan hoe trots je vader op je zou zijn. Als je dit doet kan je in het begin wel vaak verdrietig zijn, maar waarschijnlijk word je dan na een tijdje steeds minder verdrietig als je aan hem denkt. Omdat je zo vaak aan hem denkt, raak je gewend aan dat je er steeds aan denkt, en denk ik dat het over een tijdje beter gaat.

Ik wens je super veel sterkte toe

Groetjes en (als het kon) een dikke knuffel van mij

het is nu 1 jaar later dat ik reageer maar ja

ik had een x een dressuurwedstrijd (paardrijden) toen ben ik 3de geworden ik zat elke x te lachen en in mezelf tegen papa te praten en elke x als ik dit bericht zie begin ik weer een beetje te lachen dankje daarvoor

Reputatie 2
Badge

de dag na het gebeurde heb ik een foto van hem opgehaald bij mijn moeder thuis en begin 2023 kreeg ik een knuffelsteen met as van papa en een ashangertje met natuurlijk as

Reageer