Tranen tegenhouden

  • 21 November 2020
  • 14 reacties
  • 304 Bekeken

  • Anonymous
  • 0 reacties

Na maanden heb ik denk ik eindelijk de moed verzameld om een gesprekje aan te vragen met mijn mentor. Over o.a depressie/burn-out dingetjes. Ik ga vanmiddag een berichtje naar hem sturen... 

Maar toch is er nog 1 ding waar ik wakker van lig en dat is dat ik bang ben te gaan huilen. Ik moet altijd huilen als het om mij persoonlijk gaat. Hoe kan je dit tegenhouden? Iemand tips..?


Bij een eerder gesprek moest ik ook al huilen, ik wil dit niet nog een keer, hij zal dat raar vinden..


14 reacties

Wat ik doe als ik begin te huilen, probeer k eerst rustig in mijn neus te ademen en de mond weer uit, je moet ook met je ogen knipperen of effe aan leuke dingen denken, toch is het niet erg om te gaan huilen

Denk je dat hij het raar vind dat je gaat huilen of is dat zo? Als hij het raar vind dan is het geen goede mentor voor persoonlijke dingen en als jij denkt dat hij het raar vind dan weet ik niet of dit de juiste persoon is voor jou om mee te praten. Als je wel met hem wil praten zou ik me echt niet druk maken om het huilen, het praten en het huilen kunnen beide heel erg opluchten en waarom zou je opluchting willen tegen houden? 

Weet ik niet.. Ben bang dat hij misschien vind dat ik me aanstel.. Hij is wel begripvol en aardig maar toch durf ik me nooit zo goed open te stellen.

Heyy

Het is toch helemaal niet nodig om je tranen in te houden? Het is goed voor je om het eens te laten lopen, echt waar! Als je ze dan toch echt wil inhouden, probeer op je ademhaling te letten, veel meer is er denk ik niet, sorry. Maar als het nodig is, laat het gewoon gaan, hij zal niet denken dat je je aanstelt hoor. Dan zal hij merken dat het echt serieus niet goed met je gaat! Just let it go!

Succes

Ik ga woensdag met hem praten… Ben wel heel erg zenuwachtig.

Hey quick,

Wat goed dat je een gesprekje hebt aangevraagd bij je mentor, dat vind ik echt heel knap en dapper!

Begrijpelijk dat je zenuwachtig bent, dat geeft ook helemaal niet. Misschien wel fijn om gewoon tegen je mentor te zeggen, dan kan hij/zij daar wat rekening mee houden.

Wat je zou kunnen helpen is dat je van tevoren op een briefje schrijft wat je wil vertellen, als je het dan even niet weet of als je even volschiet ofzo kun je daar op kijken en waarschijnlijk geeft het ook een fijner gevoel als je een beetje voorbereid bent.

En zoals ik net zei geef aan dat je zenuwachtig bent en dat je het best moeilijk vind om erover te praten, dat is helemaal niet erg en ik denk dat je mentor het ook zal begrijpen. Afhankelijk van hoe je mentor reageeert kun je altijd nog voor jezelf bepalen wat je wel of niet wilt delen , waar jij je fijn bij voelt.  Je hoeft natuurlijk niks, je hoeft ook niet alles in één keer te vertellen. Doe het op jouw manier en tempo.

Heel veel sterkte en succes gewenst!

Groetjes,
Simply Me

Bedankt voor jullie reacties :)

Merk nu het dichterbij komt dat ik er wel echt steeds erger tegenop ga zien. Heb vandaag naast 1 koekje niks kunnen eten van de spanning… Heb vannacht maar 4 uurtjes geslapen en heb barstende koppijn.. 
Ben gewoon zo bang dat ik ga hyperventileren of dat ik zo zwaar ga ademen door het huilen dat ik niet meer kan praten.

Hebben jullie ook wel eens zoiets gehad of hebben jullie hier nog tips voor..? 

Het is helemaal niet raar om te huilen bij een persoonlijk gesprek. Het is juist een teken dat je nog bezig bent met de verwerking van de dingen waarover je praat. Als jouw mentor dat niet begrijpt, is hij niet de juiste persoon voor die baan. Als mentor is het juist belangrijk dat je mee kan leven met anderen.

Moest je nou echt niet willen huilen tijdens het gesprek zijn er een paar trucjes. Ik knijp zelf altijd in het bruggetje van mijn neus. Dat is het stuk waar je normaal je bril op zet. Ik weet niet of het (deels) placebo is, maar het werkt over het algemeen wel. Volgens een vriend van mij komt dat omdat je het traankanaal dichtknijpt. Als je snel gaat knipperen komen de tranen er juist uit in mijn beleving, maar dat kan ook aan mij liggen.

Verder moet je maar onthouden dat huilen een normaal fenomeen is. Hoewel jij je mentor nooit hebt zien huilen, en het waarschijnlijk ook nooit zo ver zal komen, heeft hij echt weleens gehuild. 

Hey quick,

Hoe is het gesprek gegaan?

Groetjes,
Simply Me

Hoi 😊

Het ging goed. Was wel een heftiger gesprek dan ik had verwacht... 

Ik kwam binnen en hij vroeg natuurlijk van hoe het ging. Ik zei dat het niet zo goed ging, dat ik moe was etc. Hij vroeg ook van, lukt het je nog wel je bed uit te komen en naar school te gaan? Gewoon een beetje kleine dingetjes en ik moest toen ook niet huilen. Was heel fijn want hij was erg begripvol.

Maar op een gegeven moment vroeg hij ineens of ik mezelf pijn deed of dat ik er aan dacht om mezelf iets aan te doen. En toen begon ik heel erg te huilen. Nouja het antwoord op de vraag was voor hem dan wel duidelijk..  Hij vroeg wat door, of ik plannen had of heb gehad etc.. Ik zei van niet maar volgensmij geloofde hij het niet helemaal.. Hij zei toen dat het echt niet erg is als ik wel plannen heb of heb gehad, dat ik het echt mag zeggen. Ik zei weer ik heb geen plannen. Toen zei hij van, oke, hoef ik me geen zorgen te maken dat jij jezelf straks wat aandoet? Ik zei weer nee maar volgensmij geloofde hij het niet, want hij bleef zeggen dat ik super geliefd ben en dat er mensen zijn die echt heel veel van me houden. 
 

Daarna zei hij nog dat ik echt niet alleen ben ook al voelt het wel zo en dat ik er niet mee kan blijven rondlopen. 

Nja ik had niet verwacht dat het hierover zou gaan maar ik ben eigenlijk wel blij dat hij er zelf over begon want zelf had ik dit nooit verteld…Ik ben erg opgelucht en blij dat hij het nu weet. En ben ook blij dat ik hem als mentor heb… Hij was echt heel fijn om mee te praten.  Ik heb dinsdag een gesprek samen met mijn ouders en mijn mentor. Daar zie ik dan wel weer wat tegenop, maar heb er vertrouwen in.

Badge

gewoon doen gewoon gaan praten huilen is geen zwakte het is een emotie die loskomt zo zie ik t altijd en ik snap dat je je schaamt maar het is geen zwakte en je moet t ook ni als zwakte zien dus ga gwn het gesprek aan

Badge

 -onnodige quote verwijderd-

Ik doe meestal een klein deuntje in mijn hoofd afspelen waardoor ik ook afgeleid ben en ik kan tegelijkertijd luisteren wat de mentor zegt. 

Hey quick,

Echt supergoed dat je het gesprek aangegaan bent! Gelukkkig was je mentor erg begripvol. Eigenlijk ook wel fijn dus dat hij er zelf over begon en zo doorvroeg? Het laat in ieder geval zien dat hij er voor je wil zijn en je wil helpen.

Deze positieve ervaring kun je natuurlijk meenemen naar het gesprek met je mentor en je ouders, gelukkig heb je er nu zelf ook wat meer vertrouwen in. Veel succes dinsdag!

Groetjes,
Simply Me

Bedankt ❤️

Reageer