Oke dit wordt volgensmij weer een lang verhaal...
Mijn laatste toppic was de toppic waar ik vertelde dat ik mijn mesje had weggegooid. Ik heb dat toppic maarliefst 13 dagen geleden geschreven. Al moet ik zeggen dat het voelt alsof ik dat drie maanden terug heb geschreven. Na die tijd ben ik ook niet meer op dit forum geweest, het ging immers goed met me. Totdat de vakantie kwam (ik had vorig week vakantie ivm carnaval maar ik weet niet of iedereen in Nederland dat had). Ik moest nog heel veel doen in de vakantie. Als eerste moest ik mijn profielwerkstuk, ik zit in mijn eindexamen jaar havo, ik ging de vakantie in met acht a4tjes. Ik had zoveel stress om dat ik het niet afkreeg dat ik er 's nachts zelfs slecht van sliep. Ik werd bijvoorbeeld midden in de nacht wakker en ik was klaarwakker waarop ik dacht zal ik nu verder gaan met mijn werkstuk? Gelukkig niet gedaan maar wel van 2 tot 6 wakker gelegen toen mijn wekker vervolgens weer om acht uur ging. Maar goed ik heb het afgekregen, 40 pagina's, en ik ben er best tevreden over en vooral heel erg blij dat die stress achter de rug is.

Daarnaast gaat het de afgelopen dagen niet goed tussen mijn ouders. Ze hebben een lat relatie en wonen ongeveer 80 kilometer uit elkaar. Ze zijn getrouwd, gescheiden, 8 jaar uit elkaar geweest en nu al ongeveer weer 8 jaar samen. Ik woon bij mijn ma en mijn pa is elk weekend bij ons en tot elke weken geleden ging dat heel erg goed. Nou ja nu dus niet meer. Ik merk niet echt ruzie, maar afgelopen weekend voelde ik gewoon spanningen tussen hen al was er geen ruzie. Iedereen was chagrijnig thuis en de sfeer was ongelooflijk kut. Verder is mijn vaders vader gisteren overleden, ik zeg geen opa omdat ik hem eigenlijk helemaal niet gekend heb vanwege omstandigheden tussen mijn vader en hem, maar toch het blijft wel zijn vader. Ik hoor veel verhalen van mama's kant over papa. Ook hoor ik, via de app, veel verhalen van papa's kant. En beide begrijp ik ze echt wel heel goed, maar ik sta er godverdomme gewoon zo tussen in en dat maakt mij zo boos. Ik voel me hierin machteloos en heb het gevoel dat ik moet kiezen terwijl dat eigenlijk echt onzin is. Het is iets tussen mijn ouders en ik sta daar buiten. Mam zei net ook tegen me dat ze mij er geen dingen meer over gaat vertellen omdat ze weet dat het mij stress oplevert. Echt wel fijn denk ik maar aan de andere kant weet ik daardoor niet hoe het tussen hun is en of het al beter gaat of niet. Verder leek ik bier te roken toen mama tegen me praatte, wat bij mij meteen weer alarmbellen in mijn hoofd laat rinkelen. Nog steeds zo verschrikkelijk bang dat ze terugvalt, vooral nu het niet goed tussen papa en haar ging.

Nou deze twee dingen hebben ervoor gezorgd dat ik de afgelopen week heel veel stress had. Dit zorgde ervoor dat ik slecht sliep en door een combinatie van alles zit ik weer midden in een diep dipje. Ik had een paar dagen na het schrijven van mijn vorige toppic even een slecht moment maar las toen de reacties terug onder dat toppic en voelde dat ik niet meer terug wilde belandden waar ik daarvoor zat, toen was het dus goed gegaan. Maar afgelopen zondag zat mijn hoofd zo vol met zoveel negativiteit en ik werd gek, echt letterlijk gek. Voelde me weer in de war en niet helder voelen. Wilde niks meer voelen, wilde pijn voelen. Ik ging naar de badkamer en mezelf daar uiteindelijk pijn gedaan. Toen ik daar weer een beetje wakker van werd voelde het echt zovan wat heb ik gedaan? Ik was weer zo in de war. Baalde weer zo van mezelf maar het voelde weer zo erg alsof dat mijn enige optie was. Kippenvel nu ik dit schrijf btw. Sinds zondag zit het pijn doen en de zelfmoord gedachtes weer zoveel in mijn hoofd. Ik voel me niet meer vrolijk en als er ook maar iets negatiefs op mijn pad komt, schiet meteen de zelfmoord gedachte door mijn hoofd. Heb zelfs nog even nagedacht om een nieuw mesje te pakken en dit op mijn kamer te leggen, gelukkig heb ik dit niet gedaan. Dit zou het voor mezelf alleen maar makkelijker maken om mezelf pijn te doen. Daarnaast voel ik me zo verschrikkelijk moe dat ik gewoon weinig meer kan, ik heb niet eens meer energie om te sporten. Ik weet niet zo goed wat ik nu moet doen. Ik probeer veel mijn rust te pakken, met de hond wandelen of lezen. Zelfs op school in mijn tussenuren lees ik om even gas terug te nemen. Maar zodra ik stop of weer thuis ben van het wandelen met de hond word ik weer overspoeld met negatieve gedachtes en ik word er zo gek van, ik wil mezelf echt geen pijn doen. Ik wil zo graag dat het stopt en dat ik rust heb.

Sorry voor dit veel te lange verhaal, maar bedankt voor het lezen 🙂