radeloos

  • 9 July 2018
  • 1 reactie
  • 71 Bekeken

  • Anonymous
  • 0 reacties
hallo allemaal
ik snij in mezelf. ik ben volledig geïsoleerd. van de 168 uren in de week ben ik hoogstens 5 uur niet in mijn kamer. ik heb met niemand contact. ik voel me eenzaam. ik voel me in de steek gelaten. ook al zal het wel aan mij liggen. ik heb het gevoel dat ik door begin te draaien ook al kan ik er geen vinger op leggen. mijn uitweg ligt op me te wachten maar toch doe ik geen poging. ik wil niet meer. ik heb geen leven. ik las paar jaar terug soms dit soort verhalen online en je hoorde het. ik dacht altijd die kinderen zijn niet goed bij hun hoofd dat overkomt me nooit maar zie hier. ook ik zit in een soortgelijke situatie en ook ik ben niet meer goed bij me hoofd. ziek ben ik. geestelijk ziek. ik weet niet eens waarom ik dit deel want er is geen touw aan te knopen wss. ik wil geen hulp, ik wil blijkbaar geen eind eraan maken & ik wil zo niet verder leven. ik weet niet meer wat ik moet en wat juist is. ondertussen maak ik me fysiek ook steeds meer kapot. dus mijn vraag is wat moet ik doen, wat is juist?

1 reactie

Hoi

Dat is geen fijne situatie. Je bent heel geïsoleerd, en voelt je ongelukkig.

Hoewel je geen hulp wilt, lijkt het me verstandig dit met je huisarts te delen. Je kan beginnen met een mail te sturen, daarvoor hoef je de deur niet uit. Je kan je bericht hier kopiëren en in die mail plakken, klaar en duidelijk. Zo begrijpt de huisarts wat er aan de hand is. Je huisarts kan dan nadenken over stappen over hoe jij je beter kan voelen.

Kleine dingen in je dag inbouwen zijn een goed begin. Je kan in je kamer beginnen, door bv. je meubels eens anders te zetten. Dat klinkt misschien stom, maar door te beginnen met zulke kleine veranderingen, maak je steeds meer vorderingen, op heel geleidelijk niveau.

Heb je een tuin of terras? Dan kan je daar zitten i.p.v. op je kamer. Je hebt het waarschijnlijk al veel gehoord, en wilt het misschien niet meer horen, maar frisse lucht is goed voor je. Zie je het zitten de rest van deze reactie in het zonnetje buiten te lezen? Gewoon de tijd om deze reactie te lezen, meer hoeft het niet te zijn. Het zou een stap in de goede richting zijn.

Heb je een park in de buurt? Dan kan je daar een rondje in lopen. Je hoeft niet meteen een hele wandeling te doen, beginnen met één klein rondje is prima.

De dag beginnen met een glas water en een gezond ontbijt kan helpen. Dit zijn kleine dingen, maar ook kleine dingen kunnen bijdragen tot een beter gevoel.

Manieren om jezelf uit je kamer te krijgen kunnen bijvoorbeeld een bezoek aan een familielid zijn. Je kan afspreken met een familielid, zodat je aan die afspraak gebonden bent, en wel de deur uit moet. Zo ben je even je kamer uit geweest.
Afspreken met familieleden die je al een tijd niet gezien hebt kan prima. Je kan zeggen dat je het fijn zou vinden ze nog eens te zien, na die lange tijd.

Dat principe heet Kaizen. Dit Japans principe houdt in dat je naar verbetering streeft, hoe klein ook. Je mag trots zijn op kleine vorderingen die je maakt. Langzamerhand krijgen die kleine vorderingen je er weer bovenop.

Je ziet nu misschien die hele berg van dingen die je wilt verbeteren voor je. Als je die berg opdeelt in kleine dingen die je kan verbeteren, ziet de beklimming er al een stuk bemoedigender uit.

De eerste stap naar hulp kan je huisarts zijn. Het lijkt me aangewezen dat die je doorstuurt naar een psycholoog. Je snijdt jezelf, wat een teken is dat je diep ongelukkig bent. Met de hulp van een psycholoog kan jij je beter gaan voelen.

Groetjes
x

Reageer