Heyoo,
Ik heb paniekaanvallen, dat voelt echt heel k*t.
Maar ik ben hier niet om te zeggen hoe dat voelt, maar om een vraag te stellen.
Ik heb nu paniekaanvallen sinds ongeveer een week.
En ik zit nog op school, in de derde klas om precies te zijn.
Ik heb elke dag tenminste 1 paniekaanval soms is de 1 heftiger dan de ander, vaak is het zo dat ik er eerst 1 of 2 hebben die nog wel meevallen en daarna nog 1 hele heftige waarbij ik echt het gevoel heb dat ik ga flauw vallen en heel diep ga in en uit ademen (omdat ik het gevoel heb dat ik geen adem meer haal).
Ik heb pas 1 dag school gehad dus het is nog niemand opgevallen, maar ik ben zo bang dat iemand het merkt of als het gebeurt als ik bijvoorbeeld moet presenteren.
Weet iemand misschien iets dat kan helpen? Bijvoorbeeld aan de leraren vertellen dat zij er rekening mee kunnen houden?
Paniekaanvallen
A
Heyy,
Ja goed idee! Ga met je leraren praten of je mentor. Daarnaast zou ik ook gewoon naar de huisarts gaan. Gewoon voor de zekerheid toch?
Veel succes!
Ja goed idee! Ga met je leraren praten of je mentor. Daarnaast zou ik ook gewoon naar de huisarts gaan. Gewoon voor de zekerheid toch?
Veel succes!
A
Hey,
Okee bedankt ik ga het proberen.
Ik weet nog niet goed, ik heb 1 leraar die ik heel erg vertrouw, maar dat is niet mijn mentor.
Ik vertrouw mijn mentor gewoon minder en misschien dat ik het aan die leraar kan vragen of hij het aan al mijn docenten wil vertellen.
Naar de huisarts is misschien inderdaad ook wel een goed idee, maar mijn ouders weten nog niks van de aanvallen en ik weet het telefoonnummer enzovoort van mijn huisarts niet. Ik kan het misschien wel opzoeken, maar ik vind het ook een beetje eng ofzo.
Maar ik zal er tenminste over nadenken en dan kijk ik wel.
Nog bedankt voor je advies!
Okee bedankt ik ga het proberen.
Ik weet nog niet goed, ik heb 1 leraar die ik heel erg vertrouw, maar dat is niet mijn mentor.
Ik vertrouw mijn mentor gewoon minder en misschien dat ik het aan die leraar kan vragen of hij het aan al mijn docenten wil vertellen.
Naar de huisarts is misschien inderdaad ook wel een goed idee, maar mijn ouders weten nog niks van de aanvallen en ik weet het telefoonnummer enzovoort van mijn huisarts niet. Ik kan het misschien wel opzoeken, maar ik vind het ook een beetje eng ofzo.
Maar ik zal er tenminste over nadenken en dan kijk ik wel.
Nog bedankt voor je advies!
Oh... Ik zal het zeker je ouders vertellen! Je ouders kunnen je overal mee helpen. Het is toch fijn als je het je huisarts moet vertellen dat je vader of moeder naast je zit? Tuurlijk kan je het alleen proberen maar ik denk dat de huisarts gaat zeggen: ik zal het wel aan je ouders vertellen als ik jou was.
Geen probleem voor het advies! Als je meer vragen hebt kan je ze best stellen hoor.
Geen probleem voor het advies! Als je meer vragen hebt kan je ze best stellen hoor.
A
Hey,
Sorry voor het lang niet reageren, ik had namelijk proefwerkweek.
Ik wil het mijn ouders het wel vertellen maar het is zo ja ik weet niet goed.
Ik ga aankomende dinsdag met die leraar over mijn paniekaanvallen praten en dan zegt hij zeker ook dat ik het aan mijn ouders moet vertellen (ik weet namelijk zeker dat hij dat nooit zou doen als ik dat niet wil, eigenlijk moet het, maar hij wil liever dat ik het zelf vertel en wanneer ik er klaar voor ben). Eigenlijk zou ik vandaag een gesprek met hem hebben gehad, maar wegens privé omstandigheden moest hij gelijk weg (ik weet wel wat er was, maar ook al weet je niet over wie ik het heb zeg ik het toch maar even niet). Ik wil eerst even het gesprek met hem aangaan en daarna zie ik wel verder, mijn moeder vraagt ook best vaak waarover ik wil praten met hem en dan zeg ik: weet ik nog niet, ik vind het gewoon fijn om met hem over dingen te praten, maar ik zie dan wel waar ik het over heb. Maar ik weet hartstikke goed waar ik het over wil hebben.
Ik laat nog wel wat horen na het gesprek enzo.
Nog niemand heeft het trouwens nog doorgehad over mijn paniekaanvallen, dus daar ben ik wel blij om, ik wil het liever vertellen en ook niet iedereen hoeft het te weten dus ja.
Sorry voor het lang niet reageren, ik had namelijk proefwerkweek.
Ik wil het mijn ouders het wel vertellen maar het is zo ja ik weet niet goed.
Ik ga aankomende dinsdag met die leraar over mijn paniekaanvallen praten en dan zegt hij zeker ook dat ik het aan mijn ouders moet vertellen (ik weet namelijk zeker dat hij dat nooit zou doen als ik dat niet wil, eigenlijk moet het, maar hij wil liever dat ik het zelf vertel en wanneer ik er klaar voor ben). Eigenlijk zou ik vandaag een gesprek met hem hebben gehad, maar wegens privé omstandigheden moest hij gelijk weg (ik weet wel wat er was, maar ook al weet je niet over wie ik het heb zeg ik het toch maar even niet). Ik wil eerst even het gesprek met hem aangaan en daarna zie ik wel verder, mijn moeder vraagt ook best vaak waarover ik wil praten met hem en dan zeg ik: weet ik nog niet, ik vind het gewoon fijn om met hem over dingen te praten, maar ik zie dan wel waar ik het over heb. Maar ik weet hartstikke goed waar ik het over wil hebben.
Ik laat nog wel wat horen na het gesprek enzo.
Nog niemand heeft het trouwens nog doorgehad over mijn paniekaanvallen, dus daar ben ik wel blij om, ik wil het liever vertellen en ook niet iedereen hoeft het te weten dus ja.
A
Is volgens mij heel normaal hoor
A
Hey @shipper ,
Ik bedoel ook niet dat het raar is, maar het is niet iets wat iedereen meemaakt, ik ken namelijk niemand persoonlijk die het ooit heeft gehad.
Dus vandaar.
Ik bedoel ook niet dat het raar is, maar het is niet iets wat iedereen meemaakt, ik ken namelijk niemand persoonlijk die het ooit heeft gehad.
Dus vandaar.
A
Ik ken er een hoop. O.a mezelf ook.
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your username or e-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
