Ouders meiden, ik jongens

  • 7 July 2018
  • 4 reacties
  • 137 Bekeken

  • Anonymous
  • 0 reacties
Hey,
Ik heb een probleem, ik denk dat ik gay ben, maar mijn ouders weten daar Nijs van. Ze blijven maar praten over meiden en of ik iemand leuk vind, het lieft wil ik zeggen dat ik een jonge leuk vind, maar ik kan bet nog niet. En ik vind het heel vervelend dat ze niet stoppen. Weet iemand hoe je het een beetje dat soort dingen kan stoppen?

4 reacties

Heyy,
Ik denk dat je tegen je ouders moet zegge tegen je ouders of dat je gay bent of dat je gewoon moet zeggen dat je geen relatie wil op dit moment.

Xxx
Hey,

Mijn ouders doen hetzelfde alleen als ik t dan een beetje weglach omdat het vet akward is gaan ze vragen of ik gay ben (wat niet zo is) en daar word ik echt helemaal gek van.

Ik denk ook dat je je ouders moet vertellen dat je op jongens valt, als je dit moeilijk vind staan hier vast wel tips voor op de kindertelefoon site en je kunt natuurlijk ook ff bellen
Of eerst nagaan of je gevoelens voor een jongen echt zijn. “Ik denk dat ik gay ben” klinkt niet alsof je er echt zeker van bent. Wacht even en kijk of je een jongen ontmoet waarvan je die welbekende vlinders krijgt en 10000% zeker weet dat het allemaal echt is. Zolang je het niet zeker weet zou ik nog geen directe acties ondernemen. Wat wel misschien een idee is, is om je ouders te vertellen dat je op het moment geen meisje op het oog hebt.
Mocht je het zeker weten? Kom uit de kast, je bent opgelucht daarna en je ouders laten je met rust.
Ik wens je in ieder geval heel veel geluk
Hoi,

Ik kan mij goed voorstellen dat het vervelend is als jouw ouders er praktisch vanuit gaan dat je hetero bent, terwijl dat voor jou nog helemaal niet zeker is. Het is zo'n ding van de maatschappij om daar al meteen vanuit te gaan. Dat geheel onterecht. Komen een jongen en een meisje bij de kleuters hand in hand uit school omdat ze bij elkaar willen spelen, volgt de opmerking of ze verkering hebben. Etc. Het is een beetje jammer.

Mijn oma had daar altijd een handje van, dat als ik op mijn telefoon bezig was, dat ze dan voor de grap zei: ''Ben je met een leuke jongen aan het appen?'' Ik verbeter haar dan altijd door te zeggen dat het net zo goed een meisje kan zijn. Daar reageerde ze dan gelukkig oké op.

Toen kwam mijn zus uit de kast als biseksueel en nu wordt er overal in de familie normaler over gedaan dat hetzelfde geslacht op elkaar kan vallen (dus er worden gewoon minder ''hetero-opmerkingen'' gemaakt.
Dat vind ik wel relaxed, voor iemand zoals ik, die nog geen flauw idee heeft op welk(e) geslacht(en) ik val.

Goed, wat ik met dit verhaaltje probeer te vertellen, is dat dit niet hoeft te betekenen dat jouw ouders homo-haters zijn. Het kan dat ze gewoon niet stilstaan bij het feit dat je ook op hetzelfde geslacht kunt vallen. Als zij daar nooit mee 'in aanraking' zijn gekomen in hun directe omgeving, kan het gewoon zijn dat ze er gewoon niet aan denken. Dat betekent niet dat ze je niet accepteren.

Het is aan jou om te bepalen of je liever pas wilt uitkomen als je het 100% zeker weet, zoals @jlaw voorstelt. Je zou natuurlijk ook jouw twijfels kunnen uiten bij je ouders. Ook kun je net als ik heb gedaan, je ouders 'verbeteren' als ze een opmerking maken over een vriendin / leuk meisje / etc., zonder daarbij te vermelden dat dit wellicht op jou slaat. Zo kun je een beetje aftasten hoe zij reageren.

Wellicht kan deze site jou ook nog verder helpen om uit te zoeken of jij op jongens valt of niet.

Gr. Pin

Reageer