Snijden kan een oplossing lijken. Voor veel mensen lucht het inderdaad wel even op maar wat denk je van de gevoelens? Die komen uiteindelijk weer terug. Uiteindelijk bereik je met snijden niets, enkel littekens, spijt, schaamte en een verslaving waar je weer vanaf moet komen.
Er zijn zoveel redenen waarom ik het af kan raden, denk aan je toekomst (al die littekens) en hoe ga je het ooit aan je kind uitleggen als je littekens op je armen hebt? Probeer er met mensen over te praten, hoe moeilijk dit ook is. Zoek afleiding. Ga met vrienden iets leuks doen of schrijf je gedachtes/gevoelens van je af.
Uiteindelijk wordt je situatie beter, en het enige wat je weg naar geluk dan nog in de weg staat, zijn die littekens.
Geloof me, het maakt meer kapot dan het oplost.
Alsjeblieft, begin er nooit aan...

ALSJEBLIEFT BEGIN ER NIET AAN WANT HET MAAKT ALLES ALLEEN MAAR ERGER ECHT WAAR DOE HET NIET!!!!!!

Dingen die je wel kunt doen zijn bijvoorbeeld:
-Muziek luisteren waar je vrolijk van wordt of die je troost, zodra je voelt dat het niet werk meteen andere muziek opzetten anders werkt het andersom
-Hardlopen (klinkt idioot maar het is zo)
-Zoek mensen op, ga met mensen praten of leuke dingen doen, met vriendinnen of familie
-Koop een boek en ga lezen
-Download series en ga die kijken
-Ga schrijven over wat je voelt, of verhalen, of iets anders, maakt niet uit wat
-Koekjes of cake bakken (doe ik ook de laatste tijd en dat helpt)
-Maak een lijst van dingen die je dit jaar wil doen (of deze week, of deze maand, maar schrijf realistische (haalbare) dingen op die je graag zou willen doen)
-Voer deze lijst uit
-Koop een schrift en plant daar ALLES in wat je zou willen. Je kunt er een complete eigen wereld in bouwen, of gewoon lijstjes maken, maar doe alsof dit JOUW geheime eigen schrift is en laat het aan niemand zien. (doe ik zelf ook). Je kunt er dingen in schrijven, tekenen, plakken en ik heb er zelf een kaft omheen gemaakt.
-Maak plannen waar je vrolijk van wordt
-Maak het huis schoon, of doe iets in de huishouding. Klinkt gek maar als ik wil snijden ga ik afwassen en stofzuigen.
-Ga buiten een rondje lopen
-Zoek een hobby of sport die je leuk lijkt en neem hier proeflessen in
-Ik weet niet of je een OV-kaart hebt, maar je kunt ook random naar een andere stad gaan met de trein en gewoon door die stad gaan lopen en ergens wat gaan eten
-Vertroetel een huisdier.
-Knuffel een vriendin

Maar alsjeblieft; BEGIN NIET MET SNIJDEN OF BRANDEN OF KRABBEN OF WAT DAN OOK!!!
Ik ben nu bijna twee maanden clean, en ik wil ook nogsteeds iedere dag dood, maar er is één ding dat ik continu denk en dat is "Waarom ben ik in hemelsnaam ooit begonnen met snijden??" Want het is een verslaving en ik denk er continu aan, ook na twee maanden niet snijden nog altijd. Dus alsjeblieft doe dat gewoon niet want er niet aan beginnen is zooooo ontzettend veel makkelijker dan ermee stoppen.

Heel veel liefs
xx

Hey!
Snijden is echt niet de oplossing meid! Ik sneed mezelf ook, daar had ik later ontzettend spijt van.. Het begon met een aantal krassen op mijn been, maar later wordt dat erger.. Het leek voor mij te helpen, dacht ik, omdat de pijn van de krassen/sneeën mijn aandacht naar hen opeisten. Uiteindelijk zag ik in dat dit alles enkel in mijn hoofd zat en dat het helemaal niet hielp. De pijn komt na het snijden weer terug, maar dan dubbel zo erg, omdat de schaamte van het krassen erbij komt en het branderige gevoel ervan komt er ook bij..

Nu heb ik af en toe nog steeds de neiging om te krassen, maar dan zet ik vaak muziek aan, ik schrijf gedichten of ik schreeuw het uit.. Een dagboek helpt inderdaad ook erg. Ik heb zelf autisme, dus ik begrijp wel een beetje dat het voor jou ook moeilijk is om daarmee te leven..

Hopelijk heb je er wat aan.
Sterkte!! Het komt heus goed! Stay Strong, you're worth it!!

xx LI-EF

NOOIT ERAAN BEGINNEN!
Nooit. echt niet doen!
Ik ben er ook mee begonnen en nu is het een soort verslaving, ja; je kan er echt verslaafd aan raken.
Je schiet er niets mee op, echt..

Ga jezelf nooit snijden. T is niet de oplossing zoals veel mensen denken. Ik snijd me ook omdat ik dacht dat t de dnige oplosing was. Ik weet dat ik het niet moet doen maar ik kan niet meer stoppen. Mijn vrienden weten t niet dus ik sta er helemaal alleen voor. Ik heb mijn hele rechterarm vol mrt littekens zitten en nee dat is niet fijn. De pijn voel ik niet meer maar het gevoel zit r wel. Ik voel me niet beter nu ik mezelf snij dus het heeft geen zin. Ik wil zelf graag dood. Mijn vrienden zijn niet eens echte vrienden en mn familie heeft kritiek op alles wat ik zeg, doe of leuk vind. Ik zit nu alleen op me kamer. En heb er net weer 3 strepen bij gemaakt. Dud alsjeblieft doe het voor mij en ga nooit snijden. Ik weet dat t heel stom klinkt als ik het zelf ook doe maar voor mij is het te laat. Jij bent nog niet begonnen en dan is het niet te laat om in te zien dat het niet nodig is.

klinkt raar maar als ik boos ben luister ik veel metal of rock.
neemt de agressie op een aparte manier weg.
maar je kan je beter niet gaan snijden heb het zelf ook gedaan en heb er nu nogsteeds wat aan overgehouden.

-gtz (me)

hey,

alsjeblieft niet aan beginnen! 
ik ben er bijna 2 jaar geleden aan begonnen en stoppen gaat bijna niet meer! 
Ik doe het nu bijna elke dag en wordt er steeds meer ongelukkig van.
en het klopt het is een soort verslaving omdat je gaat denken dat het de enige oplossing is, maar dat is het niet.
wees alsjeblieft wijs genoeg! zoek hulp, praat misschien met je mentor dat je neigingen hebt.
ik krijg op school ook veel hulp.. niet dat het mij helpt maar jou misschien wel!

veel sterkte en succes met alles

groetjes van mij!

niet snijden, het is zwak en littekens zijn lelijk.

Ik zou het niet doen! Is toch dom? In je eigen lichaam gaan snijden om verdriet te vergeten. Er zijn echt wel betere oplossingen hoor. 😉