Heyo allemaal,

Ik wil graag iets kwijt. En omdat ik het nergens anders kan doen doe ik het hier.

Mijn verhaal.

Ik ben Spookyzx of Spookyz ben bijna 16 jaar over een paar dagen. Mijn leven was super.

Toen ik 13 was maakte ik en vriend van mij video's op YouTube. We maakte video's over legendes en creepypasta's (kleine horror verhalen). Over mytische wezens. We bouwde een forum op. Niet zo mooi als deze en ook niet met zoveel regels. We hadden geen regels zelfs. Wou je met iemand afspreken dan deed je dat. Alle topics werden toegestaan zolang het maar ging over legendes, horror verhalen, mythologie.

We groeide erg snel. Van 2 naar 10 in een week. En zo door. Uiteindelijk hadden we rond de 1200 mensen uit Nederland en België. Allemaal erg actief op het forum. Het Was zo ontzettend leuk, en we voelde ons beiden de koningen van het forum. Niemand wist precies wie wij waren. We waren de geheimzinnig leiders van het forum. Het voelde zo goed.

1 jaar geleden begon het forum negatief te worden. Mensen klaagde bij ons dat er gekke op het forum zaten, mensen met verkeerde bedoelingen. Er werden topics aangemaakt waar mensen andere opriepen om ons te gaan zoeken. Zoek De leiders. Who are the leaders. En het ginger Verder mensen maakte topics over zelfmoord en hoe ze het moesten doen en wat ze gingen doen. Later kwamen er foto's bij. Mensen voelde zich trots over de dood.

Uuiteindelijk besloten we dat het forum moest worden verwijderd. Het ging te ver. We vertelde iedereen dat we stopte en dat het forum binnen een paar dagen werd gesloten. Ook onze YT verwijderde we. Het Was allemaal toch al dood.

Ik dacht dat alles beter ging vanaf dat moment. Tot dat enkele weken later me vriend op belde en vroeg of ik naar zijn huis toe kon gaan. Daar aan gekomen bleek hij te huilen op de badkamer met de deur dicht. Ik vroeg of hij de deur wou open doen maar dat deed die niet. Hij vertelde dat hij klaar was met alles en dat het nu zijn beurt was. Ik schreeuwde nog dat hij de deur moest openen. Paar minuten later zei die nog iets en toen was het voorbij.

Ik had zijn ouders gebeld en vertelt wat er aan de hand was. Ik Vertelde dat ik niet wist wat er was gebrurd.
uiteindelijk kwam de politie erbij en ambulance. Ik heb niet gekeken, Ik Weet wat er is gebeurd.

Sinds dat moment ben ik heel stil, en ben depressief geworden. Me eigen ouders zie ik nooit meer. Me opa en oma passen op mij. Ze weten van het moment af maar verder praat ik er niet met ze over. Ik weet niet waarom. Ik denk dat het beter is zo.

Ooit zal het leven beter zijn. Ik moet alleen nog de weg zien terug te vinden..

Ik wou mijn verhaal gewoon even kwijt. Even ergens op schrijven. Je hoeft niet perse te reageren. Maar Het mag natuurlijk altijd!

See ya!
Spookyzx