Hi Emmaaa2,

hierboven zijn al goede tips gegeven en we snappen dat het niet makkelijk is om er over te praten en wie je dan in vertrouwen kunt nemen.

Mijn twinbroertje en ik zijn ook misbruikt geweest. We waren toen 13-14 jaar oud. Dat was niet door familie en ook niet in de thuissituatie, wat het op zich wel anders maakt als bij jou, maar uiteindelijk gaat het wel om 'dezelfde dingen'. Anderen doen dingen met jou die jij niet wilt en dingen die niet 'horen’ en zelfs verboden zijn.

Wij durfden er in het begin ook niet over te praten, maar op een gegeven moment moest er iets gebeuren om het te laten stoppen.

Het is niet gek dat het een tijdje of een hele tijd kan duren voordat je die stap kunt nemen.

In de volgende yt video vertelt iemand die er heel veel verstand van heeft iets over:

Waarom vertellen kinderen niet dat ze seksueel misbruikt zijn?

Het is dus wel belangrijk als je bij iemand terecht kunt met je verhaal. Dat kan een familielid zijn of een vriend of vriendin, een vertrouwenspersoon op school of je kunt chatten https://www.kindertelefoon.nl/chat of bellen https://www.kindertelefoon.nl/bellen met de Kindertelefoon, maar je kunt ook met een organisatie contact opnemen, zoals het Centrum voor Seksueel Geweld.

Zij zijn 24/7 bereikbaar voor al jouw vragen. Hoe het werkt kun je zien in het volgende filmpje:

Hulp van het Centrum Seksueel Geweld

Meer informatie kun je lezen op hun site:

https://www.centrumseksueelgeweld.nl

We weten dat het moeilijk is, maar de situatie zoals die is, is ook niet wat je wilt, dus hopelijk lukt het je om een volgende stap te zetten.

Alvast heel veel sterkte en denk er aan dat het niet jouw schuld is. Jij bent het slachtoffer en dit moet stoppen.

Als je nog vragen hebt, kun je die in dit topic stellen.

Groetjes,

M&M's en twin

bedankt!!! 

Hoe weet je dat het niet mijn schuld is?

want toen het begon toen heb ik niets gezegd ik zei geen stop papa of nee ik was bevroren en toen ik 5 was snapte ik nog niet wat seks was en wat er gebeurde, dus misschien dacht mijn vader dat ik het fijn vond en ging hij door.

en het is heel erg want sinds dat ik 12 ben kom ik ook klaar als hij het doet en ik wil dat helemaal niet en ik voel me er zo schuldig over.. toen ik 5-6-7-8 was kwam ik natuurlijk niet klaar toen wist ik ook niet wat dat was maar nu wel en ik vind het heel erg!

Hi Emmaaa2,

dankjewel @Simply Me , ik ben het eens met wat je zegt.

Als kind vertrouw je op je ouders en je weet niet beter, dus het is duidelijk de schuld van je vader. Hij zou als volwassenen moeten weten dat het fout is wat hij doet.

Het is dus niet jouw fout en zal ook nooit jouw fout worden, ook niet als je nu zegt dat je klaar komt door de seks met je vader. Het is niet jouw keuze, jouw vader dwingt je tot deze daden. 

Miss als ik iets vertel hoe hij bij mijn twinbroertje en mij gegaan is dat je dat beter begrijpt.

Wij waren 13 toen het begon. We zaten in het buitenland op een privé school en we sliepen met 2 oudere jaars jongens op de kamer. Zij waren een paar jaar ouder, maar nog wel minderjarig. Al snel waren ze nieuwsgierig naar ons, vooral als we gingen douchen etc. In het allereerste begin was het nieuwsgierigheid van beide kanten. Wij waren al uit de kast en hadden dat verteld en allemaal waren we pubers op dat moment. Nieuwsgierigheid leek dan wel ok, maar al snel ging het verder dan dat wij fijn vonden.

Ongeveer alles wat je kunt bedenken moesten we met die jongens en elkaar doen. Dat voelde niet goed voor ons en binnen een paar weken hadden we het verteld aan een ‘hulpverlener’ op school. Alleen die nam ons niet serieus en deed het af als pubers die wat experimenteren.

Wij begonnen er toen ook in te geloven dat het aan ons lag. Dat het normaal was onder pubers, maar dat was het natuurlijk niet. Toch lieten we die jongens hun gang gaan. Elke dag opnieuw. Niet omdat we het wilden, maar omdat we niet wisten hoe we het konden stoppen. 

We hadden wel gezegd dat we het niet wilden, maar we werden door die jongen onder druk gezet. Niet altijd met hele duidelijke woorden, maar we voelden de druk wel. Ze hadden het er dan over dat ze ons jongere broertje vast ook nog wat ‘konden leren’ als we iets aan iemand gingen vertellen en dat wilden we natuurlijk voorkomen. Achteraf was dat een dreigement wat ze waarschijnlijk niet eens uit konden voeren, maar op dat moment geloofden wij dat dat wel kon.

Het leek dus wel of we er zelf voor gekozen hadden om er mee door te gaan, maar niets was minder waar. Mijn twin en ik hadden wel dingen bedacht om minder vaak seks met die jongens (en ook nog andere jongens die er vaak bij waren) te hebben en dat was door samen vaker seks te hebben, met elkaar dus. Dat vonden ze ook wel geil om te zien en dat scheelde soms een keertje seks met één van hen. Op zich is het natuurlijk raar om zoiets te doen, maar wij (twin en ik) houden tenminste nog van elkaar.

Thuis durfden wij er ook niet over te praten, terwijl papa en mama ons altijd helpen, maar omdat die school zo duur was en omdat we dachten dat het sws onze schuld was hebben we niks tegen papa en mama durven zeggen. 

Pas na ruim een jaar, toen we ook af en toe GHB toegediend hadden gekregen (in ons drinken, zonder dat we dat van tevoren wisten) was voor ons de grens bereikt en zijn we op een keer 's morgens vroeg gevlucht van school. Weer niet hadden we de moed om papa en mama te bellen. We wilden vluchten, weg van alles en toen hadden we snel wat spulletjes in een rugzak gedaan en zijn gaan liften en kwamen in een vrachtwagen terecht met een chauffeur die aan ons zat. Hoe slecht kun je het treffen. Zodra we kans zagen zijn we uit die rijdende vrachtwagen gesprongen en een bos ingevlucht. Daar hebben we ons uren schuil gehouden omdat we bang waren dat die vrachtwagenchauffeur achter ons aan zou komen of zoiets. Gewoon echt bang waren we.

Uiteindelijk hebben we papa toch gebeld en die heeft alle mogelijke hulp ingeschakeld. Het duurde even voordat we weer thuis waren, omdat dit allemaal in het buitenland gebeurde. Toen we thuis waren zijn we heel goed opgevangen thuis door onze familie en door professionele hulpverlening. Verder is er natuurlijk onderzoek gedaan enzo.

Op zich gaat het nu wel goed met ons, alleen hebben we niet een normale puberteit gehad en op seksueel vlak zijn er nog wel wat dingetjes waar we af en toe tegen aan lopen, maar we zijn heel blij dat we de stap hebben durven zetten om er uit te komen.

Er zijn zoveel momenten geweest dat wij ook dachten dat het onze schuld was, dat we aanleiding hadden gegeven en bovendien kwamen we ook klaar als we seks met die jongens hadden. Alleen voelden we ons daardoor vies en slecht, maar dat zag niemand, omdat we dat verborgen. Op een gegeven moment ga je een drempel over en dan lieten we het gebeuren, simpelweg omdat we het niet tegen konden houden en als we 'mee werkten’ dan was het des te sneller weer voorbij. Tenminste dat dachten we dan. Want er was elke keer weer een volgende keer dat we door de één of ander misbruikt werden.

Het was een onderdeel van ons leven geworden. Het leek er bij te horen, maar dat hoort het natuurlijk niet.

Het is dus niet gek dat jij denkt dat het jouw schuld is, maar dat is het niet. Wij hopen dat je de moed vindt om met iemand hier over te praten. Iemand die jij vertrouwt. Natuurlijk gaat er dan een heleboel veranderen, maar je wilt ook dat het misbruik stopt.

We snappen dat het allemaal niet makkelijk is en misschien is het voor jou een idee om er met iemand van de Kindertelefoon over te bellen of chatten. Dat kan dagelijks tussen 11.00 en 21.00 uur. In mijn vorige reactie heb ik wat linkjes neer gezet. Zij (KT) zijn getraind om goed te luisteren en je dan te helpen. Het kan natuurlijk ook zijn dat ze je verwijzen naar een andere organisatie die er in gespecialiseerd is om kinderen die zoiets mee maken te helpen.

Het CSG, wat ik al noemde is volgens mij ook zo'n organisatie. die zijn 24/7 bereikbaar, dus misschien vind je dat ook iets om te proberen.

We wensen je alle sterkte voor nu en voor hierna. Hopelijk stopt het misbruik snel en kun je beginnen aan de rest van je leven.

Groetjes ,

M&M's en twin

Hey @Emmaaa2 ,

Het is 9 dagen geleden dat je hebt gebeld en ik vroeg me af hoe het nu met je gaat?

Lukt het allemaal een beetje?

Xx Simply Me

Hey Emmaaa2,

Hopen dan dat je negatieve uitslagen krijgt volgende week. Wat natuurlijk voor jou positief is, want dat betekent dat je geen SOA hebt en andere dingen.

----Ik sliep gister bij oma, maar mama is net weer terug , dus ik slaap weer bij mama maar voordat ik met mama mee naar huis mag dan moet mama praten met de politie of jeugd zorg ofzo iets dus mama komt zo terug denk ik. En er komt een recht zaak tegen mijn vader. Voor wat hij bij mij heeft gedaan 7 jaar en het bezitten van kinder porno. :((((  ----

Fijn dat je moeder er weer is, lijkt me. Dan heb je nog wel iemand vertrouwd om je heen. Ben je daar blij mee of vind je het ook wel lastig? Want dat kan ik me ook heel goed voorstellen. Ik vroeg me ook af of jij gesprekjes moet voeren met bijvoorbeeld de politie of jeugdzorg? Of is dat iets wat later komt, nu niet gelijk?

Echt erg dat je vader je 7 jaar zo heeft misbruikt en ook kinderporno. Wat dat betreft is het echt eerlijk dat hij een rechtszaak krijgt en veroordeeld moet worden. Ik vroeg me af wat jij hier van vind, want ik kan me voorstellen dat het tegenstrijdige gevoelens geeft.

Het lijkt me voor jou echt heel gek om te beseffen, dat je na 7 jaar eindelijk verlost bent van je situatie. Dat je niet meer door je vader wordt misbruikt. En besef wel dat jij die enorme stap hebt gezet door hulp te zoeken en erover te praten! Echt ontzettend knap!

Ik kan echt begrijpen dat je buikpijn hebt en je vervelend voelt en moe bent enzo. De buikpijn komt denk ik ook van de spanning die nog in je zit en misschien het onzekere over wat er allemaal gaat gebeuren en hoe je leven in een keer helemaal veranderd is. En moeheid is denk ik ook van al het slechte slapen en de spanning en angst en nu alle emoties die je voelt. Dat vergt een hoop van je!

Wat ik zou zeggen, meid. Pak waar je nu kan je rust. Geef je eigen grenzen aan, als het even niet lukt of als je te moe bent. Zeg het dan gewoon en trek je even terug. Ondanks alle dingen die nu gebeuren en alles wat geregeld moet worden, probeer je ook wat te gaan richten op de dingen waar je wel blij van wordt of waar je wat ontspanning in kan vinden. Hoe moeilijk dat ook is.

Ik hoop ook dat je vriendinnen hebt waar je gewoon jezelf kan zijn en waar je het gezellig mee kan hebben. Als het dan ff niet gaat dat je dan iemand kan bellen en of erover praten of lekker over andere dingen hebben, maar dat je in ieder geval niet alleen bent. Ik hoop heel erg dat je voor jezelf wat rust kan gaan vinden. 

Heel veel sterkte met alles, ik probeer echt met je mee te leven.💓

(Net als de andere forummers trouwens)

Xx Simply Me

Bedankt voor de reacties @JustAMathBoy, @Smartthing  en @eefje 

ik weet dat het verboden is, vroeger wist ik dat niet. Ik heb alleen heel veel problemen met mensen vertrouwen dus het voelt alsof ik niet echt iets er tegen kan doen want ik vertrouw eigenlijk niemand ook mijn mentor niet

Hey,

Weet je, het is echt niet jouw schuld! Probeer daar over na te denken en het vaker tegen jezelf te zeggen, dan ga je het zeker inzien!

Echt naar dat het een onderdeel is van je leven, dat klinkt alsof je het nu een beetje ziet als iets dat je niet wil en verschrikkelijk is, maar dat er bij hoort. Ik kan begrijpen dat je het zo ziet, maar zo hoort het niet en het kan veranderen als jij aan de bel trekt!

Ik vroeg me af: weet je moeder ervan? Anders kan zij je helpen en anders ben jij echt degene die het moet doen, hoe lastig dat ook is.

Ik vind het echt superdapper van je dat je vanavond gaat zeggen dat je het niet wilt, dat is al een eerste stap. Echt super knap!

Ik wil je echt heel veel sterkte wensen, zeker deze week nu je moeder er niet is! Dat moet echt vreselijk voor je zijn!

Ik snap dat je nog ff wilt nadenken over alles wat hier nu gezegd wordt door iedereen. Maar wacht alsjeblieft niet te lang met actie ondernemen, want je bent het gewoon niet waard om zo door je vader gebruikt te worden.

Houd de hoop erin en sterkte!

Xx Simply Me

Ja hetzelfde als @M en Ms ze willen dat ik zo veel mogelijk zelf kan doen zoals slapen want het moet zo normaal mogelijk zijn. Ik ben namelijk vanaf jong kind af ‘misbruikt’ en daardoor is er een kans ofzo iets dat je achter gaat lopen op je leeftijd of juist terug ofzo😂 dus als ze me behandelen als een jong kind dat kan het zijn dat ik me weer jong ga voelen ofzo iets ik begreep er helemaal niets van maar goed.

ja een beetje het gaat vooral allemaal een beetje snel voor mij.

nee nog niet

nee niet echt nog steeds veel buikpijn, hoofdpijn en moe en geen eetlust etc

❤️
 

@bbygirl 

Nee vroeger 5-8/9 jaar vond ik mijn vader ook gewoon echt lief. Als ik hem moest omschrijven was hij altijd lief en grappig. Omdat ik dacht dat het normaal was en omdat het toen nog enigszins onschuldig was. Ik wist nooit zo goed waarom hij me daar aanraakte of andere korte dingetjes deed.. ik werd altijd wel helemaal stil maar ik dacht er niet over na waarom of wat hij deed, want dat snapte ik nog niet. Maar daarna begon hij met echt in mij gaan en dat deed veel pijn en ook op school werd er soms over gepraat zoals kinder sekuele voorlichting en toen wist ik dat het niet hoorde maar ik dacht dat het aan mij lag en dat het bij mij hoorde. Dus ik vond hem lief maar nu weet ik het niet zo goed.

Dankje voor de uitleg!

Ja ze doen allemaal heel erg hun best maar het gaat wel iets te snel. Ik snap dat het zo snel mogelijk moet maar ik wil eigenlijk niet in therapie enzo

Graag gedaan. Bij mij was het ongeveer ook zo.

 Hi Emmaaa2,

sorry dat het even duurde voordat we opnieuw reageren. We waren van plan eerder te reageren, maar we waren moe van afgelopen week en zijn in slaap gevallen na het avondeten… Nu zijn we wakker en besloten om dan nu maar ons nieuwe berichtje te schrijven.

Ik heb ook op het yt account van het Centrum Seksueel Geweld enkele video's opgezocht en ik zal de linkjes hier posten. Hopelijk kunnen die je ook helpen, want zelf weten we alles ook niet precies goed op te schrijven.

Als eerste willen we je een hart onder de riem steken door een video van of Dieuwertje Blok (die ken je vast wel van het Sinterklaas Journaal) of Eva Cleven (die ken je vast wel van het Klokhuis of Expeditie Robinson) of allebei natuurlijk, maar ze hebben dezelfde boodschap. Kijk maar:

Dieuwertje Blok heeft een brief voor jou

en/of

Eva Cleven heeft een brief voor jou

We hopen dat hun boodschap is over gekomen.

geen dank, dat is wel het minste wat we voor je kunnen doen

precies, het is heel erg dat dat gebeurt, want bij jou is het nog aan de gang…...dat maakt het zo mogelijk nog erger. Twin en ik hadden elkaar tenminste nog en jij lijkt niemand te hebben (tot nu toe) waar je dit ooit mee hebt (durven)  delen. Het lijkt ons nog zwaarder om alles alleen te moeten doen. Erover praten helpt, kunnen we uit ervaring zeggen.

we hopen dat naast het misbruik wat al verschrikkelijk is, je niet ook nog een grote(re)  kans op zwangerschap hebt omdat er geen voorbehoedsmiddelen gebruikt worden door jouw vader. Hopelijk worden die op z'n minst wel gebruikt….

klaarkomen is niet omdat je het fijn vindt, het is een lichamelijke reactie op stimulatie en aanrakingen. We kregen ook een stijve piemel en kwamen klaar en dat was ook niet omdat we het naar onze zin hadden en wilden dat het gebeurde. Het gekke was dat we soms moeite moesten doen om klaar te komen om van ze af te zijn, want als we niet klaar kwamen dan gingen ze net zo lang door tot het wel gebeurde. Voor zover we er invloed op hadden deden we soms ‘ons best’ om klaar te komen om ons te beschermen. Hoe krom klinkt dat. Het was niet omdat we het echt wilden

op één of andere manier hielden wij er een hele dag rekening mee dat het kon gebeuren. Het kon de hele dag door gebeuren, dus ook tijdens het huiswerk maken bijvoorbeeld. Dan deden we ons ding om daarna zo snel mogelijk weer door te kunnen gaan met ons huiswerk. Als we er aan terug denken dan snappen we nog steeds niet hoe we dat al die tijd hebben volgehouden. We lieten ons gebruiken als een zombie, zonder emotie/gevoel te proberen te voelen. Het lijkt alsof dat 'werkt', maar al die weg gedrukte gevoelens moeten er toch een keer uit en dat kun je niet voor altijd wegstoppen

dat vind ik een dapper besluit, maar tegelijk lijkt het ons moeilijk, maar natuurlijk hopen we dat je vandaag iig met rust wordt gelaten.

Ik denk dat ik nu eerst die andere linkjes maar ga plaatsen, want ik zie dat er ondertussen nog een aantal andere reactie gepost zijn. Ik ga ze maar op het rijtje af na de video's.

Wat kan je doen als je seksueel misbruikt wordt en wie kan je helpen?

Wat kan helpen als je seksueel misbruikt bent?

Kun je last hebben of later last krijgen van seksueel misbruik?

ok dat klinkt niet echt goed of denk je dat je moeder het niet goed begrepen had? Zou ze op dat moment echt niet begrepen hebben dat je vader je seksueel misbruikte?  Een moeder kan toch niet zo onverschillig reageren als ze het begrepen had dat het wel gebeurde. Het had dus al bijna 5 jaar geleden kunnen stoppen….

Hoe is het contact met je moeder op een ‘doorsnee’ dag. Is ze aardig en belangstellend of heeft ze weinig/geen tijd voor je?

goed gedaan. Eerst dat je zei dat je het niet wilde en toen hij toch aan bleef dringen heb je hem terecht in zijn ballen getrapt. Je moet je daar niet schuldig over voelen. Het is zijn verdiende loon. Natuurlijk begrijpen we ook dat hij ook jouw vader is en misschien ook soms wel andere dingen met je doet, maar je eigen kind misbruiken daar kan ik met mijn petje niet bij. Alle misbruik is natuurlijk onacceptabel, maar dan ook nog je eigen kind, wtf.

laat hem ook maar eens iets voelen wat niet fijn is

we snappen dat je bang was en misschien nog wel bent. Soms doe je ineens iets waarna je denkt en nu?, dat hadden wij toen wij gingen liften en vervolgens uit de vrachtwagen moesten springen. Het lijkt niet echt, maar een film, alleen eentje waarin jij ongewild de hoofdpersoon bent.  Wij kunnen ook niet voorspellen hoe hij hier verder op zal reageren. Kon je niet naar een vriendin, een buurvrouw of ander familielid? Misschien is dat iets om alvast over na te denken als er weer iets gebeurt. Dat je een plekje hebt waar je naartoe kunt en waar je veilig bent.

tsja, je kunt ook niet echt buiten slapen, maar dan moet het wel veilig zijn thuis. We zouden willen dat je iemand had waar je naartoe zou kunnen gaan. Dat is beter voor jou. Kun je echt niet bij oma en opa of een tante of vriendin terecht. Dan zeg je gewoon dat het is omdat mama voor werk op reis is en dat je dan liever bij iemand anders logeert ofzo.

In een uiterste geval kun je natuurlijk altijd bij de politie aankloppen, maar die vragen dan gezien je leeftijd natuurlijk wel waarom je niet gewoon thuis of bij familie terecht kunt, dus dan zou je dat wel moeten vertellen. We snappen dat je dat vast wel wilt, maar dat het niet heel makkelijk is om dat te doen, maar ja,  soms moet je wel een moeilijke beslissingen nemen en de knoop doorhakken...

Je kunt anoniem bellen met de Kindertelefoon 0800-0432 dagelijks tussen 11.00 en 21.00 uur of 24/7 anoniem bellen met het Centrum Seksueel Geweld 0800-0188 of chatten

ook dit is weer niet jouw schuld. Het is zijn verdiende loon. Hij doet jou al jaren pijn, zonder dat het hem iets kan schelen, want anders was hij er al eerder mee gestopt of beter nog nooit aan begonnen. Er is geen excuus voor zijn gedrag. Hopelijk begint ie eindelijk eens na te denken dat hij al die tijd dingen heeft gedaan die niet horen en hopelijk snapt ie nu dat hij dat soort dingen ook nooit meer zou moeten doen.

Eigenlijk zouden wij het liefst zien dat je naar een echt veilige omgeving gaat ipv naar huis

het lijkt op het eerste zicht een ‘aardige’ reactie, maar ik denk dat het vooral zijn eigen belang is dat hier de oorzaak van is. Als hij echt kwaad op je zou worden of toch zijn zin zou doordrijven dan is de kans ook groter dat het 'mis’ loopt voor hem. Wij hebben niet zoveel vertrouwen in zijn opeens ‘aardige’ gedrag.

Onze misbruikers deden ook wel van die beloften enzo, maar na een tijdje ging alles weer als daar voor….

We zijn wel blij voor jou dat je vader niet echt boos werd en zijn handen, voor nu tenminste, even thuis heeft gehouden. Wij kunnen ons niet voorstellen dat hij ineens 'genezen’ is. Hopelijk blijft hij de komende tijd uit je buurt, maar ik zou waakzaam blijven en als het nodig is opnieuw in zijn ballen trappen en er dan als een speer vandoor gaan, naar een veilige plek

Ken je iemand waarvan je denkt dat je die kunt vertrouwen en waar je terecht zou kunnen?

herkenbaar, wij sliepen in die tijd ook nooit echt goed, van het geringste geluidje waren we weer wakker omdat we bang waren voor wie er nu weer aan ons ging zitten . Vaak was het gewoon een tak die tegen het raam tikte ofzo, maar we kwamen niet aan onze rust toe. Hopelijk slaap jij meestal wel goed. ondanks alles wat er met je gebeurt

herkenbaar, maar probeer toch zoveel mogelijk voor jezelf op te komen…. de enige manier dat wij voor elkaar kregen dat ze stopten met dingen doen die pijn deden, was om ze iets aan te bieden dat voor ons minder pijnlijk was, dus bijvoorbeeld dat ik iets met mijn twin zou doen dan. Ze raakten ons daarbij vaak nog steeds aan, maar het was soort van minder erg….

geloof me, hij denkt en dacht op dat moment vast vooral aan zichzelf. Sorry dat klinkt misschien hard, maar ik denk dat de paniek bij hem ook wel even toesloeg toen jij je verzette. Natuurlijk kan hij het niet goed maken met zo'n knuffel, maar als hij door die trap van jou zich voorlopig koest houdt dan is dat iig mooi mee genomen. In die tijd kun jij ff nadenken over wat je verder wilt gaan doen

ja, daar zijn ze altijd goed in, om je dan ook nog bang te maken door je allerlei leugens te vertellen of dreigementen te doen

wij denken dat het het beste voor jou is om naar een veilige plek te gaan en er iemand anders bij te betrekken, dus iemand aan wie je je verhaal durft te vertellen. Niet makkelijk, maar wel 'nodig’

jouw veiligheid staat voorop. Jij bent het slachtoffer en niet de dader. We snappen dat je beter niet weer in zo'n situatie wilt komen, dus zo'n situatie vermijden zou het beste zijn en dat kan door (tijdelijk alvast)  ergens anders te gaan logeren

@Simply Me, wij vinden dat je het heel goed doet en we zijn blij dat jij nog van alles gepost hebt toen wij in slaap waren gevallen

op het forum proberen we elkaar allemaal te helpen en lief dat je o.a. ons daarvoor bedankt

Hopelijk heb je een goede nacht gehad als je dit leest en blijft het voorlopig 'rustig’.

Hoe laat begint je school en heb je leuke vakken vandaag? Wat afleiding kan geen kwaad om je gedachten op een rijtje te krijgen.

Ok, we wilden net  onze reactie posten en toen zagen we dat je zelf vannacht nog gereageerd had, dus die gaan we gelijk maar even meenemen.

alles wat jou kan helpen is goed om te doen

het is weer niet jouw schuld dat dit gebeurt, maar daarmee halen we niet de pijn weg die dit vast opgeleverd heeft. Vaak gebeurde het bij ons ook in ons slaap en ofc werden we er wakker van, maar lieten dat ook vaak niet merken in de hoop dat het dan snel voorbij was. Echt heel naar dat dit weer gebeurd is

Sorry dat we het zeggen 'maar jouw vader is echt niet goed

we snappen wat je zegt, dat gevoel hebben wij ook een hele tijd gehad, maar dat is géén goed idee. Ik bedoel het is niet dat het nog slechts één keertje gebeurt (wat ook al weer één keer teveel zou zijn), dit stopt niet, niet vanzelf. 

We raden je heel sterk aan om voor je zelf en je eigen veiligheid te kiezen. Ga op zijn minst proberen te bellen met de Kindertelefoon of het CSG of een vriendin of tante of iemand die je kunt vertrouwen en probeer daar iig de komende dagen te logeren. Het is niet goed voor jou om alleen thuis te zijn met je vader

Groetjes,

M&M's en twin

Ik ben zooooo bang!  Ik kan het echt niet💔🥺

En het regent zo hard! Ik zit wel overdekt hoor! In het centrum op een bankje binnen, maar ik heb het zo koud en ik kan het niet.

Hi Emmaaa2,

dat heb je hartstikke goed gedaan. We zijn heel trots op jou 

Die agenten zijn gewend om  met kinderen te praten en er is ook nog iemand van VeiligThuis bij, dus je bent in goede handen.

Luister maar goed naar wat ze zeggen en wat ze aan je vragen en als je het even niet weet of je durft niks te zeggen dan snappen ze dat ook wel. Als iets niet duidelijk is kun je het altijd aan hen vragen.

We snappen dat het allemaal moeilijk was om te bellen en naar wie en wat je dan moet zeggen, maar je hebt het echt heel goed gedaan en natuurlijk is het nu ook nog heel spannend, maar je bent nu niet alleen.

Sterkte voor nu en als jij het fijn vindt dan kun je altijd nog een vervolg posten, maar als je nu liever eventjes op jezelf wilt zijn, dan begrijpen wij dat ook.

Groetjes ,

M&M's en twin

Hey Emmaaa2,

Wat fijn dat je vannacht bij je oma kon slapen. En ik begrijp dat je nu allemaal emoties voelt en veel moet huilen. Dat lijkt me heel normaal omdat je het al heel lang hebt ingehouden.

Ik denk dat die mensen van Veilig Thuis eerst gingen kijken hoe je vader zou reageren en ze wilden niet dat jij alleen naar binnen zou gaan, omdat je jezelf dan weer in gevaar zou kunnen brengen bij je vader. En je vader reageerde denk zo boos en heftig, omdat hij heel erg geschrokken is. Dat was denk ik de bedoeling, dat ze je vader er mee wilden confronteren. En je zegt zelf ook dat als je het had geweten je het niet had gedaan, maar dan had je vader je blijven misbruiken.

Ik snap dat je bang bent dat bij die testen mensen aan je gaan zitten. Volgens mij hoeft dat bij de zwangerschapstest niet. Dan moet je over een soort staafje heen plassen (ik vind dat staafje een beetje lijken op een koortsthermometer) en dan komt de uitslag in streepjes. Het is negatief, dan ben je niet zwanger, of positief, dan ben je wel zwanger. Ze kunnen het zo doen via je urine, omdat als vrouwen zwanger zijn er een bepaald hormoon wordt aangemaakt, dat alleen vrouwen hebben die zwanger zijn. Dus op die manier kunnen de het testen.

Voor de SOA test heb ik hier een linkje naar een site met heel veel informatie:https://www.soaaids.nl/nl/soa-test

Ik denk niet dat je bang hoeft te zijn dat die mensen zomaar aan je zitten, deze mensen weten wat ze doen en ze zijn ervoor opgeleid. Die gaan eerst vertellen wat ze gaan doen en wat er van jou verwacht wordt. En je mag ook aangeven he, dat je het spannend vind of dat je bang bent. Dat is helemaal niet raar en dan kunnen die mensen daar extra goed rekening mee houden.

Ik snap dat je nog niet in therapie wilt, er gebeurt nu zoveel in een paar dagen. Dat je het eerst allemaal nog een plekje moet geven. Maar dat is juist het fijne van therapie, want hun kunnen jou daar heel goed mee helpen. Erover praten is heel moeilijk, maar het kan je echt heel erg goed helpen! En die mensen vinden jou niet raar en die denken ook niet dat het jouw schuld is! Die mensen zijn er om jou te helpen en die mensen kun je echt vertrouwen! Je mag ook tegen die mensen zeggen dat je het moeilijk vind en er niet over wil praten, dat begrijpen hun echt wel. En je hoeft denk ik ook niet gelijk alles te vertellen, maar je kan ook het in delen vertellen/ erover praten of eerst andere dingetjes zodat je die psycholoog ook een beetje kan leren kennen.

Ik hoop dat dit je allemaal een beetje helpt en geruststelt.

Heel veel sterkte gewenst, deze dagen, maar ook zeker daarna! Ik vind het echt dapper dat je hulp hebt gezocht!!

Xx Simply Me