Hi Emmaaa2,

na zo'n dag kan ik me dat wel goed voorstellen, er is zoveel gebeurd

ja, veel verschillende gevoelens, maar hopelijk overheerst dat het goed is dat je het gedaan hebt

dat lijkt me best wel moeilijk allemaal om alles te vertellen, aan te horen en te zien, maar alles is er voor om te zorgen dat het misbruik stopt

hadden ze van Veilig Thuis van tevoren al een beetje uitgelegd hoe ze het allemaal gingen doen?

probeer maar wat uit te rusten, hopelijk kun je ook wat slapen, maar er zal vast nog van alles door je hoofd gaan.  Dat is ook logisch, maar weet dat je het goed gedaan hebt. 

voor jouw veiligheid en gezondheid willen ze natuurlijk kijken of alles goed is en daar doen ze dan altijd die testen bij. Ze gaan vast heel goed uitleggen wat ze gaan doen en waarom. Als iets niet duidelijk is kun je gewoon vragen of ze het nog eens wat beter uit kunnen leggen

kom eerst maar een beetje bij van alles wat er van de week en ook daarvoor allemaal is gebeurd. Het is heel normaal om te huilen. Misschien deed je dat hiervoor niet, maar nu is een nieuwe situatie en kun je (eindelijk) alles eruit laten komen en dat is ook goed. Het moet er gewoon uit

in het begin wilden wij dat ook allemaal niet, maar we zijn wel blij dat we toch geweest zijn. Zo iemand kan je echt goed helpen, dus ik zou het sws proberen. Ook al zijn sommige dingen moeilijk, het is wel goed om er over te praten, anders blijf je er steeds mee rondlopen

Alvast heel veel sterkte strakjes 

  @goeiemorgenallemaal 

cool hè en ik zal je nog een geheimpje verklappen: ik schrijf alles alleen, want het is mijn account. Twin is alleen mijn hulpje soms (als ie zin heeft), maar ik vind het wel leuk als ie er bij is

Groetjes,

M&M's en twin

@Simply Me 

Ik hoop dat ze niet aan me gaan zitten want ik moet nu naar de gynaecoloog ofzoiets. Ik ga echt huilen denk ik..

@bbygirl 

Ja ik sport heel veel en op een heel hoog niveau. Ik kan dus niet zeggen wat ik doe want als je van die sport dingen opzoekt zoals jeugd Ek en Wk dan sta ik erdus tussen. Ik sport elke dag en het is de enige plek waar ik me goed voel. Ik train denk ik 17- 20 uur ofzo iets. 

Dankje!❤️

Nou met dat watten staafje gingen ze iets van een uitstreikje ofzo doen. In mijn geslachtsdeel😂😅😭 Ik mocht het zelf doen maar ik durfde niet dus weigerde ik het te doen. Dus toen zei ze: dan moet ik het doen.. en toen zei ik eerst ook nee maar ja ze zei dat ze heel voorzichtig ging doen en dat ze het niet raar vond, dus toen werkte ik toch maar mee.

En ze hebben bloed geprikt maar dat is niet heel raar ofzo.

en de uitslag komt volgende week en tot die tijd mag ik niet met iemand seks hebben (zei die vrouw) nou dat was ik ook niet van plan🤦🏻‍♀️

Ik sliep gister bij oma, maar mama is net weer terug , dus ik slaap weer bij mama maar voordat ik met mama mee naar huis mag dan moet mama praten met de politie of jeugd zorg ofzo iets dus mama komt zo terug denk ik. En er komt een recht zaak tegen mijn vader. Voor wat hij bij mij heeft gedaan 7 jaar en het bezitten van kinder porno. :((((  

Ik voel me niet heel goed, maar ik ben wel opgelucht. Ik heb vandaag veel buikpijn en ik ben heel erg moe. En ik wil niet eten 

Heey Emmaaa2, ik leef heel erg met je mee op dit moment, omdat ik het heel heftig vind. Ik snap heel goed dat je bang bent dat je weer in zo’n situatie (met je vader)  komt. Ik weet niet hoe het voelt als je in zo’n situatie met je vader zit, maar het lijkt me heel eng. Ik hoop dat je vader beseft dat hij een grote fout heeft gemaakt. Ik vroeg me af of je vader nog bij jullie woont en zou je willen dat hij nog bij je woont?  (ik weet niet wat je zelf hoopt, het is natuurlijk afschuwelijk wat hij met je heeft gedaan, maar hou je nog van hem? Ik wil je niet kwetsen) 

Ik zou zeggen zoek nu rust en als je even niet lekker in je vel zit, doe dan iets waardoor je je beter voelt (misschien even tekenen, als je daarvan houdt of iets anders?) 

het verdriet mag er zijn, laat het gaan, het is oké om je even verdrietig te voelen (zolang je maar niet dagen/ uren aan het huilen bent) en als je huilt kan je ook even troost zoeken bij anderen (misschien een goede vriendin of als ze niet in de buurt is even bellen met haar?)  De spanning mag er ook zijn, het is logisch dat je je zo voelt. Negatieve emoties mogen er ook zijn. Het is natuurlijk niet fijn om je zo te voelen maar bedenkt ook dat alles beter en fijner gaat worden na dat je vader fysiek ‘beter’ is en nadat je minder last van je angst hebt. 

heel veel succes en sterkte toegewenst! ❤️

Liefs van mijjj 👁👄👁

Hi Emmaaa2 en de rest,

ja dan doen ze een dun soort borsteltje in je plasgaatje. Op zich valt de pijn wel mee, het is vooral dat je je er van tevoren druk om maakt en daarom hadden ze het ook pas op het laatst gezegd en twin wilde eerst dus ik kon zien hoe het werkte, maar dat was niet echt een geruststelling. Wij wilden zelf het samen doen, terwijl ze het liever bij iedereen even apart doen, maar ja, ik kon wel zijn hand vast houden daarom en hij mijne toen ik aan de beurt was.

Twin kreeg van dat gefriemel ook een stijve piemel, dus ja, ik ook, maar achteraf viel het allemaal wel mee. Het was een beetje een vreemd gevoel, maar het duurde misschien maar 10 seconden of misschien nog wel minder dat dat staafje er in zat.

De eerste keer na ons misbruik hadden ze echt uitgebreid van alles getest en nu doen we 2 x per jaar vrijwillig en dan hoeft dat staafje in onze piemels niet meer,alleen een wattenstaafje in je keel en eentje in je kont en urinetest en bloed.. Mama zei net als de dokter dat dat verstandig was, omdat we seks met andere jongens hebben en dat je dan sws voorzichtig moet zijn en je kunt het beter in de gaten houden. We zijn nu ook bezig met hepatitis B vaccinaties. Dan ben je levenslang daar tegen beschermd, dus das wel handig om nu gelijk maar te doen. We moeten over een tijdje onze laatste prik halen. Je kunt er meer over lezen op https://mantotman.nl/nl/alles-over-mannenseks/hiv-en-soas/bescherm-jezelf-en-anderen/beschermd-door-vaccinatie/hepatitis-b-vaccinatie 

ok, das heftig. Het kost tijd om alles uit te zoeken en ja, daar horen die gesprekjes ook bij. Dat is allemaal niet makkelijk, maar bij ons deed iedereen zijn best om ons goed te begeleiden. Dat zal bij jou ook wel zo zijn en je kunt zelf ook altijd aangeven als je vragen hebt of iets niet snapt of als je je gewoon niet fijn voelt en al dat soort dingen.

ik weet niet wat ze erover tegen Emma hebben gezegd, maar bij ons was het zo dat ze wilden dat we zoveel als mogelijk  ons normale leven weer op gingen pakken. Dus, als het ging om naar school te gaan, dan gingen we. Zelfde met sporten en met vrienden omgaan. Zo veel en goed mogelijk de draad weer oppakken en daarnaast hadden we gesprekken met een psycholoog. Ze wilden ook dat we daardoor weer vertrouwen kregen in anderen en niet te afhankelijk zouden worden van alle goed bedoelde hulp, die ons uiteindelijk misschien niet verder zou helpen. Natuurlijk was het goed dat we getroost werden door papa en mama, maar dat we daarna wel alleen durfden te gaan slapen. Voor ons was het misschien 'makkelijker’ omdat ons misbruik niet thuis gebeurd was en ons huis was altijd al een veilige plek voor ons. We kunnen ons voorstellen dat het voor jou lastiger is, omdat het gebeurde op de plek waar je woont. Wat de beste aanpak voor jou is dat zullen de hulpverleners wel met jou bespreken en het kan dat die aanpak een beetje anders is dan bij ons. Luister vooral naar de mensen die jou helpen en stel ze vragen, alles wat je wilt weten. Sterkte.

Dankjewel voor je update iig.

Groetjes,

M&M's en twin