Ik ben een meisje van 12 in de eerste.
Op mijn school is er een project van mensen uit hogere klassen die de nieuwelingen helpen met de brugklas.
Iedere brugklas heeft er 2. 
Bij ons ging 1 mee op brugklaskamp maat daar merkten wij snel dat ze ons gebruikte voor de leuke activieteiten die eraan vast zaten.
Dan is er dus nog een over: ik noem haar hier even I. voor het gemak.
Omdat I. in het begin van dit jaar lonely was kwam ze bij ons zitten.
In die tijd hechtte ik me aan haar. Ik heb goede ervaringen gehad met een ander meisje van haar leeftijd (die heeft ooit mijn leven gered)
dus is het makkelijk om dan naar haar toe te gaan.
Ik hechtte me net wat teveel aan I. Zo erg, dat ik verliefd op haar werd.
Precies in de tijd dat ze vrienden kreeg.
Na alle mogelijke manieren te hebben bedacht dat ze kon reageren,
heb ik het verteld op het schoolfeest.
Ze reageerde goed, maar dit duurde niet lang want na het feest ontweek ze me.
Dit waren 3 verschikkelijke weken voor me.
Ineens deed ze weer aardig tegen me. Ik kreeg weer gewoon een knuffel enzo..
Ik heb toen maar snel gezegd dat ik haar niet meer leuk vond.
Toen was dat nog niet helemaal de waarheid, maar nu wel.
Sinds dien is de band niet zo sterk.
een op een is ze heel lief tegen me, maar met mijn klas erbij negeerd ze me.
Ik ben nogsteeds gehecht aan haar.
Het gaat heel slecht met me en ik zou graag iemand willen die naar me luisterd..
De enige die ik kan bedenken is I. Maar omdat I. alleen is voor ruzies en zo, moet ze naar mijn mentor bij ergere dingen.
Ik heb heel slechte ervaringrn met volwassenen, en als ze vraagt hoe het is en ik zeg kut dan vraagt ze ook niet door..
Maar ik wil zo graag iemand die luistert.. Maar ik wil onze band ook niet verbreken en de mentor mag er ook niet bij! 
Help.. Mijn leven ligt in haar handen, maar ze weet het niet!
Of ze wil het niet weten..

Hugs to people who comment on this.
Kisses to BePositive