Zoals jullie in Mn vorige toppics konden lezen, gaat het niet altijd goed bij mij thuis, en ook niet altijd zo goed met mezelf. Ik ben vooral bang dat ze terugvalt of dat het gewoonweg niet goed met haar gaat. Via mijn psycholoog, hebben mijn ouders ook hulp gekregen om een soort van ‘met mij te leren omgaan’. Niet dat ik zo’n probleemkind ben, maar wel gaan dingen niet altijd goed in mijn hoofd, ze leren hier met dit om gaan zegmaar. Ik heb een poosje geleden mijn angst uitgesproken tegen mijn psycholoog een haar de toestemming gegeven om dit tegen de hulpverlener van mijn ouders te zeggen. Hij heeft het met mijn ouders besproken, en ja, mijn moeder krijgt weer hulp! Niet omdat ze weer te veel drinkt, maar wel omdat dingen gewoon nog niet helemaal gaan zoals ze horen. En ik weet dat mama zichzelf af en toe gewoon zo in de weg kan zitten en het dus af en toe echt niet goed met haar gaat. Er viel zo’n last van mijn schouders toen ik dit hoorde. Natuurlijk kan ik mama’s terugvallen en het verleden nog niet loslaten, en dat zal natuurlijk ook nog wel een poosje duren. Maar ik denk wel dat het begin er is!
Even een lichtpuntje in mijn donkere tijd ?