Hey,

Bedenk voor jezelf wat er niet meer is wat je wel had, of iets dat je wel graag wilt zien. Als je iets mist betekent dat dat er iets niet meer is, terwijl dit er eerst wel zo was. Als je er zelf niet achter kunt komen kun je hulp van iemand inschakelen. Een betrouwbare bekende bijvoorbeeld. Hoe is het eigenlijk met je vriendin afgelopen?

Hey,

Jammer dat dat over is. Mag ik vragen waarom dat zo gelopen is. Toch omdat het niet gewenst was of iets anders?

Hoi

Je voelt je leeg en gevoelloos. Wat @Daan. zei, zoeken naar wat er veranderd kan zijn, was een goede tip. Het zou kunnen liggen aan dat meisje dat niet meer van zich laat horen, omdat ze onder druk gezet wordt door haar ouders. Best gemeen van haar ouders dat ze jullie verbieden bij elkaar te zijn, omdat jij emo zou zijn. Of je dat bent weet ik niet, maar dat zou nog geen reden mogen zijn contact te verbieden.

Kennen haar ouders jou? Misschien vinden haar ouders het fijner dat ze jou een beetje kennen, voordat jullie met elkaar omgaan.

Vervelend dat je ouders je IPad willen afnemen. Zouden jullie eventueel kunnen afspreken dat jij je IPad een bepaald aantal uur per dag mag gebruiken? Zo kan jij nog wat contact hebben via internet, en hebben je ouders een soort van "geruststelling" dat jij niet heel de dag met je IPad bezig bent.

Je voelt de trigger te gaan snijden. Je hebt het nog niet gedaan, dat is heel sterk van je. Heb je alternatieven voor het snijden? Voor sommige mensen helpt het om te sporten, of om hun gevoelens op een papiertje te schrijven, en vervolgens eventueel dat papiertje te verscheuren.

Kan je dit met iemand bespreken? Die vriend bijvoorbeeld, je mentor, of je huisarts? Dat je de trigger voelt om te snijden, vind ik zorgwekkend.

Groetjes
x

Je maakt je snel zorgen over anderen. Je bekommeren om anderen is een mooie eigenschap, maar het mag geen negatieve invloed op jou hebben. Je kan met die vriend of je nichten bespreken wanneer je je heel erg om iemand bekommert. Op die manier raak je vaak wat van je zorgen kwijt.

Haar ouders kennen jou. Waarom willen ze niet dat jullie met elkaar omgaan?

Je hebt je IPad kunnen houden. Dat is fijn.

Ik doelde eerder op alternatieven voor snijden waar je je geen pijn mee kan doen. Je zou bijvoorbeeld bokshandschoenen en een boksbal kunnen kopen. Daar kan je je frustratie op afreageren. Hardlopen werkt ook voor sommigen. Zorg er wel voor dat je jezelf niet forceert.

Ik schrik best van dat filmpje. Heel vervelend dat dat jou ertoe aangezet heeft te snijden. Weet je wie jou dat filmpje gestuurd heeft? Degene die dat gedaan heeft, zou erop aangesproken moeten worden, want zo'n filmpje sturen is heel gemeen en onverantwoord. Kan je dit aan je ouders vertellen?

Kan je aan je nichten en vriend vertellen wat er gebeurd is, bijvoorbeeld van dat filmpje? Steun van hen lijkt me wel fijn.

Je bent op vakantie in een instelling. Krijg je daar begeleiding, of hulp?

Wat vervelend dat haar ouders het snijden een probleem vonden. Het snijden is een probleem, maar voor jou, en niet voor hen. Met die vriendin samen zijn helpt jou waarschijnlijk. Jammer dat haar ouders dat niet inzien.

Dat je vriendin erg schrok, is begrijpelijk. Ik schrok ook best. Kunnen jullie er nu goed over praten?

Ik vermoed dat je ouders je zouden steunen, en dat het maar een detail zou zijn dat je eigenlijk niet op internet mocht. Dat je dat filmpje kreeg, is een stuk heftiger.

Kan je hier met je begeleiding over praten?

Je zit nog niet in de instelling. Dat heb ik verkeerd begrepen, ik dacht dat je momenteel in de instelling zat. Ga je binnenkort naar die instelling?

Jammer dat ze je geblokkeerd heeft. Is er een plek waar jullie elkaar zien, en waar jullie kunnen praten? Het lijkt me fijn dat jullie hier eens over praten, want het lijkt me niet zo leuk dat je niet weet waarom ze je geblokkeerd heeft.

Je bent bang dat je ouders je IPad, en dus je contact met je vrienden en je nicht, afnemen. Als je vrienden en nicht jou zo veel steun geven, en ervoor kunnen zorgen dat jouw zelfmoordgedachten wegblijven, lijkt het me goed dat jouw IPad bij jou blijft.

Een bosrijke omgeving helpt tegen je zelfmoordgedachten. Heb je een bosrijke omgeving in de buurt? Kan je daar wat vaker naartoe? Je zou elke dag een wandeling kunnen maken. Die wandeling hoeft niet per se lang te zijn. Kan een vriend(in) of nicht met je mee? Misschien vind je het fijn als iemand samen met jou naar het bos gaat. Misschien ga je liever alleen, en ook dat is prima.

(Even voor de duidelijkheid: ik ben 100Divergent11, niet Pin. Niet erg hoor, ik zeg het maar even om verwarring te voorkomen.)

Niet erg dat je verward was, kan gebeuren :)

In de buurt heb je niet meteen een groot bos. Jammer dat het door kappingen geen plek is waar je je in de natuur voelt. Iemand op het forum, ik denk dat het de gebruiker M en Ms was, heeft me ooit gezegd dat de grootte van iets deels bepaald kan worden door hoe je ernaar kijkt. Ook al zit je in een klein gebied, kan je het zo groot maken als je wilt, door bv. op je knieën te gaan zitten, en het leven tussen de planten te bekijken. Als je lang genoeg kijkt, zie je hoe mieren werken, hoe een spin een spinnenweb weeft, enzovoort. Als je opkijkt, zie je de lucht, en misschien wel wat vogels. Op die manier kan je van een klein gebied veel genieten.

Jammer dat je ouders je nooit begrijpen. Die instelling waar je naartoe gaat, ga je daarnaartoe om geholpen te worden?