Hoi!

Nadat Roos je heeft afgewezen, voel je je leeg vanbinnen. Dat is geen fijn gevoel. Ik vermoed dat je last hebt van liefdesverdriet. Dat kan erg veel pijn doen, maar de pijn wordt minder met de tijd.

De mensen om je heen lijken veranderd te zijn. Je vrienden doen anders, en willen niet naar je luisteren. Is er in je vriendengroep iemand waar je een sterke band mee hebt, waar je mee kunt praten? Soms heeft één persoon in een groep aanspreken meer effect dan het aanspreken van de hele groep. Vertel maar wat je hier verteld hebt, dat je het jammer vindt dat ze weinig belangstelling lijken te tonen voor de dingen waar jij mee zit.

Je ouders zijn overbezorgd en zeggen dat depressie niet voor jou is. Zij lijken overtuigd te zijn dat depressie iets is dat een bepaald "type" mensen treft. Volgens hen behoor jij niet tot dat type, waardoor ze zeggen dat "depressie niets voor jou is". Dat is onzin, en ik vind het heel verstandig van jou dat je zelf met het initiatief komt van een kinderpsychiater. Die kan jou zeker helpen.

Ook al zijn je ouders niet van deze mening: school geeft wél om privéproblemen. Problemen buiten school kunnen een invloed hebben op je prestaties en gedrag binnen school. School is er om jou dingen bij te leren, maar ook om jou te helpen en te steunen als je die hulp en steun nodig hebt.

Ik weet niet of je al een kinderpsychiater in gedachten hebt. Zo niet, kan je huisarts je hiermee helpen. Hij/zij kan je doorsturen naar een kinderpsychiater. Je huisarts zelf is ook een vertrouwenspersoon waar je bij terecht kan.

School kan jou ook helpen. Je mentor en de leerlingenbegeleiding zijn er voor jou.

Groetjes
x

Hallo,

Het is erg vervelend dat je je nu zo voelt! Liefdesverdriet is erg vervelend!

Je ouders vinden een depressie niks voor jou. Dan heb je waarschijnlijk nooit eerder die signalen vertoond. Echter is depressie voor iedereen en kan het dus iedereen overkomen.

Ik vind het zeker slim van je dat je zelf in actie wilt komen en het gevoel wilt stoppen.
Zoals eerder genoemd is school wél geïnteresseerd in jouw 'privé problemen'. Je zou dus zeker naar je mentor, een vertrouwenspersoon of een andere leraar kunnen stappen. Zij willen je zeker wel helpen.
Als je dat niet wilt, kun je natuurlijk ook via de huisarts hulpverlening krijgen. Echter vind ik dan meteen naar een psychiater gaan een beetje overdreven. Niet dat jouw problemen niet vervelend zijn, maar ze klinken niet zodanig ernstig om daarvoor naar een psychiater te gaan. Ik denk dat een psycholoog je ook heel goed kan helpen en daar kom je ook wat gemakkelijk binnen zegmaar.

Je denkt dat je vrienden je vrienden niet meer zijn en dat ze niet meer geïnteresseerd in jou zijn? Dat kan komen door de depressieve stemming van jou. Als je jezelf en je leven even niet zo leuk vindt, denken mensen vaak dat anderen ook zo over hen denken. Dit hoeft dus helemaal niet zo te zijn! Denk je dat je hier een keer met je vrienden over kunt praten?

Gr. Pin