Vraag

ik voel me waardeloos

  • 30 March 2018
  • 2 reacties
  • 117 Bekeken

  • Anonymous
  • 0 reacties
mijn slaapkamer ligt vol met rotzooi, de deur en gordijnen heb ik dichtgedssn.
het is koud en heel erg donker,
het kan me niks meer schelen en ik laat mezelf gaan.

Ogen worden langzaam vochtig, 
steeds waziger ga ik alles zien. 
Ik voel de tranen lopen, 
is het de spanning of angst misschien?

Ik kan me moeilijk hanteren,
en geef een harde schreeuw.
Alles loopt uit de hand,
nee... dit is niet wat ik wil!
Daar zit je dan op je bed,
met je handen voor je gezicht.
Helemaal alleen in die donkere kamer,
ik wil niemand om me heen die mij verlicht.
Tranen van angst,
van boosheid en verdriet.
Tranen van alleen zijn,
waarom begrijlen ze mij niet.. Het is allemaal zo moeilijk en het voelt zo zwaar,
maar ik probeer me sterk te houden en door te gaan.
Ik wil gewoon laten zien dat ik het kan,
mijn doel is nog steeds om echt weer op mijzelf te staan.

2 reacties

Super mooi!!
Ik hoop dat het een beetje oplucht!
Succes
Hoi!

Dat heb je heel mooi verwoord. Ik hoop dat je je wat lichter voelt.

Je doel is op jezelf te staan. Je hebt een doel voor ogen, dat is heel goed. Hoewel er niets mis is met het vragen om hulp, is op jezelf leren staan een goede oefening. Dat kan lukken, als je het stapje voor stapje doet. Je staat niet in één keer aan de top van de berg. Verwacht niet te veel van jezelf op een korte tijd.

Laat die tranen er maar uit. Huilen kan verlichtend werken. Als de tranen, met daarbij een hoop gevoelens, losgelaten zijn, heb je vaak ruimte vrijgemaakt om naar de dingen om je heen te kijken. Houd de tranen dus niet tegen, laat ze maar komen, als je voelt dat ze er zijn.

Niet iedereen begrijpt elkaar. Er zijn personen die jou wel kunnen begrijpen. Misschien heb je die nog niet opgemerkt, of moet je ze nog ontmoeten, maar ze zijn er vast.

Het is heel knap van jou dat je je gedachten en gevoelens hier neer hebt geschreven. Daar is moed voor nodig, en die moed heb je.

Groetjes
x

Reageer