Vraag

Ik kan zo niet meer verder.


  • Anonymous
  • 0 reacties
Hi,
Ik ben een meisje van 13 jaar in de tweede klas. Geen flauw idee of dit van belang is maar ik dacht ik zeg het maar gewoon.
Ik heb misofonie. Ik wordt er gek van. Vooral tijdens het eten. Vooral mijn moeder is verschrikkelijk, die eet altijd met haar mond open en praat er dan ook nog tussendoor. Ik raak dan in paniek, en ik krijg extreme gevoelens van haat en walging. Ik kan dan niet weg. Ik heb het er namelijk al meerdere keren met mijn ouders over gehad, maar die vinden dat ik me aanstel en niet zo raar moet doen. Ze zeggen dat ik later op mijn werk ook met andere mensen moet eten en het ‘maar’ gewoon moet negeren. Dit gaat niet, en dit kan zo niet verder. Ik kan amper meer normaal eten, ik durf niet meer. Ik ben bang, bang om weer die verschrikkelijke geluiden te horen. Bang, om weer mijn poker-face op te moeten zetten.
En dit is nog niet eens het enige. Ook op school hindert het mij in mijn functioneren. Ook bewegingen, zoals het constant bewegen met een voet, zijn verschrikkelijk. Het haalt me zo erg van mijn concentratie af. Mijn punten worden alleen maar slechter en slechter, doordat ik me niet kan concentreren tijdens toetsen. Ik heb hiervoor gesprekken op school en met mijn ouders (over die punten), en ze zijn opzoek naar een oplossing. Alleen niet een oplossing waar ik iets mee kan. Toen ik zei dat ik me niet kan concentreren door die geluiden en bewegingen, lachten mijn ouders me uit en zeiden ze weer dat ik me niet zo moet aanstellen.
Hoe moet ik verder? Ik kan zo niet meer. Vanbinnen vreet ik mezelf steeds verder op....

2 reacties

Hey anoniem,

Ergens snap ik je wel. Mijn opa doet dat ook gatsie. Je ziet dzn al dat eten mag er nirt aan denken. Over hoe je ouders reageren dat kan echt niet. Ik zou er een keer over vertellen naar een vertrouwens persoon. Of met een huisarts. Misschien durf je het niet te vragen maar als het zo verder gaat dan ja zal het slecht aflopen. Ik vind het al dapper van je dat je het verteld hebt aan je ouders want ik zou dat nooit gedaan hebben. Heb je een broer of zus misscgien kan je ook met hun er over vertellen? Doordat ik hsp heb ben ik ook gevoelig iver bepaalde dingen zoals eticket. Ik begrijp je super hard. Over je punten zou ik er met een vertrouwens leraar spreken die je begrijpt en niet reageert zoals je ouders. Nou ja wat dat ouders betreft vertel meer over je aandoening wat dat betekent enzo misschien gaan ze san begrip hebben. Ik weet dat het moeilijk is voor je maar je bent nu al dapper ik weet dat je het kunt

Grtjs Britt
Hi Britt,

Op school hebben wij een vertrouwenspersoon en vertrouwensleerlingen. Zouden hun daar wat mee kunnen? Ik heb geen broer/zus helaas. Dankjewel dat jij wel vertrouwen in me hebt.
Grtjs anoniem5696

Reageer